Κεφαλαιο 1. Η κατάρα

78 17 0
                                    

  <<Οι καρδιές σας είναι κρύες σαν τον πάγο, οι φωνές σας κοφτερές σαν το τσουχτερό κρύο. Βλέμμα παγερό. Με προσβάλατε, μου πήρατε ότι αγαπούσακαι έτσι θα σας πάρω και 'γω αυτό που αγαπάτε. Σας καταριέμαι, η γη σας ποτέ ναμην βλαστίζει, καθώς ο ήλιος ποτέ δεν θα ξεμυτίζει. Η άνοιξη ποτέ να μηνξαναρθεί και κρύο βαρύ στον κόσμο σας να πιάσει. Χειμώνας φοβερός και παγερόςσαν τα όνειρά σας. Τόσο βαρύς και παγωμένος χρόνια πολλά να κρατήσει και ποτέ ηάνοιξη να μην ξενυχτήσει μέχρι θυσία φοβερή κάποιος να απαρτίσει. Το αίμα σανκόκκινο νερό το παγωμένο χώμα να ποτίσει και η θυσία αυτή την αμαρτία σας ναλυτρώσει και το χιόνι έτσι να λιώσει.>>

Η καταρα του χειμώνα Where stories live. Discover now