Code 1: Introduction

457 57 74
                                        

Bakit ba kasi ngayon pa nagumpisa gumawa ng kalokohan ang mga yun? I'm not afraid about this forest's darkness but currently—it's raining hard. Basang-basa na ako at hanggang ngayon wala pa rin sila!

Playing hide and seek a'right.

Out of all times. Talagang kailangan na ngayon pa sila gumawa ng kalokohan? Mga sira talaga.

Nagumpisa naman na akong maglakad. Bakit nga ba kami naandito ngayon? We're searching for something and now—ito. Sila naman ang hinahanap ko imbis na ang bagay na iyon.

I've rolled my eyes. Few minutes have passed and they're still not here. Nasaang lupalop ba ng kagubatan ang mga 'yon?!

Muntikan ko nang masabunutan ang sarili ko habang pinapakalma ang sarili ko at pinadaanan ko ng kamay ang aking anit dahil sa inis. Asan na ba kasi---Bloody hell.

Footsteps...

Someone's here.

Natigilan ako sa pwesto ko at pinakiramdaman ko kung nasaan ang nakabantay sa akin. Damn it! Nawawala na nga yung mga kaibigan ko tapos dadating ang kung sino man at biglang—




Napapikit-pikit ako ng biglang magprocess sa utak ko kung ano ang ang nangyayari. Cool, sudden attack. Those guys might be on a battle right now.

Makalipas ang ilang segundo ay nakarinig ako ng mga kaluskos. Haaays, kakaumpisa ko pa lang sa mundong ito at gulo na kaagad ang bubungad sa akin. Great, just great-

"3 points!"

Sabi ng isang babaeng nasa itaas ng puno na nasa aking harapan. May hawag siyang dagger sa kanang kamay niya at ang isa naman ay ang nakadaplisan ng pisngi ko. Aakalain mong hangin ang nakasugat sa akin dahil sa mabilis na pagkakahagis ng dagger niya.

"Currently day dreaming...Chrome? That might kill you when you're stepping on this world."

Most of them wears this attire. All black outfits and no masks or anything that will protect their identity. Well, okay lang naman yun kasi hindi naman kami gaanong nagpapakita sa mga public places at yung mga katulad lang namin ang nakakakilala sa amin. Pero, kahit na ganun, minabuti na lamang ng grupo namin na itago ng maigi kung sino kami.

Tinitigan ko lang siya dahil wala naman itong ginagawang pagatake, ayaw ko naman na susugurin ko pa siya diyan sa itaas ng puno-kanina pa ako paikot-ikot dito kaya pagod at tinatamad na ako.

And—she's pissed of. At hindi ako natutuwa doon. Hinugot ko naman na ang sword na nakasukbit sa likod ko at inihanda ko na ang sarili ko para sa kaniyang pagatake.

'Di nagtagal ay tumalon na siya mula sa punong kinatatayuan niya at sinimulan ng umatake gamit ang kaniyang dagger. Agad-agad ko namang iniharang ang sword ko at napaatras naman siya dahil sa impact ng pagkakasangga ko sa dagger niya.

Ngayon naman ay naisipan ko na, ako naman ang aatake. I did a combination of attacks at sa sunod-sunod na pagatake na yun ay nasugatan ko rin siya sa pisngi niya.

Napatawa naman ako ng mahina at nagsalita na ako, "Gantihan lang."

"Damn you! Pagsisisihan mo ang ginawa mo!"

What the hell?

Napataas ang isa kong kilay. Parang mamamatay naman 'to, nasugatan lang eh. "Yeah right. Pagsisihan? Bakit naman?"

At sa pagsagot kong iyon ay mas lalo siyang nanggalaiti sa galit, anong ginawa ko? Hala! Baka mamaya gumamit na 'to ng mga natatago niyang kakayahan at patayin ako.

"Don't you know me?!"

"Of course...not. Hayaan mo, tatawagin na lang siguro kita sa codename na..." Pinagisipan ko naman kung ano ang itatawag ko. Hmmm, ano kaya? Yung unang una kong nakalaban ay miss, yung sa sumunod ay lady. Ano kaya, baka pwedeng-

ERROR: Corrupted NightmareWhere stories live. Discover now