Van haram leven naar halal gebleven

7. alles verloren

.....waarom?" haar blik veranderd in een klap en ze kijkt verslagen neer.

"sorry mama, het spijt me" mijn tranen zijn geen tranen meer maar een stromend waterval.

"Anissa ik ga naar huis ik wil je pas thuis weer zien"

"MAMA NEE AUB BLIJF AUBB" roep ik luid en ik bijf huilen.
Het doet me pijn om mijn moeder zo te zien ondanks wat ze me allemaal aan heeft gedaan.

Mijn moeder kijkt nog 1 keer om en loop de deur uit.

Ik geef de hoop op en probeer over niks meer te denken.
Ik doe de gordijn om me heen dicht en probeer te slapen.

Jammer genoeg gaat het moeilijk en heb ik veel pijn.
Ik draai en draai niks wat helpt. Dan geef ik op en doe de tv aan. Ik zet de kanaal op rtl 4 op en zie een documentaire van salahedine een oude rapper die zich verder verdiept in het geloof islam.

Ik voel m'n hoofd zwaarder worden, en mijn ogen vallen zo weer dicht.

"HOER"
"Jij moet niet meer leven"
"Papa houdt van je"
"BENG!!"

Uit schrik wordt ik weer wakker, wat was dat?
Ik kijk op de klok en zie dat het laat begint te worden.
Ik druk op de knop zodat ik wat te eten krijg, na 2 min gewacht te hebben komt er iemand ineens naar binnen.

Ik kijk op van schrik en zie hem voor me.....

Vanuit inaya
Jammer dat het zo moest lopen.
Ik hoopte m'n zuster zo goed te kunnen helpen.
Als ze zo door gaat valt ze nog zwaar in de handen van shaytan.

Oeff.... yaaraabb smahlia, denk ik dan.
Diep in gedachten loop ik het ziekenhuis uit. Het is frisjes ik pak mijn telefoon uit mijn tas en probeer karim op te bellen.

Nadat hij eindelijk overgaat en hij opneemt hoor ik gelijk een harde geschreeuw in mijn oor.

"INAYA WAAR WAS JE WAAR BEN IK IK MAAK ME ZORGEN" roept hij uit woede.
"Schat zou je me aub willen ophalen van het ziekenhuis vlakbij de ene discotheek?" Vraag ik hem met volle geduld
"WAT DISCOTHEEK ZIEKENHUIS??!!WAT DOE JIJ DAAR??!!" Roept hij nog harder en ik laat een traan vallen
"Karim aub haal me op ik leg alles thuis wel uit" vraag ik hem met een verslagen hoofd.

Zonder wat terug te zeggen hangt karim zo op. Nu dat hij onderweg is neem ik plaats op een bankje voor het ziekenhuis.

Na enkele minuten gewacht te hebben, zie ik karim met volle snelheid het straatje inkomen.
Wanneer hij voor me staat remt hij met volle kracht. Hij is woedend.

Ik trek me er niks van aan en loop op m'n gemakje naar de auto toe.
Ik doe de deur open en neem dan plaats naast karim.

Zonder om te kijken rijdt hij met volle snelheid de straat uit naar huis.
Het is de hele weg stil en dood ongemakkelijk.

-

Thuis aangekomen doet karim de deur open en we lopen naar binnen. Karim zwaait met zijn slippers en zo vliegt de slipper aan de andere kant van de gang.

Als dit maar goed afloopt, denk ik dan...

Ik trek mijn schoenen uit en ruim alle schoenen incl de slippers van karim bijelkaar.

"Die hoef je niet aan te raken" zegt hij droog en loopt door naar de woonkamer.

Ik luister niet en doe het toch.

"Ik had je wat gezegd of niet?"zeg hij nog bozer.
"Luister karim ik weet niet wat je nu denkt maar dit is mijn huis jij bent bij mij ingeschreven en ik doe alles wat ik wil in huis" zeg ik in een stuk door en kijk hem diep in zijn ogen aan.

Karim is stil en loopt naar de bank toe om plaats te nemen.
Ik loop naar binnen en doe het zelfde.
Karim staat op en wilt weglopen.

Vanuit karim

Dit heeft geen zin meer, ik ben alles zat, ik ben inaya zat.
Met woede in mijn hoofd sta ik op en wil weglopen.

"Ik houd zo veel van je karim ik kan niet zonder je" hoor ik haar ineens snikken.

Ik trek me er niks van aan en zet de eerste stap naar buiten.
Ik voel twee warme handen om me heen die me stevig vasthouden.

Laat je niet afleiden karim ze is slecht voor je geweest...!

Hoor ik een duivelse stemmetje in Mn hoofd zeggen.

"Inaya raak me niet meer aan laat mij met rust!" Zeg ik geïrriteerd en haal haar armen om me heen weg.

"Karim laat me me verhaal vertellen karim doe niet zo tegen me ik ben ontschuldig" zeg ze terwijl ze snikt.

"INAYA IK WIL NIKS MEER MET JE TE MAKEN HEBBEN LAAT MIJ NU LOS!" Schreeuw ik uit woede en ik zie dat ze schrikt.

Zonder wat te zeggen loopt ze naar boven om naar de kamer te gaan, dit voelt niet goed!

Shit! Wat heb ik gedaan?!?!?!.... ik ren zo snel mogelijk naar onze kamer om met inaya te praten.
Ik voel aan de handvat dat ze het opslot heeft gezet.

"Inaya doe open nu!" Zeg ik bezorgd.

Geen word....

"INAYA NUUU IK BREEK DE DEUR OPEN" schreeuw ik hard uit angst

Geen word....

Salam lieve schatten, sorry dat het zo lang heeft geduurd 😶het is moeilijk om een verhaal te mengen met een waargebeurde verhaal.

Daarnaast heb ik het ook heel druk met school en stage. Ik hoop dat jullie daar begrip voor hebben💕 ik hoop dat ik snel weer verder kan gaan met het verhaal het word steeds spannender en spannender!

Deel stem en volg voor meer❤️❤️❤️

P.s. Ik ben nu ook te volgen op Snapchat: zakiaayy
Instagram: zakiaayy Alleen meiden💋