(6) Starbucks

Mulai dari awal
                                    

"Baka naman tomboy pala yun."-narinig kong sagot ng kasama nilang bakla bago ako tuluyang lumabas.

Tomboy?

Nah. Kung alam nyo lang kung paano magka gusto si Claire hinding-hindi nyo iisipin yan.

Sinubukan kong sundan sya pagkalabas ko ng Starbucks, but she was nowhere to  be found kaya minabuti ko nalang na diretsong pumunta sa malapit na park.

Sinubukan kong sundan sya pagkalabas ko ng Starbucks, but she was nowhere to  be found kaya minabuti ko nalang na diretsong pumunta sa malapit na park

Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.

There I saw her. She was sitting alone on a bench. Iniisip kong lumapit sa kanya pero hindi ko na itinuloy dahil may nakita akong papalapit na babae sa kanya.

Maybe I should go home. I took a glimpse of her and decided to start walking home.

Misha's P.O.V

Tinawagan ako ni Claire para puntahan sya

Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.

Tinawagan ako ni Claire para puntahan sya. Inaatake nanaman daw kasi sya ng insomnia at gusto nyang may kasama.

Inaantok pa ako pero she needs me kaya to the rescue ang bestfriend nyang maganda.

Ang sabi nya pumunta ako ng Starbucks pero wala na sya dun.

Alam ko naman ang paborito nyang tambayan pag madaling araw kaya hindi ako nahirapng hanapin sya.

"Hey!" sabi ko para kunin ang atensyon nya.

"Beshy! Gudmorning!" niyakap nya ako ng mahigpit saka kiniss sa cheek.

Niyakap ko rin sya pabalik. Tinabihan ko sya ng upo, pagkatapos kong tanggapin ang inaabot nyang kape.

"Thanks besh." sabi ko.

"Don't mention it. I should be the one thanking you in the first place. And I'm sorry dahil inabala ko ang mahimbing na tulog mo." madamdaming sabi nya.

Claire is mostly like this before. But she has been happy this past few months, nakakapanibago.

"Ano ka ba! Alam mo namang hindi ka  na iba sa akin diba? Ayos lang. Basta kahit na ano pang mangyari, andito lang ako para sayo." alo ko aa kanya

"Beshy, napanaginipan ko si mama." *sniff*sniff

"G-gusto nya akong lumayo kay Patric. Umiiyak si mama at nakikiusap na iwasan ko sya." itinakip nya ang dalawang palad sa mukha saka humagolgol.

"Ayaw ba nila akong maging masaya? Bakit nila ako pinapalayo kay Patric?" hinagod ko ang likod nya.

"Besh, panaginip lang yun. Huwag mo ng masyadong dibdibin okay?" alo ko sa kanya.

"You think so beshy? *sniff*"

"Of course. It's nothing but a bad dream." sagot ko ng nakangiti.

Tumango sya sabay yakap sa akin.

"Di ko talaga alam ang gagawin ko pag wala ka." sabi nya sabay pinahid ang mga luha gamit ang sariling panyo.

Ilang minuto din kaming parehong tahimik bago ako nag desisyong magsalita.

"Besh, totoo bang pumunta si Joao Constancio sa Starbucks kanina?" pagsisimula ko sa usapan.

Narinig ko kasing nag-uusap ang mga staff tungkol sakanya pagpasok ko ng Starbucks.

Satotoo lang ultimate crush ko talaga yun, at kahit conservative ako pag si Joao Constancio
ang pinag-usapan handa akong maging liberated.

"Sino yun?" clueless na tanong ni Claire.

Si Claire lang yata ang teenager na hindi nakakakilala sa kanya. Yan ang bestfriend ko, outdated!

Sabagay, kay Patric lang kasi naka sentro ang mundo nya.

"Yung kasama sa mga nanalo sa Pinoy Boyband Superstar, yung may hikaw sa lips." paliwanag ko.

Hinawakan nya ang baba nya habang tila nag-iisip.

"Ah. Yun pala yun. Kaya naman pala pinag-kakaguluhan nila sya kanina sa loob ng Starbucks!" sabi nya.

Hinawakan ko ang dalawang braso nya saka niyogyog.

"So-- ibig sabihin nakita mo sya ha Claire? Kyaah!!! Ang gwapo diba?" impit na tili ko.

"Actually, yes nakita ko sya. In fact, he wanted to sit with me on the table that I occupied." mas lalo akong naging intense sa pagtatanong.

"Whaaat??? Oh my GOD besh you're so lucky! Bakit? Occupied ba yung ibang mesa kaya sya naki-upo sa mesa mo? kyaahh! Sana pala nagmadali ako noh, para naabutan ko sya." kinikilig na sabi ko.

"Anong occupied? Hindi noh. Dami ngang bakante eh. Ewan ko ba dun." napatikom ang bibig ko sa sinabi ni Claire.

Ibig sabihin--type sya ni Joao? Wuwaahhh!!! Paano naman ako? Huhu. T__T

Tinalikuran ko sya at sinabi ang laman ng puso't isip sa mga sandaling ito. Naramdaman ko ang pagsandal nya sa likod ko.

"Ang sama sama mo besh. Diba sabi mo si Patric lang ang gusto mo. Sana naman naisip mo ako habang kinakausap ka ni Joao. Tingin mo ba, masaya ako ngayon? Nakakalungkot kasi bestfriend ko pa ang nagustohan nya. Ang sakit sakit besh. Masakit sa puso. Sabi ko." wala akong nakuhang sagot mula sa kanya.

Nilingon ko sya para tingnan ang reaksyon nya sa mga sinabi ko. Only to find out that her eyes are close.

Ilang sandali pa nakarinig ako ng mahinang hilik mula sa kanya.

-____- tinulogan ako?

Minsan na nga lang ako mag drama, hindi pa nakikinig. Haay.

SAKLAP.

Teka-- paano ko naman kaya sya iuuwi? Di ko naman sya kayang buhatin.

"Gusto mo bang tulongan kitang ihatid sya pauwi?" napalingon ako sa nagsalita.

Ikinagulat ko kung sinong may ari ng boses na iyon.

Gusto kong tumili, kinagat ko ang dila ko dahil sobrang nakakahiya pag ginawa ko yun.

Omigush! Nananaginip ba '_ko? Diba si Claire naman yung tulog at hindi ako?

Anong ginagawa nya dito? Am I imagining things, o si Joao Constancio talaga ang nasa harap ko.

I gasp when he smiled. GOD I could faint.

Akala ko hindi posibleng mangyari ang matagal ko ng pantasya. Yung ngingiti sya habang nakatingin sa akin.

Di ko alam kung anong sasabihin. Natatameme ako. Ito ba yung tinatawag nilang starstruck?

Pero para akong binuhusan ng malamig na tubig ng mapagtanto kong kay Claire naman pala talaga sya nakatitig at hindi sa akin.

T___T wahhhh!!!

Ba't ganun? Huhu.

************
HAPPYCHENNY's note

Pls. Vote and leave some comments. Solomot. Xoxo.

I can be your fangirl  [COMPLETED]Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang