Энэхүү өгүүллэг маань хэдийн дууссан хэдий ч дахин үйл явдал эхлүүлэхээр шийдлээ.
-Арины талаас-
Цаг хугацаа харвасан сум шиг өнгөрсөөр Бэкхён бид 2 гэрлээд хэдийн 4 жил өнгөрчихөж. Энэ хугацаанд амьдрал минь аз жаргалаар дүүрэн сайхан байсан. Яагаад байсан гэж үү? Учир нь удахгүй бид салах гэж байгаа юм.
Урьдны адил сэрүүлэг дуугаран энэ том орон дээр ганцаараа сэрлээ. Урьд нь үргэлж тэр минь намайг үнсэж, гижигдэж сэрээдэг байсан сан..
Ганцаардаж байна...
Мэдээж тэр хэдийн явчихсан би хувцасаа өмсөж дууссаны дараа хүүхдүүдээ сэрээхээр тэдний өрөө лүү явлаа
"Хани Ханилаа" Охидууд минь хэдийн боссон байх ба өрөөндөө үсээ янзлан сууж байх аж.
"Мину, Мингён миний хүүхдүүд цэцэрлэгтээ явах болчихлоо босоорой"
Мину "ээжээ энэ удаад биднийг орхиод яв хариуцлага би хүлээх болхоор"
Мингён *Эрхий хуруугаа гозойлгох*
"Эегүү том хүн шиг яриатай гэдэг нь, хурдан босоо босохгүй бол утас авч өгөхгүй шүү"
Саяхан л нойрондоо дийлэгдэж байсан бяцхан хоёр хүү минь год үсрэн хувцасаа өмсөх нь тэр
"Ээж нь өглөөний цай бэлдэж байя"
Бид цайгаа ууж дууссаны дараа би тэднийг үдэн баяртайгаар даллан тэд минь ч инээмсэглэсээр явлаа.
Дахиад л энэ том гэрт ганцаараа үлдэх шив. Ажил хийдэггүй гэртээ суудаг болхоор хүүхдүүдийгээ ирэхийг тэсэн ядан хүлээнэ. Эхнээс нь хийдэг ажлуудаа хийн гэрээ цэвэрлэж ойр зуурын юм хийсээр хүүхдүүддээ гэнэтийн бэлэг барихаар шийдэн бялуу хийх жор хайсаар нэтрүү орвол #БэКхёнАриныбутарсанхайр гэх хаштаг 1т байх нь тэр. Би тэрнийг ийм хөгийн новш гэдгийг мэдсэнгүй... Шууд л тэрний ажилын зүг хар хурдаараа яван үүдээр орход зарим нь "эзэгтэй" хэмээн мэндлэж зарим нь хоорондоо шивнэлдэн би шууд л тэрний өрөөний зүг явлаа.
"Уучлаарай эзэгтэй гэхдээ захирал ажилтай байгаа" би Ким нарийн бичгийг үл тоон хаалгыг онгойлговол Бэкхён нэг эмэгтэйг өвөр дээрээ суулган үнсэлцэж байх нь тэр
"Яа Бюн Бэкхён! "
Ким н/б "уучлаарай захиралаа таныг ажилтай байгаа гэсэн боловч.. "
"Энэ ажил хэрэг үү? " би орилон Бэкхён бугуйнаас минь чирсээр бид тэдний ард байрлах цэцэрлэгт хүрээлэнд ирлээ
