Tiffany POV
"You are fired!!" Sigaw ni Ms.Chin sakin.
"But Ms.Chin please, I needed this job"
Naman oh! Ngayon pa talaga niya ako tatanggalin sa trabaho kung saan kailangang kailangan ko pa nang pera. San na ako pupulutin ngayun?
"The hell I care!" Umirap siya sakin.
Nagtitimpi lang talaga ako sa Ms.Chin-panzee na to! Grrr! Wala naman akong maling ginawa para tanggalin niya ako nang ganun ganun na lang. Well, unfortunately hindi naman talaga siya ang big boss namin. Manager lang namin siya dito. Tsk! Pero I know she has the right to fire someone. But, I don't deserve to be fired? Hindi talaga! promise.! Ang babaw lang kasi nang reason niya.
Ganito kasi yan...
I was incoding the files that she assigned me to do. At ako naman todo trabaho nito. Couze she said she needs the files as soon as possible. At nung binigay ko na sa kaniya, I wondered why she scolded dahil mali mali daw ang trabaho ko. But I can assure you na tama naman ang ginawa ko. I even ask our executive manager about it and he said its ok? Kaya nakapagtataka na mali ang gawa ko.
"But Ms.Chin I didn't do anything wrong. As far as I know tama ang gawa ko. Kaya why do you have to fire me?" Naglakas luob na talaga akong mag reason out. Hindi naman yata tamang basta basta niya nalang akong tanggalin sa trabaho diba? Hindi naman yata fair yun.
"I fired you because I want to! Kaya if I were you magbalotbalot ka na at umalis ka na dito. I don't want to see your face ever again!" Sabi niya at tinalikuran ako.
"Fine! Aalis ako! Pero bago yun!..
Hoy! Bruha kang impakta ka! Kala mo naman ang ganda ganda mo! Mukha kang hipon na nagpa gluta! Matagal na akong nagtitimpi sayo dahil manager ka namin. Pero dahil fired na nga ako. Well ito lang ang sasabihin ko sayo!
Hindi ka maganda! Maputi ka lang! Ang kapal nang makeup mo? Kasing kapal nang gilagid mo!" Sigaw ko.
Lahat nang mga ka workmates ko nakatingin lang samin or should I say sakin. Yung iba nagpipigil nang tawa yung iba naman binibigyan ako nang thumbs up.
"What did you say?!" Tinaasan niya ako nang kilay. Ginaya ko rin siya. Di ako papakabog nuh!
"Fired na ako diba? Well Atleast hindi ko na makikita ang pagmumukha mo. Ms.Chin-panzee" sabi ko at tinalikuran siya. Hahaha gets niyo? Yung Chin-panzee? Sinadya ko talagang dagdagan ng panzee ang apilyedo niya para maging Chimpanzee ang tunog. Pang-asar lang.
"You bitch!" Sigaw niya at sinabunutan ako. Shocks! Nabigla ako dun ah! Sinabunutan ko rin siya kaya natanggal ang pagkakasabunot niya sakin at tinulak ko siya kaya napasubsob siya sa sahig.
"You force me to do this. I don't know what's your reason why you fired me. But remember this. I won't let you step on me." Sabi ko at tuluyan na siyang tinalikuram. Magliligpit na ako nang mga gamit ko. Tss!
"WHAT ARE YOU LOOKING AT? BACK TO WORK!" narinig kong sigaw niya. Tsk! Ang sama talaga nang ugali.
"Ang galing mo Tifanny, at ang tapang mo." Sabi ni Hannah ka work mate ko.
"Insecure lang yun sayo kaya ka niya tinanggal sa trabaho" sabi naman ni Bea.
"Tsk! Hayaan niyo nalang" sabi ko at nagpatuloy na sa pagliligpit nang mga gamit. Haaays!
Matapos kong iligpit lahat nang gamit ko, umalis na agad ako. Bago ako tuluyang umalis nilingon ko muna ang napakalaking building ng Smith Inc. Metal Arts and Jewelry. Paalam na sayo my dear work. Sigurado akong hindi na ako makakatungtong ulit sa building nato.
Nagpara nalang ako nang taxi pauwi.
Hindi ko kasi kaya pag nag jeep ako dahil ang dami kong bitbit na box.
