SADAKAT

4. BÖLÜM

Kerem:"O kötü düşüncelerini kendine sakla. Melek benim çocukluk arkadaşım." dedi kızgınlıkla..
"Bitecek bir evlilik ile adımın anılmasını istemiyorum"
Berin öylece kalmıştı. Kerem'e bakmaya devam etti.
Kerem:"Bu yüzden boşanana kadar o çeneni kapat"
Berin:"Yine dinlemeden hesap soruyorsun. Sorun şu ki arkadaşın evine gelene bile karışıyor. Üstelik onun sorularından bıktığım için cevap verdim."
Kerem:"Söylediklerin umrumda değil"
Berin, Kerem'in onu dinlememesine çok kızıyordu. Üstelik o artık Kerem'den nefret bile etmiyordu. Ona karşı hiçbir duygusu yoktu. Berin, Kerem ile sevgili olduğu zamanı hafızasından çoktan silmişti.
Berin odadan çıkıp gitti. Kerem ise odada tek başına kalmıştı.
Kerem, merdivenlerden inerken 'Berin' diye bağırdı.
Berin ise yemek masasına oturmuştu. Keremde karşısındaki sandalyeye oturdu.
Berin:"Adımımı ezberliyorsun"
Kerem, Ayşe teyzenin servis yaptığı yemeği tabağına aldıktan sonra kafasını kaldırdı.
Yüzü ciddi bir hâl almıştı.
Kerem:"Saçmalamayı kes artık. Şunu aklına yaz.Benim evimde ben konuşurken cevap vermeden çekip gidemezsin"
Berin:"Asıl sen saçmalıyorsun. Farkında mısın kavga etmeden bir günümüz geçmiyor.Bana biraz saygılı olamaz mısın"
Kerem: "Saygı.."
"Senin gibi biri saygı gösterilmeyi hakediyor mu"
Berin: "Kes şunu."
"Benim hakkımda böyle konuşamazsın" dedi. Fakat Kerem cevap bile vermiyordu. Berin yemeğini bitirdikten sonra kalktı. O sırada kapı çalmıştı.
Berin kapıyı açtı. Gelen Melekti. Belkide yarım saattir onun yüzünden kavga ediyorlardı. Melek, Berin'in birşey demesini beklemeden içeri girmişti.
Melek:"Afiyet olsun Kerem"
Kerem:"Sağol Melek. Sende gel istersen"
Melek:"Ben yemek yedim."
Berin de tvyi açmıştı.
Melek:"Bugün bizim tayfayla dışarı çıkalım diyordum."
Kerem yemeğini yedikten sonra suyunu içti.
Kerem:"Sen ne zamandır bizimkilerle takılmazdın"
Melek:"Evet. Bugün tekrar geri döndüm diyelim"dedi ve gülümsedi.
Kerem:"Tamam. Üstümü değiştirip geliyorum" dedi ve yukarı çıktı.
Melek ise Kerem gidince Berin'in yanına oturmuştu.
Melek:"Biz tanışmadık seninle"dedi.
Daha sonra "Melek ben"
Berin:"Bende Berin"
Melek:"Kerem ile nereden tanışıyorsunuz"
Berin bıkmış bir yüz ifadesi ile içinden;
"Bu kız öğrenmeden vazgeçmicek" dedikten sonra Melek'e "Fazla merak iyi değildir Melekcim" demişti.
Melek:"Ben küçüklükten beri Kerem'e çok yakınım ve seni hiç tanımıyorum o yüzden sordum."
Berin:"Kerem'e ilgini bu kadar belli etmesen mi acaba" dedi dalga geçer gibi.
Melek:"Ne diyorsun sen" dedi bağırarak, kızdığı için sesini kontrol edememişti.
Berin:"O kadar belli ediyorsun ki anlatamam"
Melek:"Kapat o çeneni" "Anladın mı beni"
Berin ise Melek'e olan kızgınlığını böyle yaparak biraz olsun hafifletmek istiyordu.
Berin:"Kapatmazsam ne olur Melek"
Melek'in gözlerinden yaşlar akmaya başladı.
O sırada Berin ayağa kalkmıştı. Melek de ayaktaydı.
O sırada Kerem merdivenlerden iniyordu. Bağırış seslerini duymuştu. Salona geldi.
Melek o sırada çok sinirlenmiş, Berin'i de korkutabilmek için Berin'e sert bir tokat atmıştı. O sırada Kerem olanları görmüştü. Berin elini yüzüne götürdü.
Melek ise aslında Kerem'i kaybetme korkusu ile yapmıştı bunu. Kerem ise şaşkındı. Melek'in böyle birşey yapmış olmasına anlam veremiyordu.
Berin şok yaşamıştı. O Melek'den bunu beklemiyordu. Fakat hatalı olduğunu bilsede tanımadığı bir kız ona tokat atamazdı.
Melek arkasını dönmüş gidiyorken, Kerem'i gördü. Kerem'in yanına kadar gitti ve sarıldı. Ağlamaya başladı. Berin ise Melek'in masum rolü oynamasına sinir olmuştu. Melek'in yanına kadar geldi. Bileğinden tuttu.
Berin:"Hâla masum rolü oynuyorsun ha"
Kerem ise Melek'i uzaklaştırdı. Melek, bu durumdan kurtulmak için evden koşarak çıkmıştı.
Berin ise öylece kalmıştı. Kerem, Berin'e baktıktan sonra, Berin'in yanına geldi. Kollarından tuttu.
Kerem:"Melek'e ne söyledin"
Berin, hiçbirşey söylemeden sadece Kerem'e bakıyordu.
Kerem daha çok kızmıştı.
Kerem:"Onu kızdırmışsın.Canını acıtmadığı sürece kimseye zarar vermez o."
Berin kollarını Kerem'den kurtarmaya çalıştı. Ama Kerem daha sıkı tutmuştu.
Berin tekrar Kerem'in gözlerine baktı. Kerem'in hiç kuşkusuz Melek'i korumasına çok kızmıştı.
Berin:"Ne kadar da eminsin arkadaşından."
Kerem:"Ben onu çocukluğumdan beri tanıyorum."
Berin sinirlenmişti. Kerem'e Melek'in onu sevdiğini söyleyemezdi. Çünkü bu, ona göre doğru değildi.
Berin:"O kızı görmek istemiyorum. Bu eve gelmesini istemiyorum."
Kerem gülmeye başladı. "Buna senin karar vereceğini mi düşünüyorsun"
Berin ellerini kaldırdı ve Kerem'in yüzünü avuçlarına aldı. Onun gözlerine baktı. Kerem ise Berin'in böyle davranmasına şaşırmıştı.
Berin:"Beni hiç mi tanıyamadın."
Kerem, Berin'in ellerini yüzünden çekti.
Salondan çıktıktan sonra evden de çıkmıştı.