Last Game

57. Monster

"Het lijkt wel op die sky tower uit Aura Kingdom, maar ook die ene uit Sword Art Online!" Roep ik. "Hé, laten we naar die sky tower gaan!" Stelt Aria voor. We knikken en rennen naar een enorme portaal onder de sky tower. "Straks blijken er enge griezels in die sky tower te zitten." Mompelt Elora. "Dan knallen we ze neer." Grijnst Rayne. Ik ren de teleport in. In een fractie van een seconde word ik naar boven geteleporteerd. (Is dat een woord? Want het wordt hier fout gerekend...) We staan in een donkere gang met fakkels. "Euh... Hoe gaan we terug?" Aria kijkt naar de enorme muur achter ons. "Crap. We moeten dus gewoon doorlopen!" Zeg ik. Ophelia pakt een fakkeltje. "Aangezien dit een love game is, stel ik voor dat elke stelletje een fakkel pakt. En degene die nog niemand heeft... Gewoon met iemand een team vormen van twee! " Ophelia geeft elke stelletje een fakkel. "Zorg ervoor dat je fakkel niet uitgaat, anders zijn we verdoemd." Waarschuwt Jaydan. Blaise pakt mijn hand vast. "Kan je niet zelf lopen?" Vraag ik. "Ik zorg er gewoon voor dat je me niet kwijtraak. Of wanneer je flauwvalt dat ik je kan opvangen." Antwoordt Blaise nonchalant. "Waarom zou ik flauwvallen?" Lach ik. "Omdat er misschien enge monsters met lange vinger je achterna zitten?" Grijnst Blaise duivels. "Ha! We zien wel wie er eerst wegrent!" Zeg ik uitdagend. We lopen de donkere gang door. "Davon, ik kan die fakkel zelf wel vasthouden." Zucht Zaria. "Nee, lieverd. Het weegt te veel en ik wil niet dat je straks valt. Al is dat wel een goed idee, want dan kan ik je opvangen." Mompelt Davon. Hij staart dromerig voor zich uit. Zaria geeft hem een stomp in zijn buik. "Stomme sixpacks." Mompelt ze. Ik grinnik zachtjes. We lopen een ronde hal in met elf deuren. "Oh leuk! Elke stelletje een eigen deur!" Roept Jaydan. "Moeten we niet bij elkaar blijven?" Vraagt Aviana. Ophelia schudt haar hoofd. "Elf deuren, elf stelletjes en elf jongens die hun herinneringen terug moeten krijgen." Zegt ze. "Oké, wij nemen die deur!" Aria en Ralph openen een deur en lopen naar binnen. "Oké, succes!" Roept Jaydan. We verspreiden ons en lopen naar een deur. Blaise opent een deur. "Daar gaan we dan." Mompel ik. De gang ziet er donker en eng uit. We lopen langzaam naar binnen. de deur valt achter ons dicht. De gang wordt steeds smaller. Blaise gaat achter me lopen. "Maak je maar geen zorgen. Ik blijf dicht bij je." Zegt hij geruststellend. "Waar zou ik bang voor moeten zijn?" Lach ik. Ik hoor iets achter me. Snel kijk ik achter me. Blaise is verdwenen. "Niet grappig! Zo zie ik niks meer!" Roep ik. Ik leg mijn hand tegen de muur en ga op de tast terug. "Blaise?" Roep ik zachtjes. Ik hoor een geluid verderop in de gang. "Blaise?" Ik ren op de tast verder de gang in. Opeens struikel ik over iets. met een harde klap beland ik op de grond. Ik voel iets scherps in mijn linkerschouder dringen. Sissend van de pijn leg ik mijn hand op mijn linkerschouder. Mijn shirt voelt nattig aan. "Dit meen je niet?! Ik raak gewond, omdat ik op iets scherps val?!" Mompel ik. Ik sta op en loop snel door. Er lijkt geen einde te komen aan deze gang! Ik had die fakkel vast moeten houden. Achter me hoor