Hep kötü geçen lise hayatından sonra birşeylere tutunmaya çalışırken kendimi biranda hiç bilmediğim bir şehirde buldum. Zaten geleceğime dair hiçbir fikrim yokken (- ki o ana kadar başarı anlamında birşey elde edememişken...) ne yaparım şimdi diye d...
Arkadaşım Sabah sevgilisinin ismini söylerek telefonda kıza bağırdığını ve ''Lütfen bak mesaj atıcaksın..!!!'' diye bağırdığını söyledi. Ya benim gibi kendi arkadaşlarımda tam bir gerizekalı bunu neden o an arayıp söylemiyosun dimi? Tabi çocuğun hala bu kadar delisi olduğumu onlar bilmiyor hak vermek lazım ama yine de eski ex yani böyle şeyler söylenmeli..
Kızda kalk git dedi ne varmış bir öğren dedi ne desin tabi.
Kalktım gittim hala aynı salaklıkla oturdu karşımda yemek yedi bende tüm saflığımla yeşil çayımı yudumladım.. Fix ben kendi kendime bir oturuşta 15 kilo yemek gömüyorum erkeklerin karşısında ''sadece yeşil çaycıyım'' kafasına giriyorum..
Bu konuda bende de biraz salaklık var onu kabul ediyorum..
Şuan bunları yazarken fark ettim ki ondan bahsetmek artık sinirimi bozuyor.. Sanırım 2 senenin ardından hala aynı takıntılı kişi değilim diye düşünüyorum..
Ya da bana uygun biri olmadığını kafama oturtmaya başladım.. Bazen kendime kızıyorum böyle yahu şurda birkaç ay sonra okul bitecek işin yok gücün yok önce kendi hayatını bir kur dimi..
Böyle de salağım işte..
Herneyse o gece onda kaldım ben.. Salak salak takıldım gittim eve de ya.. Hayır sorun eve gitmek değil de, sorun benim gene onun her dediğine ''evet''dememdi..
Ya birde biz kızlarda şöyle bir şey var eğer başka bir kız o çocuğu istiyorsa biz bir hırs yapıyoruz.. Bize böyle daha çekici geliyor o adamlar.. O hırsıma da sıçayım.
Bizim bölümde çok naçizane bir arkadaş var ayıptır söylemesi tam bir beyinsiz.. Kızı da hiç sevmem arkamdan ne çirkin kız, ben ondan daha güzelim muhabbetleri yapmış bir maldır kendisi..
Bu da bu bizim gerizekalının sapığı.. Yani işte hırsla beraber de gittim o eve..
Sabah koşarak 2 tane final sınavım vardı nasıl gittim o sınavlara nasıl girdim hatırlamıyorum.. Gece öyle bir içmişiz ki sınavda uyudum ya.. Böyle de bir malım..
Şöyle bir bakıyorum da 2 sene olmuş 2 sene tek adamı sevdim o beni sevmeyip zamanında çok güzel bir şekilde kullanıp üstümden prim yaptı.. Şimdi yavaş yavaş o duygularım yoğunluğunu yitirmiş ona karşı kalan son duygun nefret ve her gün o bana yazıyor artık.. Tabi ki sevdiği için değil tabi ki boşluktan ne yapacağını bilmediği için ...
Adam okuldan mezun olmuş, hayata karşı hiçbir çabası yok hala kafası başka yerlere çalışıyor.. Benim bunu fark etmem geç olsa da toparlandım işte.. Ben toparlandım ama ona üzülüyorum.. Haketti biliyorum ama üzülüyorum..
Daha sonra anlattı biraz bana.. Garip bir ilişkimiz var çocukla oturup bana hem eski sevgililerini anlatıyor hem üzüntülerini hemde bana karşı hissettiği sevgiden bahseden biri , özünde iyi bir çocuk fakat kız konusuna gelince tam bir piç afedersiniz.. doyumsuz böyle, biz hiç böyle miyiz ya? Ya da daha adam akıllı biri çıkmadı karşıma, gerçi kimseye de şans tanımaya mecalim yok.. Belki o yüzdendir.
Oops! Questa immagine non segue le nostre linee guida sui contenuti. Per continuare la pubblicazione, provare a rimuoverlo o caricare un altro.
Konumuza dönecek olursak kız bunu istememiş, sevmediğini söylemiş heryerden de silmiş sanırım o kafayla pek hatırlamıyorum çünkü. Ya içimden bir yandan diyorum ki hak ettin be Allahın belası diyorum bir yandan da yavru kedi gibi ağlamak üzere olduğunu görmek üzüyor.. Bende yaşadım çünkü aynısını ve insanı yıkıyor böyle şeyler, özgüven namına bir bok bırakmıyor kendimden biliyorum. En son çocuğun sırtını sıvazlıyordum hepsi geçicek diye.. Ne yapabilirim ki beni o denli sevmeyen biri için? Bende Salağım biliyorum söylemenize gerek bile yok.
Bana anlatıyor böyle sevdiğim kız gitti birdaha kime güvenebilirim diyor.. Bir yandan köpeğim öldü yoldaşım gitti diyor. (Bu arada kendisi gibi mal bir köpeği vardı.) Hayvanları da çok severim ama onun köpeği kendisinin aksine çok severdi beni kocaman pitbull'u kucağıma aldığımı biliyorum o kadar severdi beni. Herneyse bir yandan yaşadığı yeri sevmemesinden şikayetçi ,ne denir ki yani..
Üzüldüm kısaca o an düşündüm böyle 2 senede neler yaşadım , arabasını bile biryerde görünce elim ayağım titrerdi şimdi benden teselli bekleyen çaresizin teki
Bir yandan da o bunun sapığı olan kız o an beraber olduğumuzu biliyordu çatlasın sürtük diye çocuğu daha iyi teselli etmeye çalışıyorum. Benimde böyle pis bir huyum var işte. L
Şuan son yarıyılım için memleketime geldim ve hala whatsapptan hala mesaj atıyor. Kendi kendime düşünüyorum hep gerek var mıydı beni bu denli üzmesine? Bu kadar canımı acıtmasına?
Peki gerekli miydi kendimden bile daha çok sevmem?
Bence değildi bu onu hak etmedi ve hak etmeyecek.
Yani O ZAMANA DÖNEBİLSEM..
Onu bu kadar çok sevmezdim ve onu tanımak dahi istemezdim.
