Learn to Love Again

Chaper Four

Chapter Four

"How was your day?"tanong ni Papa. Nasa loob na siya ng kwarto.

"Good Pa, i just feel bad that im knowing my brothers business through your assistant." i said with a sighed.

"Dont be too hard on yourself Ibyang."

"I miss her so much Pa." he embraces me.

Its my third day as a staff assistant. Dahil sa kagustuhan ko ding mas matutunan muna ang pasikot sikot sa negosyo ay sa HR ako pinadala.

The Admin assistant just gave me a pile of 201 file of all the employees.

Tutunan ko muna daw niya ang mga tauhan bago ang mismong negosyo. Iyon ang sinabi ng head.

I was in my own cubicle now reading the files. and a certain name flash in my mind.

Agad ko iyong hinanap.

Gotcha!

A words form in my lips and I start reading it. Then my phone rings. I didnt bother to see the caller id before I answer it.

"Watcha doin?" i know that voice.

"Stalking - might i say" I answered while my attention is still on the file im reading.

"May i know who is it?"

"Find your own Ellen.." and then I press the end the button.

Ellen is my cousin. Nung isa araw pa niya kinukulit na lumabas pero tinanggihan ko dahil gusto kong patunayan ky Papa at mga kapatid ko na seryoso ako na maging bahagi ng mundong ginagalawan nila.

"Hi!" mula sa likod ay may bumati sa akin.. Kilalang kilala ko ang boses na yun. Pakiramdam ko ay para akong magnanakaw na nahuli dahil agad kong tinago ang folder salikod ko.

"Hi!Anong ginagawa mo dito?"

"Nag-lunch ka na ba?Tara kain tayo?" yaya ni Adam.

"Sure!"

"And you are?" Nilingon naming pareho ang pinaggalingan ng boses.

"Ares you're here!" pagiiba ko na lang dahil alam ko kung saan patungo ag boses na iyon.

"Let's go Aubrey!" he used that tone again.

"Some other time again,i guess." si Adam.

"Ok. See you!" kaway ko sa kanya habang hila hila ang kapatid ko.

"Kuya Ares you're so rude." sambit ko habang palabas kami ng building.
"Dont you recognize him?"

"Anong akala mo sa akin Aubrey Gaile Seveiro? of course i know him. Ayoko lang may pumoporma sa iyo dito sa opisina." I just rolled my eyes.

"I love you kuya." and i lean my head on his shoulder while walking. Ares just shook his head and let out a hard sighed.

Whenever I make "lambing" to him, he just lost it. I know how much he love me and sometimes im takin advantage of it.

Hiyang hiya ako para kay kuya Ares.Kaya naman nung uwian ay ako na mismo ang nagyaya sa kanya.

And I asked for his taste kung saan masarap kumain at duon na lang kami.

"This is my favorite place." panimula niya. Nasa may veranda kami ng restaurant. Napapikit ako para damhin ang biglang ihip ng hangin gabi.

Hinayaan na kong nmmagorder para sa akin.

"Pasensha ka na ky Kuya Ares kanina."

"No i dont mind. Naiintindihan ko naman kung bakit. Sir Philippe used to tell me stories about you siblings. Alam kong sa lahat ng kuya mo ay si Ares ang over protective sa iyo. And i can see why."

"They have their ways on how to ruin my love life?"

"Love life?"

"Yap. Kapag kasi may lalaki na akong kasama akala nila agad-agad pinopormahan na ako. Buti nga malayo pa si Ares, nuon si Kuya Temi ang halos maging bodyguard ko. Si Aya hindi man siya ang personal na andyan pero minsan maggugulat na lang ako nakabuntot na sa akin ang personal bodyguard nya. Ikaw naman magkwento tungkol sa iyo. Halos kilala mo na ako pero ikaw hindi ko pa kilala."

"Well im an only child. Two years old pa lang ako ng mamatay sa vehicular accident and parents ko, lumaki ako sa 2 kong tita na old maid. and 3years na akong ngtatranabo bilang assistant ng Papa mo."

Taim lang akong nakikinig sa kanya.Ilang segundo rin akong naghintay kung may kasunod pa itong sasabihin niya ngunit tingin lang sa akin ang naging kasunod.
Napayuko ako sa hiya.

Pagkatapos ng dinner ay gusto ko pa sanang niyang si Adam na mag-coffee.

Ngunit biglang tumunog ang phone niya. Nag-excuse siya at lumayo ng kaunti sa akin bago sagutin ang tawag.

Narinig kong humingi siya ng sorry sa kausap dahil nagkaroon daw ng emergency sa opisina. Nagsalubong ang kilay ko sa narinig.

Maybe I was the "emergency" he was referring to other line. Parang may kung anong tumusok sa dibdib ko.

Oo nga pala. Sino ba naman ang hindi tatanggi sa akin lalo na't anak ako ng mayari ng kumpanya. Nakita kong palapit na siya sa akin matapos itong makipag-usap sa phone.

"Im sorry about that."

"Let's go."

"So where's next?"masigla pang tanong niya. I know he's just putting up a smile.

"Uwe na tayo. Ihatid mo na ako." Tipid kong sagot. Habang pauwi ay hindi na ako makapagsalita.Nakatanaw lang ako labas. May mga tinatanong pa si Adam sa akin,pero tipid ko lang na sinasagot ng hindi tumutingin sa kanya.

Pagkatapat ng mansion ay agad na akong bumaba.

"Thank you Adam."

"Aubrey wait. Is there something wrong? Are you okey?"

"Yah. Inatake lang ako ng migraine ko." Iyon lng at tuloy-tuloy ng pumasok sa loob.