Depressie?!

1

Moeder : Elena opstaan!! We gaan winkelen!
Ik doe alsof ik het niet hoor.
Moeder : Elena als je nu niet opstaat he vertel ik aan je pa dat je gisteren ben uitgegaan!
Ik : Jaja, t'is al goe! Ik kom al!

Ik rek mij uit, doe de dekens van mij en stap uit mijn bed. k'Doe de rolluik omhoog en blijf staren naar buiten. Ikzelf dacht hoe zou het zijn om onder een auto te liggen. Er rolt een traan over mijn wang. Ik draai mij om en haal wat kleren uit de kast, ik kijk in de spiegel. Ik vind het interessant om te zien hoe ik verdrietig ben. Oh laat maar, dat is raar. Terwijl ik me aankleed denk ik, waarom leef ik eigenlijk, wat doe ik op deze wereld. Ik maak me op zodat het niet zo erg wou opvallen dat ik geweent heb, anders krijg ik daar weer opmerkingen over. Ik neem mijn gsm uit de lader en ga naar beneden.

Ik : Goedemorgen!
Mama : Duurt dat zo lang om op te staan?!
Ik : Pfft.
Mama : Ik ben in 5 min klaar en jij hebt een halfuur nodig?
Ik : We gingen winkelen, geen ruzie maken.
Mama : Snotneus!!

Ik loop naar de gang en pak mijn schoenen en mijn jas. k'Doe mijn schoenen aan en daarna mijn jas, ik stop mijn gsm in mijn zak en ik ben klaar.

Ik : Mama, Ik ben klaar kom je?
Mama : Jij blijft thuis.
Ik : Hoezo?
Mama : Ik heb het aan je pa vertelt.
Ik : Waarom heb je dat nu weer gedaan?
Mama : Ja heel simpel eigenlijk, eerst moet ik je 2 keer roepen, daarna duurt het nog een halfuur voor je hier beneden bent en daarna nog eens ongeveer 5 min voor je je schoenen  en jas aanhebt.
Ik : Echt waar he!

k'Loop naar boven en sluit mijzelf op in mijn kamer, ik zet mij neer, tegen de deur. De tranen rollen weer over mijn ogen.

Mama : Elena moet ik iets meebrengen voor jou?
Ik negeer haar.
Mama : Elena?
Ik reageer nog steeds niet.
Mama : Dan niet he!

Ik sta op en ga in mijn bed liggen. Dat is de plek waar ik het liefste ben, in mijn kamer, in mijn bed. Daar ben ik veilig. Met mijn kamer op slot kan mijn moeder niet binnen, mijn pa trouwens ook niet als hij straks thuis komt. Daarvoor vrees ik het meest, mijn pa kan soms echt streng zijn en zeker als hij net van zijn werk komt. Ik leg maar terug de dekens over mijheen, sluit mijn ogen en val in slaap. 3 uur later word ik terug wakker, het is 12 uur en nog 1 uur voordat mijn vader thuis komt. Ik ren naar beneden en maak wat pasta klaar. k'Ben vegetariër, ook al mag ik niet van mijn ouders. Waarom niet? Dat weet ik zelf niet, zij hebben gewoon liever van niet. Ik snap het zelf niet, die dieren zien zoveel af en dan belanden ze op je bord. Lekker? Ik weet het niet meer hoor. Mijn grote idool is ook vegetariër, door haar heb ik ingezien dat vlees echt niet lekker kan zijn. Er bestaan nog genoeg voedingsmiddelen waaraan geen dieren sterven.
'Ringggg!!!' Mijn pasta is klaar!! Ik ga aan tafel zitten, terwijl ik eet check ik mijn Instagram. Zoals altijd, niemand mist mij. Vrienden heb ik niet echt, ze laten mij allemaal vallen omdat ik in een depressie zit. Niemand geeft om mij op school, de helft van de klas vind mij raar, ik ben 2 jaar ouder dan de rest. Zelf vind ik dat ook niet fijn, maar wat doe ik eraan? Maar het is vakantie, augustus, bijna mijn verjaardag en bijna school.
Nadat ik gedaan heb met eten doe ik de afwas, anders is mijn moeder nog eens kwaad. Nog een kwartier dat mijn vader thuiskomt. Mijn hard slaat in mijn keel, ik ben zo zo bang. Ik ga naar de living en zet me neer in de zetel. k'Blijf voor mij uitkijken. Mijn hond komt naast mij liggen, door hem leef ik nog. Hij is ook de enigste voor wie ik leef.Hij is de liefste hond dat je je kan wensen en zot ook nog eens!
Ik hoor de auto voor mijn huis parkeren, dat moet mijn vader zijn.
Mijn pa komt binnen.

Pa : Waar is je moeder?
Ik : Gaan winkelen.
Pa : Zonder jou?
Ik : Ik mocht niet mee.
Pa : Waarom niet?
Ik : Weet je dat nog niet?
Pa : Nee?
Ik : Ik mocht niet mee van haar omdat ik gisteren ben uitgegaan en ik meer tijd nodig heb om mij klaar te make dan haar.
Pa : Wat is dat nou voor flauwe kul!
Ik : Yep! That's my mom.
Pa : Pfft, over dat uitgaan trouwens, je mocht toch van mij?
Ik : Ja, maar mijn moeder gelooft mij niet.
Pa : Is ze al lang weg?
Ik : Toch al een paar uur.
Pa : Dan zal ze wel bijna thuiskomen zeker?
Ik : Ik denk het.
Pa : Heb je al gegeten?
Ik : Ja.
Pa : Oké.

