Chapter 15 - Past

43 7 1
                                    

Ace Pov

Maaga akong Pumasok Ngayon Wala Lang Feel ko Lang haha Bale Nagpahatid Ako Kay Kuya Sa School.

Bago ako pumunta sa Classroom ko dumaan muna ako Sa Locker ko.Nandun Kasi Yung Notes ko para sa First Subject Namin ngayon. Pagkabukas Ko ng Locker ko may tumambad sakin na Isang ahmmm.Paper bag Agad kong Binuksan yun at nagulat ako ng makita ang Laman nun Isang Stitch Tumingin ako Sa Paligid kung May tao nagbabaka sakali kase ako na nandun pa yung Nagbigay Nito. Isa Lang Ang nakakaalam Na paborito Ko itong Stitch isa lang talaga....Binalik ko Ang tingin ko dun sa Stitch.. Wala naman akong nakitang kakaiba ganun parin Cute naman at mukha talagang Stitch haha ^^ tinignan ko Ulit yung Paper bag baka sakali na May Sulat man Lang Na Nakalagay pero Wala..

. Hmmm...Nagbalik na Ba sya?
Aisssh Ace anu bang iniisip mo malay mo Nagkataon lang na May Admirer ka na Mahilig Din sa Stitch Kaya yan ang binigay Sayo.

Oo nga Masyado lang siguro akong Nagaasumme na babalikan nya pa ako :(

Dumiretso na ako Sa Classroom ko at Umupo na sa Upuan ko Wala ako sa Mood ngayon....hayss

Dumating na ang iba kong mga kaklse yung iba binati pa ako at tanging Ngiti lang Ang sinasagot ko.
Dumating Na din Ang Katabi ko sino pa nga ba edi si Ivan ....

Hindi katulad Dati pag dumadating sya Agad ko siyang kinukulit pero ngayon? Wala Akong gana Kaya Hinayaan ko lang siya.

Nagstart ang class At halos sa Dalawang Subject na Lumipas Wala akong Naintindihan Bakit ba ganun ako kaapektado Aisshhh hindi ako Ito ei. Sya lang Naman Kasi Ang tanging nakakagawa ng ganto Sakin. Recess na at halos lahat ay lumabas na ng classroom.

Tanging kami na lang ni Ivan ang natira hindi ko alam kung bakit andito pa sya,at wala rin naman ako balak Alamin.

KATAHIMIKAN

Yan ang Bumabalot samin ngayon Hindi ko alam Kung alam nya Na kelangan ko ng Katahimikan , pero Sa tingin ko sya naman kasi yung tipong tao na Tahimik at Nakikiramdam lang Sa Paligid nya.

Bakit Ka andito??
Matamlay kong tanung sa Kanya..

Tsk.Bakit ikaw lang ba ang pwede dito?
Masungit nyang Sagot sakin.

Well kung nasa Mood ako malamang babarahin ko sya, pero Hindi ko kaya ngayon kaya hindi nalang ako sumagot at Umubob na lamang.

Alam mo Hindi ko alam kung bakit ka Nagkakaganyan, hindi ko din alam kung ano ba yang Gumugulo sa isip mo.

Tumigil sya Sa Pagsasalita, hindi ko din alam kung bakit hinihintay ko na Magsalita Sya, feel ko kasi may sasabihin pa Sya ei kaya tahimik lang akong nakikinig sa Kanya.

Pero sana Hayaan mo ako Na tulungan Ka Na makalimutan Yan kahit ngayon lang.

Pagkasabing pagkasabi nya nun.Napabangon ako at tinignan ko sya kung seryoso Ba sya...

Masasabi kong oo kitang kita ko kung gaano sya Kaseryoso. Yung mata Nya Kitang kita ko Sa mata nya ang Pagaalala.

Hindi ko alam kung bakit eto na naman yung pakiramdam Ko ang bilis ng tibok ng puso ko. Hindi ko alam Kung bakit ganto Na Naman ang Nararamdaman ko.

Naramdaman ko nalang Na Hinigit nya ako Palabas At Hindi naman ako nagreklamo Nagpatangay nalang ako Sa kanya.

Hawak nya ang Kamay ko, hindi ko nga alam kung pano kami nakalagpas sa guard na nagbabantay kasi Mali ang ginagawa namin ngayon dahil nagkacutting kami ngayon.

Nakalabas Na Kami ng Levidown Naglalakad lang kami Walang umiimik samin, Napatingin ako sa kamay namin, hawak nya parin ito hindi ko alam pero Ayaw ko muna Alisin yung kamay nya hindi ko alam kung bakit pero pakiramdam ko Hanggang hawak nya ako Hindi Ako mapapahamak.

Nerdy Boy meets Ms.PopularWhere stories live. Discover now