You Cut Through All The Noise // Dan Smith ff

prolog

Przynosisz mi
nadzieję, wędrując przez mój umysł;
cokolwiek, czego mógłbym się chwycić - porankiem, w południe czy w nocy.
Jesteś kotwicą, którą przywiązałem do swojego umysłu. Bo kiedy zdaje się, że jestem zagubiony na morzu, Tyś pieśnią, którą śpiewam raz po raz.

Świat bywał okropny, ale Ty byłaś niezwykła.