Chapter 2

47 1 2
                                    

Isabella's POV

Dali dali akong umalis doon. Hindi ko kaya. Hindi ko kayang makita pa sila. Nanumbalik nanaman lahat ng hinanakit na ginawa nila sakin.

~flashback~ 2 years ago

Habang naglalakad ako papuntang office ni miss Zaragoza, may nabunggo ako at ang masaklap pa nahulog ko lahat ng papel na ipinabibigay ni sir Marquez para Kay miss Zaragoza.

"Hey nerd, watch your step you idiot" sabi ng Isang lalaking nakatayo at galit na galit na tumingin sakin na anumang oras papatayin kana.

"Hi-hindi ko si-sinasady, so-sorry" nauutal kong paumanhin sakanya.

"The fvck I don't need your damn sorry" sigaw niya sakin at sabay alis.

Hindi ko namalayan na marami na palang naka tingin sakin. May nag bubulongan, nag tatawanan, umiiling, at may naaawa rin sakin. Kinuha ko nalang ang mga papel na nahulog at umalis na doon pero may pumatak na luha galing sa mata ko. Kainis, Bakit ko bayun iniiyakan?

Nang makarating na ako sa tapat ng pinto ng opisina ni miss Zaragoza ay kumatok ako ng 3 besses at pinihit ang doorknob.

"Magandang hapon po miss Zaragoza" bati ko sakanya pag pasok ko sa loob.

"Walang maganda sa hapon, Anong kailangan mo?" walang Buhay na sa tanong sakin ni miss Zaragoza.

"Ipinabibigay po ni sir Marquez sa inyo" bored Kong sabi sakanya, kala mo ha Ikaw lang marunong gumanyan tsk tsk tsk. At inilahad sa kanya ang mga papel at tinaggap naman niya yun.

"Pwede kanang umalis" wala bang thank you Muna Bago ako paalisin.

"Thank you" sakrastic kung sabi sakanya na Ikailingon na sakin.

"You're welcome" GREAT JUST GREAT!! padamog akong umalis sa pisteng opisina niya. Bad trip.

Pumunta na Muna ako sa locker ko para Kunin ang mga libro ko. Nang tapos na akung Kunin lahat ng kukunin ko ay pumunta na ako sa parking lot at nadatnan ko doon ang my one and only best friend.

"Hoy, ang tagal mo. Kanina pa ako nag hihintay sayo Dito, nilalamok nako" inis na bungad niya sakin.

"Bakit, sino bah nag sabi sayo hintayin Moko?" Tanong ko sakanya. Wala naman akong sinsabi na hintayin niya ako ha.

"Hoy Manang, nag text ako sayo" kaya kinapa ko ang bulsa ko kung nandoon ba ang cellphone ko pero wala tiningnan ko din sa bag ko pero wala. Baka nahulog nung nabangga ko yung lalaki.

"Hala sis, nawala phone ko. Hahanapin ko lang" paalam ko sakanya. Hindi pwedeng mawala yun bigay yun ni kuya nung birthday ko.

Hanap Here........ Hanap There....... Hanap Everywhere.....

But...........Boogsh

May nabunggo nanaman ako at ang masaklap sya nanaman. Pray for me Guyssss...

"Hey nerd" tawag niya sakin sabay lahad ng kamay sakin. Bago yun ahhh... Tinaggap ko naman yun pero inferness ang lambot ng kamay hahaha....

"Th-thank you" papasalamat ko sakanya.

"What are you doing, nerd?" Tanong niya sakin.

"Hinahanap ko phone ko eh. Nalaglag nung nagkabungguan Tayo" nahihiya kung sambit sakanya.

"Here and Sorry" inabot niya cellphone ko.... Wait.... Cellphone ko? Paano napunta sakanya yan?

"Nakita ko yan nung nagkabungguan tayo, Akala ko kasi akin yun eh, sorry" ani niya sakin.

"Okey lang. Thank you nga pala" nahihiyang sambit ko sakanya.

"You're welcome"

"Ahhh kailangan ko na palang umalis, kanina pa kasi naghihintay best friend ko sa parking lot eh" paalam ko sakanya at sabay takbo Hindi ko na hinintay ang sasabihin niya dahil nag mamadali ako maikli lang pasensya nun eh.

"Sis sorry"

"Tss halika nah kanina pa ako Dito" sabay pasok niya sa kotse KO oo kotse KO. Kaya pinaandar ko nalang ang kotse ko. Hinatid ko pa sya bago umuwi ng Bahay.

Time Goes By Without Saying GoodbyeWhere stories live. Discover now