Taşıyıcı(Carrier)

Sanirim Bu Koltuk Kucuk.

Sabah gozlerimi actim. Yanimda Zayn vardi. Elimi alnina atip kontrol ettim. Atesi iyice dusmus. Normale donmus sanirim.

Zayn: Gunaydin.

Ben: Gunaydin.

Zayn: Uyudun mu hic?

Ben: Evet. Bir kac saat.

Zayn: Tesekkurler.

Ben: Onemli degil.

Zayn: Pekala, hala halsizim, ama dun aksamki programi erteledigimiz icin hemen baslamaliyiz.

Dedi ve bir anda ustume cikti. Onu durdurup bir sey uydurmaya calistim.

Ben: Olmaz.

Zayn: Neden?

Ben: Ben.. Uhm.. Sey. Hastayim. Evet, hastayim.

Zayn: Kandirma beni!

Ben: Sey.. Ha, hasta, digerinden. Kan filan.

Dedim ve yuzumu kapattim.

Zayn: Ah, pekala. Utanmana gerek yok. Dogal bisey. Neyse, ne zaman biticek?

Ben: Zayn!

dedim utanc ve sinirle. Kikirdayim bacaklarima ellerini yerlestirdi.

Zayn: Hadi ama..

Dedi arsizca ve ellerini popoma cikarmaya basladi.

Ben: Zayn. Hastayim ve tuvalete gitmeliyim.

dedim ve onu itip tuvalete girdim. Hadi ama. Istemiyorum. Ama eninde sonunda olucak.

Elimi yuzumu yikayip banyodan ciktim.

Zayn: Hasta degilsin.

Basinione egdi ve burukca gulumsedi.

Ben: Ne?!

Zayn: Hasta degilsin. Evde ped yok. Ve sende de yok.

Sesli bir sekilde yutkundum ve bahane bulmaya calistim.

Ben: Uhm.. Ha-hayir. Var.

Zayn: Gosterebilirmisin peki?

diye sordu masumca. Tekrar yutkundum ve yeri izlemeye basladim.

Zayn: Bende oyle dusunmustum.. Neden istemiyorsun?

Ben: Zayn. Ben.. Bilmiyorum. Hazir degilim.

Zayn: 'Hazir degilim' 'Beni kullaniyorsun' 'Onu aldatiyorsun' 'Surtuk gibi hissediyorum' 'Bunu yapamam'!

Benim taklidimi yaparak agzini yamultarak konustu.

Zayn: Artik dayanamiyorum! Beni sinirlendiriyorsun! Sabrimi zorluyorsun! Once bana yakin davranip sonra da uzaklasiyorsun! Artik sana karsi iyi olmayacagim! Artik sana iyi davranmayacagim! Ben ne dersem o! Anladin mi?! Simdi, ben kahvaltiyi hazirliyorum! Sende hazirlan. Guzel bir ic camasiri giyin. Seni soyarken zevk almaliyim.

Bagirirken bir anda sakinlesmisti ve bana goz kirpmisti. Ah, iste simdi bul bakalim bahana! Ne bok yiycem simdi?! O anlasmayi imzalayarak bi bok yemistim zaten! Lanet olsun!

Assagi indim ve mutfaga girdim.

Ben: Yardim istermisin?

Zayn: Hayir. Otur.

Kahvaltiyi yaparken ikimizde konusmuyorduk.

Zayn: Hazir misin?

Ben: Daha kahvalti yapiyorum.

Kapi caldiginda kalkip actim. Kurtulduguma sevinsem mi? Geldigine uzulsem mi?

Perrie: Zayn yokmu?

Zayn: Kim gelmis? Perrie?! Burada ne isin var? Gitmemismiydin?

Perrie: Gitmistim, kamera bozulmus, mankenler gelmemis bla bla. Odani gostersene..

dedi inleyerek.

Zayn: Hic havamda degilim Perrie.

Ne?! Yani?! Tanrim tesekkur ederim, tesekkur ederim.

Perrie: Ne, daha once hayir demezdin?!

Zayn: Simdi diyorum.

Perrie: Pekala, disari cikalim?

Zayn: Canim istemiyo.

Perrie: Neyin var senin?!

Zayn: Hic bisey.

Perrie: Pekala ben gidiyorum.

Dedi ve kapiyi cekip cikti. Koltuga yayilip tv'ye bakmaya basladim. Ayaga kalkip ustume cikti ve boynumu opmeye basladi.

Ben: Na-napiyorsun?!

Zayn: Unuttun mu? Isimiz vardi..

Ben: Ama sen- ah!

Sadece kendimi kandirmistim. Istemiyor filan degildi. Dudaklarimiz bulustugunda ona ister istemez karsilik verdim. Ruhum onu arzuluyordu, onu istiyordu. Ama aklim yapmamami soyluyordu. Ama bedenim tamamen kendi kendine ozgur hareket ediyordu. Ellerimi boynuna sardim ve tek bacagimi sirtina attigimda gulumsedigini hissettim. Elini bacagima koyup oksamaya basladi.

Zayn: Sanirim bu koltuk kucuk.

dedi ve beni kucagina alip opusmeye devam ederken yukari cikardi. Olacaklar hic iyi gozukmuyor..

VE YEBE ^^ UMARIM BEGENIRSINIZ YENI BOLUMDE GORUSURUZ. BIR DE, O KADAR KISI OKUYOR FAKAT 4 BEGENIYI GECMIYOR. SADECE BIR TUSA BASACAKSINIZ. BU KADAR MI ZOR?