Gecenin Gölgesi

~12 yıl~

12 yıl önce... {7 yaşında}
 
Tatlı uykumdan annemin;bağırışları,ağlayışları.Babamın vazoları,çerçeveleri yere sermesiyle açtım gözlerimi.Odam büyüktü,yeterince zengindik zaten.Babam 'zincirkıran' holdingin sahibiydi.Annem ev hanımıydı.Ama onu evde çok az görürdüm.Genellikle arkadaşlarıyla takılırdı. Odamda herşey pembe renkteydi.Ayıcıklarım,barbie bebeklerim vardı.Odamın duvarları mor olmasına ragmen odanın içini gök mavisi dizayn etmiştik. Halımın üzerinde renk renk kelebekler,tavandaysa gece olunca ışıltısını belli eden yıldızlardan vardı.Bu durumdan anlayacaksınız ki küçükken neşeli,mutlu,huzurluydum.Ama mutluluk bir yere kadar sürer derler ya,hah işte tam da o durumdaydım.

Pembe peluş ayıcığımı kollarımın arasına alarak sıkı sıkı tutmaya ve merdivenlerden inmeye başladım.Üzerime uzun gelen pijamalarımdan dolayı ellerim ve ayaklarım pijamanın içine gömülmüştü.yavaş yavaş en üst kattaki odamdan çıktım ve adım adım inmeye başladım.En üst kattan aşağı dolanan,rengarenk avize ve tabloları olan merdivenlere adımlarımı teker teker sıraladım.

Annem; 1.78 boylarında,uzun saçlı,renkli gözlü,vücut hatları belirgin çok güzel bir kadındı.Birden babamın bardağı yere atıp parçalamasıyla irkildim.Annemin bağırışları hiddetlenince babam anneme vurmuştu,evet evet babam anneme vurmuştu.Annemin bedeni kıvrılarak yere düştü ve kafası zemine sert bir şekilde çarptı.O anda içimde bir fırtına koptu.Ben ne olduğunu anlamadan gözlerimden yaşlar süzülmeye başlamıştı bile. O anda dizlerimin bağı çözüldü sanki ve birden dizlerimin üzerine çöktüm.Anneme baktığımda yerde hareketsizce yatıyordu.Bana uzun gelen pijamalarımın kollarına gözyaşlarımı sildiğimde bir hıçkırık koptu ağzımdan.Evimizin iç açıcı ihtişamı gitmiş,kırmızı sıvı yerlerde süzülüyordu.Peluş ayıcığımı yere atarak annemin yanına koştum ve yanında diz çökerek hıçkırıklarımla beraber ağlamaya başladım.Babam o sırada başını ellerinin arasına almış,deri koltukta ayaklarıyla ritim tutuyordu.Annemin kanlarla kaplanmış kafasını dizlerimin üzerine aldım.Dağınık saçlarını okşamaya,rimeli akan gözlerini silmeye başladım.Ardından bir hıçkırık daha ve gözyaşlarımı serbest bıraķtım...

Kafamı kaldırdığımda babam karşı duvardaki tabloya dalmış,ayakları ritim halindeyken,masasında duran içkiyi tek dikişte bitirdi ve duygusuzca bana bakmaya başladı.Ona yalvarırcasına baktım.Babamı ilk defa böyle görüyordum ve bu durum hiç iç açıcı değildi.Onları bu halde görmeyi hiç istemezdim.

Gözlerim babamı ararken bileğimde bir acı hissettim.kafamı kaldırdığımda babamın buğulu gözleri ile karşılaştım.Babam duygusuz ifadesiyle beni süzdükten sonra kollarımdan tuttu ve şiddetle çekiştirmeye başladı.Arabayı açıp beni arka koltuğa savurduktan sonra kendi de hızla sürücü koltuğuna geçti.Acıyla inledim ama babam beni umursamıyordu bile.Arabayı son hız sürerken hıçkırıklarıma ve gözyaşlarıma engel olamıyordum.Ne kadar gittik,ne kadar ağladığım hakkında hiçbir fikrim yoktu.Buğulanmış camı silip gözlerimi araladığımda nerede olduğumuzu çözmeye çalışıyordum.Buraya ilk defa gelmiştim.

Hava yağmurluydu.kafamı babama çevirdiğimde konuşmak istedim ama öfkeden dönmüş göźleri kelimeleri boğazıma düğümlüyordu.Aniden frene bastığında sarsılsam da umursamadan kapıyı hızla açtı ve beni tekrar sürüklemeye başladı.

Arabadan inince soğuk hava tenimi okşarken babamın ne yaptığına hâlâ anlam veremiyordum.Gözlerimi ovuşturup araladığımda karşıda ki park gözüme çarptı.

Parkta kimse yoktu ve babam beni bu saatte neden buraya getirmişti çözemiyordum.Beni hızla salıncağa oturttu ve başımı dönderecek şekilde sallamaya başladı.Çok korkmuştum,yüksekten korkardım.Bir an annemi özlediğimi hissettim.Babamın gözlerinin ilk defa bu kadar duygusuz baktığını gördüm." Burdan uzaklaşmak yok,hiç bir yere ayrılma tamam mı? " dedi ve koşar adımlarla arabaya binerek hızla uzaklaştı.Gözyaşlarım yanaklarımdan nazlı nazlı süzülürken,gözkapaklarım ağırlaşmaya başlamıştı.Her ne kadar istemesem de kendimi uykunun narin kollarına bıraktım...

VOTE VERİRSENİZ ÇOK SEVİNİRİZ.KİTABI EN YAKIN ARKADAŞIMLA YAZIYORUM.DESTEK OLUN LÜTFEN.👊