Aşka Emanet [FİNAL OLDU]

15. Bölüm Part - 2: HER ŞEY YENİ BAŞLIYOR!

Hikayem hakkında ve bölümle ilgi düşüncelerinizi yorumlarda görmek istiyorum, şimdiden teşekkürler

Keyifli Okumalar; Sevgilerle ❤❤

PART 2

Aziz arabasını gelişi güzel park etti ve hızla arabadan indi. Bilal denen şerefsize gününe göstermeye ant içmişti. Kimse ama kimse Rojda'ya laf edemezdi, ettirmezdi! Zamanı geldiğinde milletin ağzını torba gibi büzmeyi de iyi bilirdi. Tahta kapıyı ayağıyla kırıp konağın avlusuna izinsizce girdi. Bilal avluda köşesine kurulmuş nargile keyfi yaparken Aziz Eroğlu'nu beklemiyordu! Bilal'e doğru hızla yürüyen Aziz önüne çıkan Bilal'in şoförüyle duraksadı. El kol yapan şoföre yumruğunu indiren Aziz'in önünde kimse kalmamıştı. Hiç istifini bozmayan Bilal'i yakalarından tuttu ve ayağa kaldırdı.
"Sen kimsin lan benim namusuma laf uzatırsın şerefsiz!" diye bağıran Aziz'in gazabından korkulmalıydı. Nefes almakta zorlanan Bilal yine de sözlerinin arkasındaydı.
"Ne dediysem doğrudur! Aşifteyle evlendiğini her-" diyen Bilal cümlesini tamamlamadan yediği yumrukla yere yığıldı. Neredeyse kendinden on yaş küçük olan Aziz'den dayak yiyordu. Sinirle sırıtan Aziz eğildi ve Bilal'in yakasından tutup göz göze gelmelerini sağladı.
"Hızırların piçi dile gelmiş demek!" diyen Aziz ikinci bir yumruğu da Bilal'in yüzüne indirdi.
"Hızırlar sana soyadlarını bile vermediler, baban sana sahip çıkmadı Bilal! Hal böyleyken sen kimsin lan benim karıma laf edersin!"

Aziz, Bilal'i diz çöktürdü ve belinden silahını çıkarıp Bilal'in alnına dayadı.
"Sana acıyorum, piç geldin dünyaya piç olarak gebereceksin!" dedi ve silahın kilidini açtı. Can derdine düşen Bilal silaha sarıldı.
"Yapma ağam, ben ettim sen etme!" diye yalvarmaya başladı. Aziz silahı alnına daha sert bastırarak konuştu;
"Bu silahı babam bana kendisinden sonra benim ağa olduğumu söylediği zaman vermişti. Sıfır, yeni silah ve buna 45'lik derler. Şarjörü ise tam dolu, bir kere bile ateşlemedim ama sen ille de ateş et diyorsun Bilal!"
"Ağam... yapma! Ben ettim sen etme!"
Aziz sinsice sırıttı.
"Ulan işine gelince nasıl da köpek gibi yalvarıyorsun! Son duanı et Bilal, dünya bir pislikten arınıyor!"
Bilal kendini sonuna hazırlarken gözlerini yumdu. Aziz ise kararlıydı ancak içten içe katil olacağını biliyordu ve Rojda da bundan dolayı onu göndermek istememişti zaten!

Rojda aklına gelince, onun için her şeyi yapabileceğine karar kıldı. Tetiğe basacakken duyduğu sesle duraksadı.
"Abi yapma,"
Bülent hızla koştu ve silahın kabzasından tutup yere indirdi.
"Abi... Bu adama değmez!"
"Sen karışma Bülent!"
"Abi, her şeyi boşver ama Rojda..."
"Ne olmuş Rojda'ya?"
"Merdivenlerden yuvarlanmış, hastaneye kaldırmışlar." diyen Bülent ile başından aşağıya kaynar sular döküldü Aziz'in.
"Durumu nasıl?" diye sordu, içindeki huzursuzlukla.
"Bilmiyorum abi, hastaneye gitmemiz gerek!"
Sinir, kızgınlık ve üzüntüyle yıkılan Aziz, silahını tekrardan Bilal'e çevirdi.
"Ulan! Şimdi seni öldürmek vardı da!" dedi ve Bilal'in sağ bacağına ateş etti. Bilal cığlık atarak iki büklüm oldu ve ayağını tutmaya çabaladı. Aziz ateş ettiği bacağın üstünü ayağıyla ezdi.
"Senin yüzünü bir daha görmeyeceğim Bilal! İpe sapa gelmez laflar edersen bir dahaki sefere cenazende saf tutarım ona göre!" dedi ve arkasını döndü. Bülent'le birlikte konaktan çıktılar. Arabaya bindiklerinde Aziz gaza bastı. Hastaneye varana kadar içi içine sığmayan genç adam kendine de küfürler savurmayı eksik etmedi. Hastaneye vardığında arabadan indi ve koşarak Acil'e giriş yaptı. Annesini görür görmek ona yöneldi.
"Anne... Rojda nerede? İyi mi?" diye soruları yöneten oğluna, Sümer Hanım gözü yaşlı bir şekilde baktı.
"Bilmiyorum oğlum, doktorlar odaya aldı daha sonra da beyin tomografisi için götürdüler. Burada bekle dediler bana. Ben ne olduğunu hiç anlamadım oğlum, sen konaktan çıkar çıkmaz merdivenlerden düştü. Seni aradım ama sen açmadın..." dedi yaşlı kadın ağlayarak. Aziz annesine sarıldı ve doktorların gelmesini beklemeye başladılar.