Learn to Love Again

Chapter Twelve

Bigla na lang akong napabalikwas ng bangon. Paglingon ko ay wala pa rin akong katabi.

Wala si Ibyang sa tabi ko. Patakbo akong lumapit sa cabinet. Narito pa rin ang mga gamit nya.nNakahinga ako ng maluwag at may inabot na susi sa side drawer.

Tinungo ko ang kwartong tinuluyan ni Ibyang kagabi.

Nakatulog na akong naghintay sa kanya kung lilipat ba siya sa kwarto namin. Bago ako matulog ay kinatok ko pa ulit siya at nakiusap na matulog na kami sa kwarto namin. Pero nanatili siyang tahimik.

Dahan dahan kong pinihit ang door knob.

Tulog pa rin siya. Nilapitan ko siya.Nakatagilid siyang nakatulog, yakap ang unan.Lumuhod ako sa harap niya. Matagal kong pinagmasdan ang asawa ko.

Hinaplos haplos ko ang ang pisngi niya, nang may maramdaman akong basa sa unan niya.

Napakuyom ko ang kamay ko.

Kasalanan ko ito. Hindi ko dapat siya tinatrato ng ganito.

Hindi totoo ang sinabi ni Sheila na kaya ko pinakasalan si Ibyang dahil nakikita ko siya sa kanya.

They maybe both a model but they have nothing in common.

Ibyang has a big heart na kahit anong ginawa kong pang babalewala sa kanya ay hindi nagbago ang pakikitungo niya sa akin.. And now I realize that.I was too proud to admit it.

I kissed her forehead and slowly walked out the room.

This time I will be the one to cook her breakfast. Then we will talk. I will fix things even if takes me to have a leave of absense sa office gagawin ko to make time for Ibyang.

Kakatapos ko lang maghain sa lamesa ng tumunog ang cellphone ko.I saw the caller id, its rachel my secretary. Hindi ko pinansin. That can wait.

Then the landline phone rings. I let it transfer to the answering machine. And continue setting the table.

"Sir this is Rachel, im sorry sir but our Japanese client back out on our deal. Nang makita niyang hindi ikaw ang ka-meeting niya ngayon snabi niyang hindi na na siya makikipag deal --" agad kong inangat ang phone.

"Rachel call Mr. Yokoi, tell him we'll meet him me in an hour sa hotel niya."

"Okey sir."

Napamura ako ng maibaba ang telepono. Bakit ngayon pa nagka aberya. Tumunog ulit ang cellphone ko. Agad kong sinagot ng makitang ang Don ang tumaawag.

"Yes Pa."

"Adam what happen with the deal with Mr. Yokoi."

"Im on my way to fix it Papa."

"Hurry up!We cant afford to lose this account."

Muli akong napamura ng matapos kaming magusap ni Papa. Kung bakit ba kasi napaka sensitibo ng hapon nilang kasosyo at gusto sa kanya lang nakikipagusap.

Nagmadali akong magayos. Sa pagmamadali ko'y nakalimutan ko ng magiwan ng note para kay Ibyang.

Ibyang POV

Naalimpungatan ako at naramadaman ang mga yabag sa labas. Halatang nagmamadali si Adam. Pero hindi ko siya ininda. Nanatili akong nakahiga lang.

Pinakikiramdaman ko kung papasok siya sa kwarto. At nang marinig ko ang pagalis ng kotse niya ay saka lang ako bumangon. Ayaw ko na rin naman makita ni Adam ang itsura kong mugto ang mata. Nakatulugan ko na kasing umiyak.

Bago ako makatulog kagabi ay pabalik balik sa utak ko ang scenariong nakita ko restaurant. At pabalik balik din ang sakit na nararamdaman ko.

Hinaplos ko ang kanyang tiyan.

"Tayo na lang ulit ang naiwan baby. Ano ba gusto mong kainin?"

Lumabas ako ng kwarto at deretso sa dinning.

Nakita kong may nakahain na sa lamesa. May tapa, sinangag at itlog. Agad akong kumuha ng tapa.

Ilang nguya ko pa lan ay iniluwa ko dahil hindi ko gusto ang lasa.

"Anong gusto mong kainin baby?" malungkot na wika ko.. Tinungo ko ulit ang ref. At nahagilap na nman ng tingin ko ang ice cream na naroon. Napangiti ako at iyon ang gusto kong kainin.

Board meeting sa Seveiro Enterprise. Gusto kong makausap ang Papa at mga kapatid ko.

"You cant do this!" napapikit ako nang marinig ang binitiwang salita ni Papa. He's mad at me at ngayon lang ako nakaramdama ng takot.

"You cant bear that child!" sigaw na naman niya.

"And why not?Until now you dont approve of Adam?"

"No. Bearing a child will remind you of everything. Cant you understand that?" sigaw na naman niya.

"Papa please intindihin mo din ako. Mahal ko si Adam magiging pamilya na kami."

"Damn that stupid love." wika naman ni Ares. "It will cause you your life."

"You dont know that."

"Look at yourself, you've only known this for days and yet this consumed you. Have you seen yourself in the mirror?" natigilan ako sa narinig mula kay Kuya Ares.

Hindi ko naisip iyon.

Pero may katotohanan ang mga sinabi niya.Simula ng malaman kong buntis ako ay naging confirmation iyon ng pagiging maselan ko lalo na sa pagkain.

Lumapit si Artemis sa akin at lumuhod sa harap ko. Nagtama ang mga mata namin.

"You dont have to do this Ibyang."

"I have to Kuya Artemis. There's no reason i cant."

"Even if it will cause you your life or even the baby?"

"We dont know unless I try."

Magsasalita pa sana ang Papa ng si Aya na ang ngsalita.

"Papa please calm down."

"How can you tell me to calm down Aya. You're sister is so stubborn!" napatawa si Aya. Nagsalubong naman ang kilay ko. Hindi ko alam kung balak ba niyang salubungin ang galit ni Papa.

"A Seveiro and Ling all in one. What do you expect?" nakuha ko na ang ibig sbihin ni Aya. Napailing ang Papa. A sign he's backing down. I whisper thank you to Aya. Kinindatan lang niya ako.