De Stille Oorlog

Dag 1

~Sanne~

Ik loop door een van de gangen van m'n huis naar mijn kamer. Ik ben er zo klaar mee. Waarom leef ik nog? Waarom is mama vermoord en niet ik? Tranen prikken in m'n ogen. Ik veeg een verdwaalde traan van m'n wang. Ik adem een paar keer diep in, en weer uit.
Ik loop naar m'n kast, pak wat kleren en ga dan naar de badkamer.
Ik zet de douche aan en kleed me uit, dan stap ik eronder. Ik laat m'n hoofd een beetje hangen.
Na een tijdje ben ik klaar en droog ik me af. Ik trek de donker rode met zwart gedetailleerde jurk aan en kam mijn haren. Als ik klaar ben loop ik rustig naar de eetzaal.

Als ik in de grote eetzaal kom, zie ik dat ik weer alleen ben. Eigenlijk ben ik altijd alleen, tenzij Lara, Andy, Levy of Jaimey bij me is. Ik ga op een van de rode zijden stoelen zitten, en denk weer aan mijn moeder. Ik word uit m'n gedachtes gehaald door het geluid van een deur die dicht gaat en voetstappen. Als ik me omdraai zie ik het gezicht van Jaimey. 'Hey Sanne!'zegt Jaimey.'huh wat is er Sanne?'Jaimey komt bezorgd naar me toe en gaat op de stoel naast me zitten. Ik haal een hand door m'n haar en kijk hem verdrietig aan.'Ik heb gewoon z'on naar gevoel in me.'zeg ik.'alsof het echt mijn schuld is van mama's dood! en.. en.. i-ik.'ik barst in tranen uit en voel Jaimey's hand over m'n rug wrijven om me gerust te stellen. 'Sanne, het is echt niet jou schuld dat je moeder vermoord is door die monsters!'zegt Jaimey geruststellend. Hij veegt de tranen van m'n wangen en kijkt me bezorgd en tegelijkertijd rustig aan.

De deur gaat open en ik zie Andy en Levy binnenkomen. 'Waar is Lara?'vraag ik aan Andy. Ze kijkt me vragend aan en haalt haar schouders op. 'Geen idee eigenlijk.'zegt ze. Levy en Andy gaan op de stoelen schuin tegenover mij en Jaimey zitten. Dan komt eindelijk Lara met een rood hoofd (van schaamte?) binnen. Ze komt snel naast me zitten en kijkt Jaimey kort aan. Ik zie de blik van Lara van gehaast naar verliefd veranderen.

~Lara~

Ik wordt wakker en kijk om me heen. Waar ben ik? Ik laat m'n hoofd een stukje opzij gaan en kijk hoelaat het is. 'Shit shit shit!' Zeg ik tegen mezelf. Ik moet wel in slaap gevallen zijn tijdens het lezen. Straks kom je wéér te laat. Zegt een stemmetje in mijn hoofd. Ik spring uit m'n bed en kleed mij snel om. Ik kam m'n haar en ren naar de eetzaal. En ja ik ben te laat, we hadden om 17:30 afgesproken, en ik kom om 17:45 aanrennen. Als ik de grote deur van de zaal opendoe, zie ik dat iedereen er al is. Als de deur achter mij dichtvalt, kijkt iedereen me aan. 'Eh, hoi.' Zegt ik twijfelend en ik ga snel naast Sanne zitten. Ik kijk Jaimey kort aan en voel dat ik lichte blosjes op m'n wangen krijg. Man, hij is zo cute...

~Jaimey~

Straks zie ik Sanne weer, eindelijk. Zou ze mij ook leuk vinden? Of zou ze me zien als een "gewone vriend"? Ik heb eigenlijk geen idee. Ik kijk naar de klok die naast me staat. 17:15 ik ga me klaarmaken. Anders kom ik te laat. Net als Lara. Ik grinnik bij die gedachte. Ik loop naar de eikenhouten kast toe en pak een zwarte broek en een wit shirt. Ik pak ook een grijs vest. Ik kleed me om terwijl ik nog steeds aan Sanne denk. Als ik klaar ben poets ik snel m'n tanden en dan loop ik naar de eetzaal. Als ik eenmaal bij de eetzaal ben loop ik naar binnen. Ik ben nog wat te vroeg. Misschien is Sanne er ook al! Als ik binnen kom zie ik inderdaad Sanne zitten. 'Hey Sanne!' Zeg ik opgewekt. 'Huh wat is er Sanne?' Ze kijkt me verdrietig en verward aan ' ik heb gewoon zo'n naar gevoel.' Zegt ze. 'Alsof het echt mijn schuld is van mama's dood! En... en.. I-ik.' Dan barst ze in tranen uit. Ik probeer haar te troosten en sussen. Ik wrijf met mijn hand over haar rug en zeg: 'Sanne, het is echt niet jouw schuld dat je moeder vermoord is door die monsters!' Ze kijkt me aan en ik veeg een paar verdwaalde tranen van haar wangen af. Dan komen Levy en Andy binnen. 'Waar is Lara?' Vraagt Sanne aan (voornamelijk) Andy. Ze haalt haar schouders op en zegt: 'geen idee, eigenlijk.' Ze gaan op de stoelen tegenover Sanne en mij zitten. Na en tijdje komt Lara binnen. Ze heeft een rood hoofd. 'Eh h-hoi.' Zegt ze twijfelend. Ze gaat snel naast Sanne zitten en kijkt me kort aan. Ik zie haar gehaaste blik veranderen naar een soort van verliefde blik ofzo. Sinds wanneer vindt ze mij leuk? Als ik terug kijk, krijgt Lara lichte blosjes op haar wangen. Ze kijkt weg en ik zie haar afwezig voor haar uit staren. Bevestiging, ze vindt me waarschijnlijk leuk ja. Maar ik wil haar niet kwetsten. Ik kijk nog een keer naar Lara en naar Sanne. Misschien vind ik ze allebei stiekem leuk. Geen idee eigenlijk. Na een tijdje begin ik me af te vragen wanneer we eigenlijk gaan eten. Ik heb honger.  Eigenlijk zijn Sanne en Lara hetzelfde. Ze zijn beste vriendinnen. Weten dus waarschijnlijk alles van elkaar. Of nouja bijna alles, denk ik, hoop ik... hoop ik dat eigenlijk wel? ik weet het niet. Ik zie wel.
Na een lange tijd komt eindelijk het eten. Iedereen is stil. We gaan zwijgend eten en daarna gaat iedereen weer naar zijn of haar eigen kamer. Ik ga eerst nog even bij Lara langs. Als ik op haar deur klop, gaat deze vrijwel gelijk open. Ze kijkt me aan en vraagt:'wat doe jij hier nou weer?' er zit een vleugje twijfel in haar stem. 'Ik wil je wat vragen...'zeg ik met een lichte twijfel in m'n stem. wil ik dit wel? wil ik niet liever Sanne? wilt ze mij eigenlijk wel?

Nou mensen dit was dan hoofdstuk 1. Hopelijk vinden jullie het leuk! De schuingedrukte stukjes zijn trouwens de gedachtes van de persoon die bovenaan het stukje tekst staat. Dat is de ik-persoon in dat stukje tekst.

Byee

Xxx

~•~•~•~Vote~•~•~comment•~•~