GÜVENİN BEDELİ
Zafer otuz beş yılını köyde geçirmiş iki çocuk babası bir adamdı.Tek gayesi büyüyen çocuklarının daha iyi bir eğitim alması için şehre taşınıp ev yaptırmaktı.bunun için tarlasını ve hayvanlarını satmasına rağmen yeteri kadar parayı toplayamamıştı.Tek çaresi şehirde iş bulup çalışmaktı.Hamile karısından ve çocuklarından ayrı kalacağı için endişeleniyordu ama yine de iş başvurusu yaptı.Çünkü buna mecburdu.
İki hafta sonra Zafer'e telefon geldi.Arayan kişi iş başvurusunun kabul edildiğini yarın Antalya'ya gelip işe başlayabileceğini söyledi.Zafer eşyalarını toplayıp yola çıktı.Geldiği yer bir apartman inşaatıydı.Sonra Zafer'i patronun yanına götürdüler.Orada maaşını,işte neler yapacağını konuştular.Ardından Zafer işe başladı.O işe başlarken hiç güvenlik malzemesi vermediler.Zafer neden vermediklerini sorduğunda herkesin böyle çalıştığını isterse çalışabileceğini isterse çalışmayabileceğini söyledi.Zafer'in başka çaresi olmadığından işine devam etti.Aradan zaman geçtikçe Zafer sürekli patronun yanına gelip inşaatın güvensizliğinişikayet ediyor ve önlem almalarını istiyordu ama patron ona hiç aldırış etmiyordu.Bir gün Zafer duvara sıva yaparken onu taşıyan ipler anında kopuverdi.Zafer yere düştü.Etraftakiler hemen onu hastaneye gitti.Hemşirenin söylediklerine göre iki bacağı da kırılmıştı.Bunu duyunca Zafer'in odasına girdi.Biraz duygu yapıp braz da Zafer'in gözüne girdi mi onu kandıracağını düşündü ve hemen söze başladı.Patron:
"Ah Zafer kardeşimah!Ben ne kadar da aptalmışım.Sen beni o kadar uyardın ama ben seni dinlemedim.Çok özür dilerim.Bunların hepsi benim yüzümden oldu.Sana ne diyeceğimi bilemiyorum.Sen şimdi kesin beni şikayet edeceksin bütün hayatım hapislerde geçecek."diyerek ağlamaya başladı.Zafer:
"Tamam,efendim sakin olun.Merak etmeyin sizi şikayetetmeyeceğim."dedi.Patron,"çok teşşekkür ederim Zaferciğim.Sen bana bu iyiliği yaptın ben de sana bir iyilik yapacağım.Yeniden ayağa kalkana kadar sana aylık bağlayacağım.Sigortanı bile yatıacağım.Sen hiç merak etme."diye işini garantiye aldı.Zafer de kabul etti.Aradan bir ay geçince zafer patronunu aradı ama ulaşamadı.Defalarca denedi yine olmadı.Her gün aradı ama yine aynı sonucu aldı.Tamı tamına bir yıl geçmişti aradan.Ne patrondan ne de söz verdiği paradan heber vardı.Zafer patronuna çok güveniyordu.Böyle bir şey yapacağı aklının ucundan bile geçmezdi.
İşte Zafer o zaman hayatın gerçek yüzüyle tanıştı.Bu dünyada hiç kimseye fazla güvenmemek gerekiyordu.O güvendiğin kişi bir gün gelip seni arkadan bıçaklandığında tüm dünyan yerle bir olurdu.Zafer güveninin bedelini hem sağlığı hem de sağlığını hem de parasını kaybederek ödedi.
NEJLA
