**Mahirap pala kung sa phone ka nag tatype ng mga convo nila..kaya sana inintindiho niyo na lang yung mga error lalo na yung mga grammar.... alam niyo naman mahina talaga si otor sa mga ganung bagay..di baling math na lang mas okay pa...
may konting pagbabago sa chapter na to. kaya wag sana kayo mag expect ng malaki..un lang
keep voting guise!!aja!!
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
*YUKI’s POV*
Pagkatapos naming kumain ni Lance naisipan na muna namin na maglakad lakad muna. Mahirap na at baka hindi lang si Zynlyn ang makakita sa aming dalawa sa Restaurant at sigurado akong binalita na nun sa tatlo yung nangyari kanina. Hayst, pero infairness ngayong lang ko lang naisip na malaki din pala itong mall na pinuntahan namin, they call it Infinity Mall. First time ko lang kasi pumunta sa ganung klaseng mall. Karaniwan na kasi ang mga mall sa Pilipinas masyadong common na ang mga styles hindi tulad sa korea kaya lagi na lang kaming apat tumatambay sa Bar ni Yhamil
"BABE!" –sigaw ni Lance sa akin. Hindi ko alam kung maasar ako o hindi sa taong ito. Hindi naman siguro ako bingi para sigawan ako nito at hindi ko din alam kung kailan pa ko nagbago ng pangalan…..
"Kailan pa naging babe ang pangalan ko? It’s Yuki” –reklamo ko sa kanya. Minsan iniisip ko kung pwede ko lang siyang pasagasa truck para tumino minsan ang utak nito ginawa ko na sa una pa lang..
“Babe!” –Lance said.
“How many times do I have to tell you? My name is not babe, I am Yuki. Y-U-K-I Yuki! Got it?”
Mygod!! Reklamo ko sa isip ko. Hindi ba talaga ito nakakaintindi. For the 1st time in my life ngayon ko lang naranasan na magkaroon ng mahabang pasenysa. Sa kanilang kasi apat pangalawa siya sa pinakamaigsi ang pasensya
“Babe”
“Ugh, Isa!” bakit ba ang kulit ng lalaking ito!! Iritang sabi niya sa sarili niya.
“Babe” pag-ulit niya
“kapag hindi ka pa tumigil jan.. susuntukin na talaga kita!” –sigaw ko kay Lance. Nabubwisit na talaga ako sa kasama ko. Hindi ko alam kung pinagtritripan lang ako ng lalaking ito o hindi. Kailangan ko ng mahabang pasensya dahil kung hindi bibigwasan ko na talaga siya.
“Hayst. nagagalit ka ba about sa nangyari kanina?” tanong nito sa akin
I just raised my eyebrow to him. “Ay hindi! Hindi ako naiinis grabeee tuwang tuwa pa nga ako.” *insert sarcasm here* sabi ko sa sarili ko. Gosh!!! Parang gusto kong ipatorture itong lalaking ito.
“*Okay kung galit ka.. I’m sorry.. It’s just that-----damn it! Kausapin mo naman ako”
“We’re already talking” –cold na sabi ko kanya. Wala na kasi ako sa mood para mag usap.
“I’m sorry please forgive me ...”
Nakikita ko naman sa mata nito na sincere ito pero NO not that easy… Gusto ko muna siyang pahirapan. //Evil laugh. I can be a Bitch sometimes.
I walk away from him, konting drama muna. Yun ang peg ko.. Hahaha
“Yuki naman. Look, I’m so sorry. I’ll do anything you want me to do just forgive me, please?” pagmamakaawa niya sa akin
Ito ba talaga ang ugali ni Lance? Iyong ang tanong ko sa isip ko para kasing iba ang ugali nito kapag nasa school sila
“Anything? ” I said then I smirk. Gumagana na ang acting ko, I'm so great. Hindi ko akalain na pwede pala akong maging Best Actress
BINABASA MO ANG
He's inlove with a Gangster Princess
Teen FictionI'm beautiful, sexy, rich and most of all a gangster. Ayos na ang lahat kinakatakutan ako sa korea at walang sino man ang nakakatalo sa akin. Hanggang sa nagbago ang takbo ng buhay ko ng nagtapo ang landas ng lalaking kinaiinisan ko, asot pusa nga k...
