Straatkind // Kerst Special

7 • moments

Neuriënd stapte Melody haar douche uit, waar ze een halve hart verzakking kreeg omdat haar zus inmiddels ook al de badkamer in was gekomen om haar make-up te doen. Meteen pakte ze de handdoek van de wc af die ze daarop had klaar gelegd en hield het voor haar lichaam.

'Nou zeg we hebben hetzelfde.' Gniffelde Dahlia terwijl ze verder ging met haar eye liner.

'Je had ook gewoon kunnen melden dat je in de badkamer was zodat ik me niet rot hoefde te schrikken.' Mompelde Melody terwijl ze de handdoek om haar lichaam wikkelde.

'Nu snap ik waarom mijn vrienden jou zo interessant vinden.' Zei Dahlia uit het niets toen Melody haar föhn pakte.

'Hoe bedoel je?' Melody trok Dahlia's stijltang uit het stopcontact.

'Dahli hoe vaak moet ik nog zeggen dat je een stijltang niet in het stopcontact kan laten en al helemaal niet aan, je brandt straks nog een keer mijn huis af.'

'Jouw borsten, meid je hebt geluk.'

'What the fuck Dahlia.' Melody keek haar zus raar aan, eigenlijk was het helemaal geen rare opmerking voor Dahlia, het boeide haar nooit hoe iets overkwam, ze zei letterlijk alles wat ze dacht.

'Ik meen het, dat weet je.'

'Ja maar waarom zeg je dat.'

'Hey dat is gewoon een compliment hoor, mag ik geen compliment geven aan mijn zusje?' Melody rolde met haar ogen.

'Ga alsjeblieft naar de logeerkamer om je make-up te doen ik kan mijn dingen niet serieus doen hier met jou.'

'Aw kom op, wil je dat dan niet hebben?' Lachte Dahlia plagend. Melody gaf haar een dodelijke blik.

'Er komen straks vrienden van mij dus je gaat je normaal gedragen anders kan je mooi naar Heather gaan hoor en dat meen ik.'

'Ik ga al chagrijn.' Dahlia pakte haar spullen en liep de badkamer uit. Melody zuchtte en deed de deur dit keer wel op slot zodat Dahlia niet weer naar binnen kon. Vandaag werd ze gek van haar zus. Dahlia had ook nog geen flauw idee dat Joël zou komen, anders had ze wel normaal gedaan , dat wist Melody wel bijna zeker. Langzaam werd Melody zenuwachtig, ze had de woonkamer helemaal opgeruimd en schoongemaakt, maar Dahlia had er al weer van alles neergelegd. Ze had ook verder geen idee wat ze aan moest trekken en of ze iets bijzonders moest doen met haar haar.

'Jezus het is Joël maar.' Zei ze gefrustreerd in zichzelf. Ze snapte ook niet zo goed waarom ze zich zo zorgen maakte om dat, Joël was tenslotte gewoon een goeie vriend.

-

'Ik doe open!' Riep Melody vanuit de keuken en zetten haar glas snel op het aanrecht waarna ze met grote passen naar de deur liep. Ze keek door het kleine raampje en had ook niemand anders verwacht dan Joël. Ze streek een keer over haar T-shirt, gewoon voor de zekerheid voor het geval er haren van haar kat op zat, niet dat ze er eentje had, maar stel dat. Ze opende de deur en kreeg meteen een warme glimlach van Joël.

'Hey.' Glimlachte ze enthousiast waarna ze haar armen om zijn nek sloeg. Joël omhelsde haar stevig terug en stiekem drukte Melody haar neus in zijn sweater, heerlijk, mannen geurtjes.

'Zit ze gewoon in de woonkamer?' Vroeg Joël zachtjes terwijl hij naar de keuken wees. Melody knikte verwarrend, de woonkamer was de andere kant op. Joël liep ook naar de keuken waardoor Melody in de lach schoot. Ze zette alweer grote passen zodat ze Joël wel de juiste kant op kon sturen.

'Je liep naar de keuken.' Gniffelde ze.

'Ja weet ik veel.' Zei hij op een schamende manier.

'Dahli?' Zei Melody toen Joël en zij in de woonkamer stonden. Dahlia keek naar achter en toen ze Joël zag staan schoot ze meteen van de bank af.