ik voetstappen. "Ben jij dat, Blaise?" Roep ik. De voetstappen beginnen te rennen. Ik krijg een naar gevoel in mijn buik. Rennen! Ik ren zo snel als ik kan weg. Iemand legt zijn arm om mijn middel en trekt me tegen zich aan. "Seraphina." Mompelt Blaise in mijn oor. Ik draai me om en kijk recht in Blaise's gezicht. "Jij idioot! Waar was je!" Roep ik boos. "Sorry, ik ben in een val gelopen. Maar nu ben ik er weer." Grijnst hij. Ik voel geen vertrouwde tintelingen door mijn lichaam schieten. "Wie ben jij?" Fluister ik. "Blaise, je kent me toch?" Antwoordt hij glimlachend. Ik schud mijn hoofd. Zijn ogen veranderen in diepe donkere poelen. Zijn huid wordt bleker en droger. Het begint zelfs te rimpelen. Zijn vingers beginnen te groeien. Ik pak mijn boog en richt het op hem. Hij rent op pijlsnel op me af. Ik ram mijn boog hard in zijn gezicht. Het monster kreunt van de pijn en valt op de grond. Ik trap nog een paar keer in zijn gezicht, want hij kan toch al niet lelijker worden dan... dit. Ik draai me om en ren zo snel als ik kan weg. Na een paar meter duwt iemand me tegen de muur. Ik probeer me los te worstelen. "Ik ben het!" Hoor ik Blaise in mijn oor fluisteren. Ik stop met worstelen en kijk recht in zijn ogen. "Het monster komt straks achter ons aan." Fluister ik. "Weet ik. Kom." Hij trekt me achter zich aan. Ik voel een pijnscheut door mijn linkerarm gaan en krimp ineen. Blaise draait zich snel naar me om. "Je arm bloed. Wie heeft dat gedaan?" Vraagt hij bezorgd. "Ik ben ergens over gestruikeld en toen drong er iets scherps in mijn arm." Antwoord ik. Blaise trekt me tegen zich aan en bekijkt mijn schouder. "Er zit een glasscherfje in je schouder. Ik vraag me af hoe hier een glasscherfje komt." Mompelt Blaise. "Sla je armen om me heen en bijt maar in mijn schouder als het pijn doet." Ik kijk hem raar aan. "Wat is dat nou voor techniek?" Lach ik. "Privé-techniek voor alleen mijn vriendinnetje." Knipoogt Blaise. Ik krijg het warm vanbinnen en sla snel mijn armen om zijn middel. "Mond op mijn schouder." Mompelt Blaise. "Ik ga je niet bijten." Zeg ik. Blaise duwt mijn hoofd tegen zijn nek. "Niet te hard schreeuwen." Mompelt hij. Ik knik. Zijn nek ruikt heerlijk aan. "Je ruikt heerlijk." Mompel ik. "Jij ook." Lacht Blaise. Opeens voel ik iets scherps in mijn arm. Ik pers mijn lippen op elkaar. Het glasscherfje wordt langzaam uit mijn schouder gehaald. "Hebbes." Blaise houdt een glasscherfje van 4 cm voor mijn neus. "Oh god. Zo groot?!" Roep ik. Blaise knikt. Hij gooit het op de grond. "Kom." Hij pakt mijn rechterhand vast en trekt me achter zich aan.

Onbekende...

Ik sta snel op en wrijf een paar keer over mijn gezicht. Die stomme wijf heeft gewoon mijn gezicht verminkt! Ik snuif haar geur op en volg het geur. Shit. Ze zijn al veel te ver weg! Die jongen heeft haar ook weer gevonden... Ik ruik iets sterks. Bloed. Ik kijk om me heen en zie een glasscherfje met bloed op de grond liggen. Voorzichtig pak ik het of en lik het bloed van het glasscherfje. Je gaat eraan Seraphina! Grijnzend volg ik haar geur.

________________________

Euhm... Er was iets fout gegaan, waardoor ik een oude versie van hoofdstuk 57 publiceerde. Sorry voor het ongemak xD