Chapter 21

140 20 0
                                    

Luhan memasuki rumah chorong oleh kerana diberi izin oleh atok chorong.

chorong hanya buat muka x puas hati sebab atoknya memanggil luhan masuk dalam rumah.

"Duduklah."-pelawa atok chorong.
Then, luhan pun duduk di sofa.

"Ada ape kamu datang sini, luhan?"-tnye harabeoji.

"err sebenarnya saya datang sini sebab..saya nk ajak chorong keluar. Boleh?"-kata luhan.

chorong hanya mendengar perbualan atoknya dgn luhan.
'Please ckp tak boleh, harabeoji!! rongie xnk keluar dgn dia..'-kata chorong dlm hati.

"Boleh. Kamu nk keluar dgn chorong, keluar je. Tak mintak izin harabeoji pon takpe. Harabeoji percayakan kamu."-kata harabeoji dan senyum.

"Aishh harabeoji ni.."-kata chorong perlahan.

"Ehh, macam mana pon, saya tetap kena minta izin dgn harabeoji sebab nanti kalau saya bawak chorong keluar tanpa pengetahuan, nti harabeoji ingat, chorong hilang pulak. Walau apa2 pon, terima kasih."-kata luhan dan membalas senyuman harabeoji.

Kemudian luhan menoleh ke chorong dan wink ;)
Chorong hanya menjeling ke arah luhan.

skip
situasi dalam kereta luhan(otw ke destinasi)

"kau nak bawak aku pergi mana?"-tanya chorong.

"Kita pergi lunch dulu. Lepastu saya bawak awak pergi...adelah."-jawab luhan sambil mata memandang depan cause dia tgh drive.

"K."-kata chorong. sememangnya dia tengah lapar sekarang ni.

Dubu Dubu Restoran

"Awak nk makan apa?"-tanya luhan.

chorong hanya membuat muka menyampah plus menjeling plus tersenyum kemudian chorong mengeleng kepalanya sedikit.

"Kenapa awak buat muka macam tu?"tanya luhan.

"Awak awak, kot ye pun, carilah tempat duduk dulu. takkan awak nk suruh saya makan berdiri.."-kata chorong sambil tersenyum oleh kerana perangai luhan yg agak 'pabo' .

"oh yee..hehe..jom kita duduk sana."-kata luhan smbil menunjukkan meja yg khas untuk 2org.

Sebaik sahaja duduk,

"First time awak panggil saya 'awak'. Selalunya awak cakap 'kau' dekat saya.."-kata luhan tersenyum.

"Bila masa pulak? Memandai je kau. Salah dengar kot."-kata chorong. actually dia baru sedar dia guna 'awak' panggil luhan. tapi dia cuba menafikan supaya luhan tak tahu.

"Saya tak salah dengar. Saya confirm 101% . Saya belum pekak lagi."-kata luhan.
Chorong hanya berdiam.

'aduhh kenapa aku boleh panggil 'awak' dekat dia? err.. ape yg aku fikir sampai aku bercakap dgn dia guna 'awak saya' .'-kata chorong dalam hati.

Then, waiter pon smpai kat meja luhan dan chorong.
Selepas order, makanan pon sampai dan diaorang makan. Sepanjang makan , luhan asyik tengok chorong. Bagi luhan, chorong nampak comel kalau makan sampai mulut penuh.

"Dah kenapa kau pandang2 aku? Nak makan, makan je la. takpayah pandang2."-kata chorong.

"Saje. Awak nampak comel lah kalau makan, mulut sampai penuh."-kata luhan, senyum dekat chorong.

"Ishh kau ni. makan je la."-kata chorong yg mula blushing.

"Boleh tak awak guna 'awak' 'saya'?"-tanya luhan.

"Ehh, tak nak aku."-kata chorong.

"Atau awak nk saya panggil awak 'sayang' and awak panggil saya 'oppa'? Nak?"-usik luhan.

"aishh diam lah kau."-kata chorong yg blushing.

"kenapa blushing? Janganlah shy shy shy.."-kata luhan tersengih.

"Diam!"-kata chorong sambil mengibas mukanya yg blushing.
luhan hanya ketawa kecil melihat chorong.


Vote, comment juseyo! Gamsahabnida!

©I Like You, Miss LonelyWhere stories live. Discover now