Becoming a princess 1&2 ✔️

1h. De verandering

Het is midden in de dag en er is een heerlijke warme zon. Clara is buiten aan het voetballen met haar vrienden, ze is er blij met haar leven. Ze woont met haar moeder in een klein huisje, haar vader is gestorven toen ze 4 was. Ze weet niet veel van hem en haar moeder wilt ook niet over hem praten, alleen ze weet niet waarom. Haar moeder roept haar naar binnen.
'Wat is er,' zegt Clara lachend. 'Kan je me even helpen met de tafel?' vraagt mama. Ze helpt haar met de tafel als haar moeder de foto van haar vader laat vallen. Het foto lijstje valt op het glas. De scherven van het glas spatten in het rond.  'Auw! Er is glas in mijn hand gekomen,' snikt mama huilend. 'O nee! De foto... en je hand! Wacht, laat me een doekje pakken,' zegt Clara bezorgt. Clara pakt een doekje en pakt daarna de foto op, maar plots ziet ze dat er zit een briefje in zit. Ze maakt hem voorzichtig open en dan leest ze hem voor.                  

Lieve, lieve Clara
Ik heb dit geschreven net voor ik gestorven ben. Ik heb iets dat niemand weet behalve je moeder. Het spijt me dat ik je dit niet eerder heb verteld, maar dat heb ik gedaan om jou te beschermen en je te laten zijn wie je bent. Weet je nog toen je vroeger altijd vroeg naar je opa en oma, en ik zij dat ze dorps waren...? Dat is niet waar... Je opa en oma wonen in een kasteel in Engeland, en ik kom ook niet uit Frankrijk maar uit Engeland. Weet je wat dat betekend? Dat wilt zeggen dat ik vroeger een prins was die de troon had afgezegd voor zijn dochter,  om haar te beschermen. Maar het belangrijkste is dat dit betekend dat jij een prinses bent en dat jij dat koning wordt. Het spijt me heelerg dat ik dit niet eerder heb verteld. Ik hou heel erg veel van jou. Ik zou je natuurlijk willen  steunen en je zien opgroeien tot een echte mooi prinses maar dat kan niet. Voor dat ik gestorven ben heb ik er voor gezorgd dat je moeder dit aan je zou geven op je 21 verjaardag. Omdat je dan oud genoeg bent om prinses te worden. Ik hou zo erg veel van je. Succes.
Xxx je vader.

Zachtjes begint Clare te snikken. 'Mama waarom heb je mij dit nooit gezegd,' zegt Clara huilend. 'Lieverd het spijt me, maar ik mocht niks zeggen van je vader,' antwoord mama daarop. Clare weet niet meer wat ze moet doen, en rent hard weg? Heel hard sprint ze naar buiten en gooit de brief in de lucht. 'Wat is er?' vraagt Marie  gezorgd. 'I-ik...mijn...mijn...' sputtert Clara. 'Hè rustig aan wat is er?' Marie legt bezorg een hard op Clara's schouder. 'Mijn....mijn vader is een prins en dat wilt zeggen dat ik een prinses ben...' zegt Clara zacht. Marie schrikt. 'Wat gaat er nu gebeuren?' vraagt ze. 'Weet ik niet, maar ik denk niet dat ik hier ga blijven,' antwoord Clara treurig. 'Waarom niet?' Marie kijkt geschrokken naar Clara. 'Omdat mijn vader het had over Engeland in de brief, dat daar de kasteel was,' zegt Clara. Marie weet niet meer wat ze moet antwoorden. Nu dat er dodelijke stilte is roept haar moeder haar weer naar binnen. Ze heeft allemaal koffers bij haar en er staat een auto voor haar huis. 'Mama wat is dit?' zegt Clara. 'We moeten hier weg,' antwoord mama onverschillig.  'Hoezo weg?' vraagt Clara door. 'Ja, we moeten verhuizen omdat jij nu koningin moet worden en dat is een Engeland waar het kasteel is,' kapt mama. Dan tovert ze een glimlach op haar gezicht. Voordat Clara in de auto stapt geeft ze nog een hele grote knuffel aan Louise en stapt huilend in de auto.