Halos abutin din ako nang isang oras dahil sa traffic. Grabe ano pa bang bago?
Pagdating ko sa apartment na tinitirhan ko mukha agad nang landlady ang bumungad sakin.
"Hoy Tepany! Asan na ang three months pay mo!" Bungad sakin ni Manang Bebang. Matandang Dalaga kasi siya kaya ganyan.
"Oi! Ms.Bebang. ang ganda natin ngayun ah! Kuminis kayo lalo" sabi ko.
"Alam ko! Teka nga! Wag mo na nga akong utuin pa! Gasgas na yang style mo! Asan na ang tatlong buwang upa mo! Ha! Tepany! Diba sinabi ko na sayong kapag hindi ka pa nakapagbayad ay ipapaupa ko ito sa iba! Maraming gustong umupa dito pero tinanggihan ko dahil binigyan pa kita ng kunting palugit. Pero asan na!? Asan na ang bayad!" Sigaw niya.
Aish! Akala ko pa naman gagana pa sakaniya ang panguuto ko.
"Ah Manang Bebang este! Ms.Bebang Tiffany po ang pangalan ko hindi Tepany! Pero bigyan niyo po sana ako nang isa pang palugit. Natanggal kasi ako sa trabaho. Pero promise magbabayad na talaga ako sa katapusan. Hindi ko pa kasi makukuha ang last pay ko. Sige na po!"
"Aba't hindi ko na problema yan! Kailangan ko ang bayad mo! Kung hindi magbalot ka na dahil may lilipat na dito bukas. Alam ko naman na hindi ka na naman makakabayad ngayun kaya pinaupa ko na sa iba. Nakapag 3 months advance pay na sila kaya magbalot ka na nang gamit mo dahil pinapaalis na kita" sabi niya at tinalikuran na ako. Urgh! Naman oh! Ito na nga bang sinasabi ko.
Ang malas ko naman talaga oh!
Puro kamalasan na lang ang nangyari sakin ngayong araw na to.
Kahit mahirap sa luob ko iniligpit ko na ang kakaunting gamit ko.
Wala naman akong masyadong gamit. Halos nagkasya nga lang sa isang maleta ang mga gamit ko eh!
Nasa labas na ako nang apartment at bitbit ko na ang itim kong maleta habang may dala pa akong backpack sa likod ko. Hays! So? San na ako ngayun? Wala naman akong uuwian?
You know guys let me share you the highlight of my life.
I'm an orphan. Well, My biological parents.? Ang alam ko Patay na sila nung bata palang ako. I have a sister. And I was 2 years younger than her.
Kasama kami sa ampunan nuong mga bata pa kami but unfortunately, may umampon sakin, Isang matandang dalaga. I was just 8 years old that time. Akala ko nga wala nang mag-aampon sakin dahil nga malaki na ako. Pero hindi ko alam na may gusto pa palang umampon sakin. I even ask her to adopt my sister too pero sabi niya hindi na raw niya kayang mag-ampon nang dalawa. Ayoko sana but Ate Alex insisted. Mas gaganda raw ang buhay ko kapag magpapaampon ako. So I did!
And then 1 week later we fly to Canada. Sinama niya ako duon at duon ako nag-aral until I graduated in highschool. Simula nang nagkahiwalay kami ni Ate Alex hindi ko na siya nakita ulit. Nakiusap ako kay Nana Tery ang umampon sakin na uuwi ako nang pilipinas para hanapin si Ate Alex. So we did. Umuwi kami and I tried to find my Ate. Months have past I found out that Nana Terry has cancer. Lahat nang ipon niya sa pagtatrabaho sa Canada at naubos. Until she didn't make it. I was devastated that time because Nana Terry stand as my real Mother. Minahal ko siya kahit hindi ko siya totoong ina. May konting pera namang naiwan sakin si Nana Tery at iyon ang ginamit ko para makapag kolehiyo. Nakapaggraduate ako at nakakuha nang trabaho na nawala rin ngayon-ngayun lang. Ang saklap nang buhay ko nuh?
So back to the present ulit tayo.
Maggagabi na but here I am, walking down the road. Hays! I wish I can find a real home. But, sad to say mukhang malabo nang mangyari yun.
