#Wattys2017 Büyük Buluşlar Kazananı
Her gün gizli numaradan alınan mesajlar.
Kimse mesajları kimin gönderdiğini bilmiyor.
Tanımadığınız biri sizin hakkınızda en çok ne kadar bilgiye sahip olabilir ki?
İsimsiz;
Tehlikeli sularda yüzüyorsun Dolunay ve...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Dolunay Ünal;
Bana zamanı geldiğinde kimliğini açıklayacağını söylüyordu! Bir zamanlar asla kim olduğunu açıklayamayacağını söyleyen İsimsiz şimdi bana bir gün bunu açıklayacağını söylüyordu. Ne olmuştu da fikrini değiştirmişti? Buna gerçekten inanamıyordum.
Gönderilen - İsimsiz
O zaman gelecek mi peki? Senin doğru zamanın benim yanlış zamanım olabilir. Bazen yanlış bir şey doğru gibi görünebilir.
Mesajı gönderdikten sonra gelecek cevabı beklemeye başladım. Vereceği cevabı gerçekten de çok merak ediyordum. Onun doğru zaman kavram hiç gerçekleşmeye de bilirdi. Bu aylar, hatta yıllar sonra bile olabilirdi. Üç dakika sonra cevap gelmişti.
Gönderen - İsimsiz
Zamanı geldiğinde neler olacağını göreceğiz. Kendini bu konuları düşünerek yorma minik Dolunay. Zaten şu aralar hem zihinsel, hem duygusal, hem de bedensel olarak çok yorgun düştün. Biraz dinlen ve her şeyi akışına bırak.
Bir hafta sonra:
''Dolunay Yücel hastaneden taburcu olmuş ve şu an burada.'' dedi Asya endişeyle ve hemen yanıma oturdu.
Bu son bir hafta oldukça sakin ve olaysız geçmişti. İsimsiz'le neredeyse her gün mesajlaşıyorduk. Onunla konuşmaya karar vermiştim. Zaten ben cevap yazmasam bile o hala mesaj atmaya devam ediyor ve en sonunda beni çileden çıkarıp ona cevap yazmamı sağlıyordu.
Yücel konusuna gelirsek beni her gün neredeyse on kez arıyordu ama ben hiçbirine cevap vermiyordum. Ona beni rahat bırakmasını söylememe rağmen bir türlü beni dinlemiyordu. Bu oldukça sinir bozucu bir durumdu.
Demek ki taburcu olmuştu. Aslında üniversiteye bu kadar erken döneceğini tahmin etmemiştim. Sonuçta yaraları hafife alınacak türden değillerdi ve tam olarak iyileşmesi baya zaman alacaktı.
''Umurumda mı sence?'' dedim gözlerimi devirerek. Onun adını dahi duymak istemiyordum çünkü adını duydukça istemesem de sağlık durumunu düşünmeye başlıyordum. Bu düşünmekten kendimi alıkoyamıyordum hala bunun benim suçum olduğunu düşünüp vicdan azabı çekiyordum. Aslında bu saçmalıktı Yücel bize bu kadar şey yaşatmışken onun için endişelenmem tam bir aptallıktı. Ama insan düşüncelerine söz geçiremiyordu maalesef.
''Sadece umurunda değilmiş gibi davranarak herkesi kandırabilirsin ama beni kandıramazsın.'' dedi Asya kaşlarını çatarak.
''Asya neyi kanıtlamaya çalışıyorsun hala anlamış değilim.'' dedim hafif öfkeli bir ses tonuyla.