Na 7 uurtjes in de auto te zitten ziet Clara een heel erg mooi groot kasteel. 'Wauw, wauw is dit het kasteel?' vraagt Clara blij. 'Ja groot toch?' antwoord mama. 'Maar als ik koningin wordt moet er natuurlijk ook een koning komen,' zegt Clara bangig. 'Ja maar daar hebben we het wel later over, oké?' zegt mama. 'Ja het zal wel..' zegt Clara. 'Oké, we gaan eerst je opa en oma ontmoeten ik ken ze al, maar jij niet,' zegt  mama. 'Ja leuk ik wil ze heel erg graag ontmoeten,' antwoord Clara opgewekt. Nu dat ze er zijn stapt ze uit de auto. Opa en oma kijken haar raar aan door wat ze aan heeft. Ze heeft voetbal kleding aan onder de modder net zoals haar schoenen. 'Hallo lieve schat, en welkom thuis,' zegt oma liefdevol. 'Ja heel erg bedankt dat we hier mogen zijn,' zegt mama dankbaar. 'Natuurlijk, jullie zijn familie zal ik even jullie het kasteel laten zien,' zegt opa. Clare knikt en loopt opa en oma achterna. Voor dat Clara binnen komt doet ze haar schoenen uit, ze pakt haar tas en loopt naar binnen. Het is heel erg groot, het kasteel is helemaal wit van binnen met soms wat zilver. Als ze naar de dans zaal lopen hangt er een grote lamp. Dan lopen ze met zen alleen naar boven de laatste kamer is de kamer van Clara. 'WoW wat een grote kamer!' zegt Clara blij. Haar kamer heeft een heel erg mooie wit bed in het midden, met een witte kleding kast waar allemaal jurken in zitten. Daarna heeft ze een grote spiegel met een make-up tafel en dan maakt ze de deur open naast haar make-up tafel, ze heeft een eigen badkamer. Haar badkamer heeft een ligt wit en grijze kleur met een douche en bad en allemaal andere dingen. Als ze klaar zijn met het kasteel te laten zien gaat Clara naar buiten ze pakt haar bal uit de auto en doet haar voetbal schoenen weer aan.

Na een tijdje zit Clara bij een riviertje van het kasteel. Oma komt naar haar toe lopen ze heeft een handdoek voor haar mee. 'Hè gaat het wel?' zegt oma. 'Ja, het gaat, alleen het is nogal nieuw en ik heb nog geen vrienden, maar het gaat me wast wel lukken, denk ik,' antwoord Clara twijfelend. 'Tuurlijk ga het je lukken, en we gaan morgen met je mee naar je nieuwe school.' Oma glimlacht lief. 'Wat?! Moet ik ook nog eens naar school?' vraagt Clara. 'Ja natuurlijk en je krijgt ook prinsessen les!' zegt oma blij. 'Nee hoezo moet dat!' roept Clara boos. 'Omdat je nou niet echt las een prinses uit ziet!' reageert oma boos. 'Nou zeg, laat me gewoon zijn wie ik ben!' kat Clara nog bozer. Het is eerst stil maar dan loopt Clara boos naar binnen. Dit keer doet ze haar schoenen niet uit en loopt ze gewoon boos naar haar kamer. Haar moeder rent haar bezorgd achterna. 'Hè! Wat is er aan de hand?' roept mama bezorgd. 'Nou...nou!' zegt Clara snikkend. 'Meisje, toch doe maar rustig,' zegt mama geruststellend. 'Wist jij dat ik prinsessen les krijg?' zegt Clara mokkig. 'Nee, dat wist ik niet. Wie heeft dat tegen je gezegd?' vraagt mama nieuwsgierig. 'Oma zei dat!' zegt Clara. 'Nou ik ga wel even met oma praten, oké?' zegt mama lief. Ze geeft haar een kus op haar voorhoofd en ze loopt dan rustig naar beneden. Clara is erg moe ze doet haar schoenen uit trekt haar deken over zich heen en valt dan rustig in slaap.