Love Ghost By (COMPLETE)

Chapter 3

"Hmmm... hmmm..."

Naghahalo si Amethyst ng soup na niluluto nang maramdaman ang mahigpit na yakap ng asawa mula sa kanyang likuran. Napapikit sya at matamis na ngumiti nang madama ang matigas nitong dibdib na lumapat sa kanya. Mas lalo pa nyang isinandal ang sarili. Sumiksik naman ang mukha nito sa kanyang leeg at nilanghap ang kanyang amoy.

"Ang bango..." bulong nito.

"Ng?..." natatawa nyang tanong dito.

"Asawa ko..."

"Akala ko ng niluluto ko." Sinundan nya iyon ng isang hagikgik. Pumisil ang kamay nito sa kanyang bewang. Otomatiko naman syang napaiktad.

"Mamaya na tayo mag-almusal, baby. Exercise muna tayo," malambing nitong sabi.

Natawa naman sya. Iba kasi ang exercise na tinutukoy ng asawa. Hinarap nya ito at mariin na hinalikan sa labi. Agad namang sinapo ng lalaki ang kanyang batok at mas hinapit pa sya sa bewang upang mas palalimin pa ang sukling paghalik sa kanya. Pinatay nya muna ang apoy ng nilulutong pagkain, saka sila pumunta ng kwarto para doon ituloy ang naumpisahan.

<<<<<>>>>>

Nakahilig si Amethyst sa dibdib ng kanyang asawa. Tulog na ito base sa mababaw na paghinga. Itinaas nya ang braso at tinitigan ang bracelet na bigay nito. Second wedding anniversary nila. Pero kung susumahin ang mga taon na kasama ang lalaki ay halos mag-pipitong taon na sila.

Dalawampung taong gulang noon si Ame nang makilala nya ang batang-batang abogado na si Miguelito Dimatimbang. Ito ang nanging abogado nya nang sampahan nya ng kaso ang mga taong kumupkop sa kanya. Inampon lang pala sya ng mag-asawang kinilalang mga magulang upang mapagtakpan ang totoong negosyo ng mga ito, ang pagbebenta ng ipinagbabawal na gamot.

Kalbaryo ang dinanas ni Ame sa naging mga magulang. Beinte anyos sya nang pagtangkaan na gahasain ng ama-amahan dahil nalulong na rin sa ipinagbabawal na gamot. Maswerteng nakaligtas si Ame mula rito. Bumalik sya sa bahay ampunan na pinanggalingan at doon nya nakilala si Miguel. Ito ang tumayong abogado nya nang magsampa ng kaso sa mga magulang sa tulong na rin ng mga madre sa ampunan. Naipanalo nito ang kaso, at doon nag-umpisa ang pagkakakilanlan nila sa isa't-isa.

Lahat ng paghihirap ni Ame mula sa mga magulang ay nabawi nya sa pag-aalaga at pagmamahal na nilaan sa kanya ni Miguel. Walang araw na hindi sya pinasaya ng nobyo. Hindi rin ito nagsawang iparamdam sa kanya kung gaano sya nito kamahal. Palaging sya ang priority ng lalaki. Tinulungan sya nitong makapag-aral muli, at dahil doon ay nakakuha sya ng magandang trabaho.

Nag-ipon sila, at doon ay nagpasya silang magpakasal.

<<<<<>>>>>

Napahawak si Amethyst sa kanyang dibdib nang tumagos ang katawan ni Miguel sa kanya. Madilim ang mukha ng lalaki at basa ang mga pisngi. Nilingon nya ang lugar na pinupuntirya ng asawa. Sinundan nya ito at doon naabutan ang lalaking nakahandusay sa sahig. Ang ama-amahan nya! Hindi nilulubayan ng suntok ng lalaki hangga't hindi basag ang mukha nito. Galit na galit ang mukha ni Miguel. Ang mga mata nito ay nanlilisik at nagtatagis din ang mga panga. Nalipat ang tingin nya sa kamay nitong puno na ng dugo. Walang umaawat sa asawa nya. Nakititig lamang ang mga armadong lalaki sa ginagawa nitong pagpaparusa sa lalaking naging dahilan ng kanyang pagkamatay.

Nakatakas mula sa kulungan ang ama. Pinaulanan nito ng bala ang sinasakyan nyang kotse patungo sana sa opisina ng asawa. Hindi na nakaligtas pa si Amethyst dahil sa mga tinamong tama ng bala. Halos dalawang taon na rin ang nakakaraan, ngunit parang kailan lang.

"Hmmm... hmmmm... hmmm..."

Nasa gitna ng karagatan si Amethyst. Nakasakay sya sa isang bangka na yari sa kawayan. Balot iyon ng magaganda at iba't-bang kulay ng mga buhay na bulaklak. Nagliliparan sa kanyang paligid ang mga maliliit na paru-paro. Siyang siya ang mga ito sa awiting paulit-ulit nyang kinakanta.