Mijn pa gaat naar de computer die zich in de living bevind. Mijn moeder is nog steeds niet thuis. Ik zit maar wat op mijn Ipad te scrollen, niks interessants. Het is bijna mijn verjaardag, daar heb ik echt geen zin in. Ik ga die dag naar mijn grootouders waar ik echt geen zin in heb. Ik vind mijn grootouders niet tof, mijn pa ook niet, maar ik moet verplicht mee. Mijn grootouders noemen mijn pa een pedofiel sinds vorig jaar en een alcohol verslaafde, zonder reden. Pa drinkt af en toe wel iets graag maar dat ligt ver van verslaafd zijn. Mijn pa zit ook in een depressie, hij neemt er pillen voor. Hij zit et al een tijdje in hij heeft ook soms zelfmoord gedachten. Mijn pa en ik begrijpen elkaar, we zijn een soort van beste vrienden. We helpen elkaar en we delen een hond. Die hond maakt ons vrolijk, hij en gek maar ook super lief. Het is een Australische Herder, lijkt op een Border Collie maar groter en ik vind persoonlijker ook mooiere kleuren. Mijn hond denkt soms nog dat hij een puppy is, dat is echt schattig. We hebben ook nog een 2de hond, een Shih Tzu. Niet iedereen in huis is er een grote fan van van hem, hij is van mijn moeder en broer. Maar hij is ongehoorzaam en doet alleen zijn eigen zin. Mijn moeder houd haar niet bezig met zijn opvoeding. Mijn broer ook niet, dus niemand. Ze wou alleen maar die hond omdat mijn idool die ook heeft, ze probeert hem na te doen. Ze is een goaldigger. Erg om over je eigen moeder te zeggen maar het is gewoon zo. Ik had de kans om mijn idool te ontmoeten, zij ging zogezegd niet mee maar ze ging mee voor een foto. Ze kent nog geen heel lied van hem. Soms word ik echt zot van haar. Ik denk soms, ''Is dat mijn moeder?''. Zij maakt mij voor een deel meer depressief, door haar is mijn kat dood. Dat vergeef ik haar nooit. Ze stak haar buiten, ze mocht niet meer binnen. Ze had nog niets verkeerd gedaan en ze vloog buiten. Dat gebeurde tijdens mijn examenperiode in juni 2015. Ik zat aan mijn 2de examen toen mijn moeder haar vond. Mijn moeder belde mij op, maar mijn gsm lag op de bank van de leerkracht. Hij stond niet af maar op trillen. Toen ze mij belde kreeg ik minpunten, mijn gsm stond nog aan. Ik mocht niet opnemen. Toen ik gedaan had met mijn examen had mijn moeder gebeld, ik had een voicemail waar ik nog niet had naar geluisterd. Ik belde haar zonder daar naar te luisten. Ze nam op en vertelde mij het nieuws, ik was er kapot van. Ik wist niet wat ik moest doen. Vanaf dan ben ik een diepe depressie geraakt, ik zat er daarvoor al in omdat ik al mijn hele school leven ben gepest geweest. Maar dat nieuws maakte mij echt kapot, ik wou niet naar huis. Ik was 13 en zat al 2 jaar met zelfmoord in mijn hoofd. Ik had nooit goede vrienden, maar fake vrienden. k'Leerde 1 iemand kennen op die school waar ik nog steeds ben mee bevriend, Hannah. Door haar ben ik nog op deze planeet. Nu ongeveer 2 jaar later, morgen ben ik 15. Ik voel mij nog steeds zoals 2 jaar geleden, kapot, moe en verdrietig. Nooit heb ik het een plaats kunnen geven. Normaal kreeg ik een Psycholoog maar dat mocht niet van mijn moeder. Ik kon het toen echt gebruiken, iemand waar ik echt mee kon praten en mijn verdiet bij kwijt kon.
In het voorjaar van 2016 heb ik ook veel meegemaakt. Ik had een crush. Die had door dat ik gevoelens had voor hem, ik wou met hem in contact komen maar hij wou niet. Ik heb hem 3 berichten gestuurd op Facebook, allemaal genegeerd. Op school viel hij mij lastig. Hij heeft mij ooit ten 'huwelijk' gevraagd, ik heb ja gezegd, ik wist dat het fake was maar het was mijn crush. Hij had al een vriendin maar ik wou ze niet uit elkaar. Ik was gewoon verliefd op zijn uiterlijk, niet op zijn innerlijk. Hij kon grappig lief en leuk zijn maar hij is een bitch. Hij roddelt nu over mij, hij weet mijn naam en lacht mij uit. Het raarste ik ik heb nooit mijn naam aan hem verteld, waarschijnlijk komt het door die fb berichten. Maar het raarste was, hij sprak het goed uit. De meeste mensen doen dat niet. Zijn vrienden hielden mij in het oog. Vaak als ik in zijn buurt liep waren zijn ogen op mij gericht. Nu haat ik hem, ik weet het haten is een groot woord maar hij heeft mij echt gekwetst. Ik wou alleen maar vrienden met hem zijn, zijn vriendin niet. Ik wou hem gewoon beter kennen. Hij is een jaar ouder dan mij, maar hij is de grootste bitch die ik ken. Nu in de vakantie die bijna om is denk ik nog steeds aan die momenten. Toen hij eerst lief was en alles over mij wou weten en nu roddelt. Het verleden blijft jammer genoeg meeslepen. Mijn moeder is ondertussen thuis. Ze heeft ruzie met mijn pa. Weeral. Op die momenten denk ik, ik spring van een brug. Dan ben ik niemand meer tot last. Het is ondertussen 4 uur in de namiddag, ik loop naar mijn kamer. Wenend. Zoals bijna elke dag. De dag voor mijn verjaardag. Plezant. Ik besloot om mijn ogen toe te doen en ik viel in slaap, ik werd niet wakker gemaakt voor het eten. Ik sliep als een roos.