Kalbimdeki Dozer #Wattsy2016

7.Bölüm

"Buğra"

"Eflin" diyip yanıma geldi. Bana sarılıp.
"Bu ne güzel bir karşılaşma" diye devam etti.

Ne kadar eski sevgilim olsada  bu kadar yakınlaşmak bana hiç iyi gelmiyordu. Çünkü en uzun ilişkim onla olmuştu ve gayet iyiydik ayrılma sebebimiz, annesin bana sürekli hakaret etmesi ve buğranın bu olay karşısında hiç birşey yapmaması ve annesine bazen hak vermesiydi. bu yüzden ondan iyice soğuyup, onu gözümde tamamamen 'pislik'  bir kişiye dönüştürmüştüm.

Ayrıca onu bunu bırakında bu mu sert adamdı bu bildiğin piç....

"İş ortamındayız buğra bey " diyip geri çekildim.

Öksürüp" Evet "dedikten sonra masaya oturdu.

25 dakka sonra

Bu toplantı bir nevi tanışma toplantısı gibi birşey olduğu için kısa sürmüştü.

" evet arkadaşlar toplantı bitmiştir. "
Diyerek son noktayı koydum. Herkes ayaklandıktan sonra bir bir el sıkıştım hepsiyle en sonda Buğrayla sıkıştım.

" Umarım çok güzel işlere imza atıcağız Eflin hanım"

Sahte bir gülümsemeyle karşılık vererek bende "Umarım" dedim.

kapıdan çıkarken bizde buğra tam arkamdan gelirken  herkez çıktıktan sonra buğra kapıyla beni arasına aldı.

"Napıyosun buğra! " dedim onu ittirmeye çalışırken.

""Heyy sakin ol  sadece sencede fazla ayrı kalmadıkmı"  diyip dudaklarıma baktı.

"Bence tam olması gerektiği kadar ayrı kaldık hatta kalıyoruz. " diyip onu ittirdim.  Her ne kadar kaslı olsada.'Demir kadar değil ama altını çizerim' onu ittirebiliyordum.

Bir iki kere geri sendelemesinden fırsat bulup kapıyı açtım. Ama mal arkamdan bağırdı.

" Şimdi kaç ama eninde sonunda beni affediceksin" arkamı dönüp içimden  ne kadar ' yav he he " demek gelsede  kendimi o kadar düşürmiycektim.

Odama doğru yüryüp kapıyı açtım.
Odamda masama dayanmış elindeki kalemle oynayan demiri görmemle 50 metre yanlara genişledi ağzım resmen... Beni görümce gülümseyip

" Selam"dedi ve yanıma geldi.

"Selam" dedim bende bir adım atarak.

"Nasıl geçti ilk iş günün" dedi ellerini cebine sokup.

"Yanii iyi geçti aslında pek bişey yapmadım da denebilir. "  dediğim şeye ikimizde gülerken. Kapı biri tarafından açıldı.

Kim sandınız tabikide öküz Buğra

" Eflin " dedi ama bizi görünce yüzü bir tuhaf oldu sinirlimi desem, yoksa hüzün mü anlamadım her neysede demire baktığımda neden bu kadar sinirli gözüküyo onu hiç anlamadım.

" Noldu buğra"

"Ben neyse sonra gelirim " diyip arkasını döndü

" isabet olur " diyen Demire şaşkın bakışlarımı bir güzel gönderdim.

Buğra arkasını döndü ama birşey demeden çıkıp gitti. Belkide bir şey dememesi herkes için daha iyi olabilirdi.

" Hadi gidelim istersen " dedim oda kafa sallayarak" olur" dedi ve odadan çıktık.   Koridorda asanaöre doğru yürürken herkezin bize bakışları ben rahatsız etmişti.

'Bir dakika burda herkes benim emrimdeyse ben dersemde bakmazlardı dimi ayy allahım çok zekiyim diyorum benim amcam ayştaian inanmıyonuz'

"Herkes işine baksın! " diye bağırdım aslımda tamda bağırmak denmez ama neyse herkez bi anda önüne döndümü döndü o zaman sıkıntı yok