Ik kneep mijn ogen samen toen mijn slaapkamer werd gevuld met licht. "Hannah, is het niet tijd om op te staan?" hoorde ik mijn moeder zeggen. Ik deed een oog open en keek op mijn wekker. 8:18 zag ik staan. "Oh shit!". Ik sprong uit mijn warme bed en greep de eerst trui en spijkerbroek die onderweg naar de badkamer ergens op de grond tegenkwam. Ik gooide een plens water in mijn gezicht. Ik keek mezelf aan in de spiegel en haalde mijn schouders op. "Goed genoeg." dacht ik. Met een rommelige knot op mijn hoofd en half uitgelopen mascara van gister greep ik mijn rugzak en liep ik de trap af. "Mam, ik ga!" zei ik terwijl ik een appel uit de fruitschaal pakte. Ik gaf haar een kus op de wang.
Ik pakte mijn fiets uit de garage en stapte de winterkou in. Ik schatte dat het rond het vriespunt was. Ik stopte mijzelf iets verder in mijn sjaal en deed mijn handschoenen aan. Natuurlijk kon het ook niet anders dan dat ik ook nog tegenwind had. Ik voelde de ijzige wind langs mijn schrale wangen glijden. Gelukkig woonde ik niet zo ver van school en kwam ik na 10 minuten aan in de fietsenstalling. Hier dropte ik mijn fiets en ik rende het schoolgebouw binnen naar mijn eerste les, scheikunde.
Ik baande mij een weg door de drukke gangen van het Antonius College. Nadat ik tegen meerdere rugzakken was aangebotst, kwam ik op mijn plek van bestemming aan. Op het moment dat ik over de drempel van het klaslokaal stapte, hoorde ik de bel gaan. "Phieuw" dacht ik. Ik liep meteen door naar mijn gewoonlijke plaats in het lokaal, achterin in de rechterhoek, de plek waar ik niet opviel.
"Goedemorgen allemaal. Vandaag gaan we het hebben over zuren en basen." Meneer de Bruin ratelde door, maar ik was mijn aandacht al weer kwijtgeraakt. Mijn aandacht was gevestigd op de jongen in de linkerhoek van het lokaal, Adam Parker. Zijn bruine haren lagen wild op zijn hoofd. Zijn donkere ogen staarde naar meneer de Bruin. Hij had een frons op zijn voorhoofd. Het was duidelijk dat hij niks begreep van wat de Bruin aan het vertellen was. Hij droeg een bordeaux rode sweater in combinatie met donkerblauwe spijkerbroek. Adam Parker, de jongen van mijn dromen. Er was alleen een probleempje. Adam zag mij niet staan. Hij wist waarschijnlijk niet eens mijn naam. Maar je weet wat ze zeggen: "Stop nooit met dromen."
"Mevrouw Lewis, ben je in dromenland?" hoorde ik meneer de Bruin zeggen. Ik schrok wakker uit mijn gedachten "Ja.. uh ik bedoel nee, meneer. Het spijt me." zei ik snel. "Ik vroeg of jij ons kon uitleggen wat het verschil is tussen een zuur en een base." Ik dacht even na. "Een zuur is staat een hydroxide ion af te staan en de base kan deze opnemen." zei ik. "Erg goed, mevrouw Lewis." Hij ging door met zijn les. Ondertussen was mijn gezicht zo rood geworden als een tomaat. Wat nou als Adam mij zag staren?
Eindelijk ging de bel. Ik liep naar mijn kluisje en zag Lauren al staan. "Hey, heb je vanavond iets te doen?" vroeg ze. Ik opende mijn kluisje en pakte mijn boeken voor de volgende lessen. "Waarschijnlijk de hele avond Netflix kijken." Zei ik. "Netflix kan wel wachten. Jade heeft mij uitgenodigd voor haar feest en ik wil dat jij meekomt. En ik ga niet in discussie." zei Lauren. "Maar.." "Nee!" Ze liep weg en rende achter haar aan. "Lauren, je weet dat ik niet van feestjes houd." zei ik. "Ik heb gehoord dat Adam ook komt." Zei ze met een lachje. Ik stopte met lopen en Lauren draaide zich om. "Dus je zorgt er maar voor dat je er op je best uitziet." Ik zuchtte en keek Lauren na terwijl ze naar haar volgende les liep. "Oke, ik ga mee." riep ik door de gang. Lauren keek over haar schouder en lachte.
Ik kwam thuis van een vermoeiende dag school. Ik maakte een kop koffie voor mezelf. Ik hield helemaal niet van de bittere smaak van koffie maar als ik de hele avond op moest blijven, had ik die cafeïne nodig. Ik checkte mijn telefoon en zag een berichtje van Lauren.
"Om half 9 bij mij? x"
"Prima. x" Stuurde ik terug.
Nadat ik mijn kop had leeggedronken, liep ik naar boven en opende ik mijn kledingkast. Adam was het enige waar ik aan kon denken. Wat zou zijn aandacht trekken? Wat zou hij leuk vinden? Na een tijdje lag de halve inhoud van mijn kast verspreid door de kamer.
Ik pakte een blauw jurkje. Het had een open rug en een zwierige rok die net boven mijn knieën eindigde. Dit was mijn laatste optie en ik besloot dit aan te doen.
Het was precies 20:30 toen ik aanbelde bij Lauren. Toen ze de deur open maakte gaf ik haar een knuffel. "Je ziet er mooi uit." zei ik. "Aw dank je! Jij ook als ik iets aan je haar en makeup heb gedaan." ze greep mijn hand en trok me mee de trap op. "Ga daar zitten." zei ze en ze wees naar een krukje terwijl ze haar krultang pakte. "Denk je dat Tom vanavond met mij zou dansen?" vroeg Lauren terwijl ze een pluk van haar pakte en om de krultang draaide. Tom Andrews, school's meest populaire jongen en tegelijkertijd de grootste lul die er op de hele aarde rond loopt. tenminste.. dat is mijn mening. De hele school lijkt hem geweldig te vinden, waaronder Lauren. Hij was dan wel de beste vriend van Adam, maar jongens zoals Tom, die zichzelf het allergeweldigste vinden, zijn niet zo mijn type.
"Natuurlijk, je ziet er geweldig uit." Ik gaf antwoord op haar vraag. Lauren lacht. "Jij ook als ik klaar ben met je make-up." zei ze terwijl ze haar make-up tas tevoorschijn haalde. Ze begon met van alles en nog wat op mijn gezicht te smeren. Dingen waarvan ik niet eens de naam wist.
"Klaar!" zei Lauren met een lach op haar gezicht. "Tijd om te gaan."
A/N
Hoihoi, leuk dat je de tijd hebt genomen om mijn boek te lezen! Ik ben heel blij met de ideeën die ik heb voor dit boek. Ik probeer zo snel mogelijk te uploaden
Vote & comment ? :)
