First day of school late ako? nyemas talaga.
Dali dali akong kumilos at ng matapos na, eto na naman ang bestfriend kong todo makaporma sa first day of school.
Kaso di kami classmate! Wala tuloy ako makakausap lalo.
Ano nga bang bago? I'm just a nobody and alone person.
Mabilis akong humarurot sa pagtakbo sa hallway hanggang sa makarating ako sa room namen at nanjan na ang teacher namen.
"Good morning everyone! Sorry i'm late." mukhang masungit tong teacher.
Tinaasan ako ng kilay at tiningnan nya ako mula ulo hanggang paa.
Pero gumaan ang pakiramdam ko ng sinabi nyang "Okay come in. Don't do that again huh? It's your first day but you're late." Hinanap nya ko ng upuan at nagulantang ako sa nakita ko!
WTF! Seriously? Parang natatandaan ko yung lalaking yun ah *thinking...* whaaaat? yung lalaking pinagtawanan ako imbis na tulungan ako classmate ko at katabi ko pa ng upuan?
"Ms? Can you please hurry up and stop standing there because you disturbing my class" my teacher said so no choice.
"S-sorry maam" Upo na lang ako dun at tumuloy sa pagpapakilala yung teacher namen.
Pagkaupo ko, biglang may bumulong "Nice to meet you again Manang" whaaaaaah
I can't take this anymore kung pwede lang hindi pumasok.
Pero physically, di ko siya pinansin bahala siya jan.
Nagfocus lang ako sa lesson hanggang dumating ang recess.
Lahat sila nagsilabasan para umuwi sa canteen habang ako? naiwan sa classroom nagbabasa ng mga "tanging weird lang ang magbabasa" kung tawagin nilang books.
30 mins. break namin so it's the right time to read this books!
Omggg. Tahimik akong nagbabasa ng may naramdaman akong pumasok ng room.
Nakita ko yung mukha na naman ng stupid guy na yun pero di ko pinansin.
Nagulat ako ng bigla nyang pinakelaman mga libro ko na sadyang kinagalit ko!
"HOY ANO BA WAG MO NGANG PAKELAMAN YAN!" I shouted.
"Wtf is this? Weird books for manang like you? Are you serious? hahahaha" he laughed.
I collect my books and find a place where to read all of this without this guy!
"Uy teka san ka pupunta?" He asked.
"Kung san wala ka!" I shouted. He laughed!
When leaving that pathetic guy, I saw the girl.
Watching at that monster I think she admire him.
Di nya lang talaga alam kung anong ugali ng mokong na yun jusko!
Nagpatuloy na ko sa paglalakad.
Sa wakas nakakita din ako ng place na maayos ayos para makapagbasa.
Hanggang sa matapos ang recess at nagbalikan na sa classroom.
Tiniis ko na naman siya katabi hanggang sa mag uwian na.
Hinanap ko agad yung bestfriend ko hanggang sa makita ko siya kasama yung, whaaaaaat? siya yung kasama nung monster na kaklase ko! bat sila magkasama? tsk ang bilis ah may close agad. Iba na talaga.
Nilapitan ko sila at tinawag yung bestfriend ko.
"Hi bes who's that guy?" I asked.
"Ay bes he's Mateo Lee! My new friend. Classmate ko siya so yah." She answered.
Mata pa lang niya alam ko nang type nya yan.
"So he's mateo! Hi mateo remember me? Bes i told you not to communicate with a monster" halatang gulat yung Mateo at naalala nya yung nangyare.
"Oh hi. Sorry for that thing. I did not mean it. I am really sorry" he said sincerely.
"You did not mean it? Oh really! Laughing instead of helping me you did not mean it?" I shouted.
Naout of place at yung bestfriend ko so nakieksena na siya.
"So what's going on here?" she asked.
No one replies......
"Okay let's go to park. Let's talk about this"
We went to the park and talk about it. I told it to my bestfriend.
At first my bestfriend was so angry but when she heard Mateo's side, it's reasonable. So I forgave him.
The scheme of it is the Monster. Sino pa ba? Edi yung classmate ko! Yung kanina pang gumugulo sa buhay kooo.
'Update ko na lang po wait! Haha. Keep voting kung may readers nga ba talaga?"
ESTÁS LEYENDO
Falling Slowly
Novela Juvenil"Hindi natin masasabi kung sino, saan, kailan o paano natin mahahanap ang tamang tao na huling magpapasaya, makakasama at higit sa lahat mamahalin natin habang-buhay. Marami pa tayong dapat pagdaanan o minsan matagal na pala siyang nanjan, hindi lan...
