Mr. Paasa meets Ms. Umaasa

Chapter 3

Haaaayst, umaga nanaman! At eto pa...na late na ko ng gising kaya aligaga ako ngayon at baka maya-maya ay dumating na si MG para sunduin ako. Buhay nga naman, ang hirap talaga pag maganda ka no? Pero syempre joke lang yung dun sa magandang part hahaha.

As usual ako lang mag-isa dito sa bahay ngayon wala pa si mommy nasa Korea pa siya, si daddy naman asa Singapore pa for dealing with the other CEOs at si kuya...err wala ulit, baka nasa arcade yun ngayon or nasa mall yun. Never pa siyang pumuntang company namin na may maayos na ginawa pero mabait naman siya in some ways kaya okay lang.

Tinungo ko a living room tsaka in-on ang tv, pag ka-on nun ay una kong hinanap yung channel ng MTv kasi andun ngayon ang 5SOS, The Vamps at BTS! YAAAAY!

Chineck ko kung anong time na and it's already 7:30!!! My Gawd! Ilang minuto nalang andito na si MG para sunduin ako, at hindi parin ako nakaka-ligo! O to the M to the G! Nilakasan ko nalang ang volume ng tv para kahit nasa cr ako eh, marinig ko parin yung mga kanta. Tsaka isa pa ako lang ang tao ditey kaya okay lang.

Nagising-Nag-switch ng tv-Pumuntang banyo-Naligo-Nag-ayos-Kumain-Gora!

Oh my g!!! This is it mga bes! May nag-doorbell na! Kaya agad-agad kong kinuha ang mga gamit ko at lumabas na ng bahay. Pagkalingon ko sa may gate ay isang mailaman ang nakita ko at hindi si MG kaya medyo napa-busangot ako ng konti. Lumapit ako sakanya para kunin ang letter.

"Ma'am Kristhine Muñoz?" sabi ni kuya

"Ako nga po." sagot ng nakangiti kaya ngumiti narin siya sakin

"Paki-pirmahan nalang po ito" sabi niya habang tinuturo kung saan ako pipirma.

Kinuha ko na muna yung clipboard at pumirma na nga gaya ng sinabi niya at ibinigay ko ulit ito pabalik sakanya, at ibinigay na niya sa akin ang sulat. Binasa ko kung kanino galing at si mommy ang nagsulat nito kaya agad-agad kong binuksan.

Nakasulat don na approve and settled na ang deal namin sa Korea pero kailangan pa niyang pumunta sa China, Japan, America and Australia para makipagkita sa iba pang mga business partners namin kaya medyo matagal pa bago siya maka-uwi pabalik dito.

So yun na nga nakaalis na yung mailman at nabasa ko na 'tong letter pero wala parin siya! Wala parin si MG! Tatalikod na sana ako upang bumalik sa loob kaso biglang may tumawag sa akin kaya nilingon ko. Pagkalingon ko nakita ko si MG. Di lang basta MG kundi MG na naka-bukas ang bintana ng sasakyan. He's with his car. His expensive yet luxurious car. 

"Kyyyyyyyym!" sigaw niya mula sa likuran

"Sorry na-late kasi ako ng gising eh" dagdag niya

"Ah okay." sagot ko naman

Lumabas siya mula sa kanyang kotse at lumapit sakin.

"Akin na yang gamit mo" sabay abot nung bag ko

"Ay haha wag na" tanggi ko sakanya

"Di nga ako na" at hinila na niya mula sakin yung bag ko kaya wala na along nagawa.

Sumunod nalang ako sakanya papunta sa sasakyan niya pagkatapos kong i-close yung gate namin. Pagkalabas ko ay dumiretso ako sa backseat ng kotse ng bigla niya akong pigilan.

"Opps! Hep hep?! Sino nagsabing jan ka uupo?" tanong niya sakin na medyo nakataas ang kilay

"Ah...eh..." yan lang ang tangi kong naisagot

"Sa shotgun seat ka para tabi tayo" dagdag niya sabay kindat sakin kaya pumunta na ako sa kabilang pintuan upang doon na umupo tulad ng kanyang sinabi sakin

Mga ilang minuto narin kaming nagbibyahe at sa tingin ko mga nasa kalahati narin kami ng daan papuntang school at wala kaming kibuan magmula kanina kaya nakaka-awkward. I don't know if naaw-awkward-an sya sa situation pero as what I see from his face is parang hindi kaya nawala yung pagkafrown ng mukha ko at naramdamn kong nagrelax ang mga muscle nito. I don't know that I've been holding that frowning face for a long time. While he is in his casual and blank face. 

"Hey, are you thinking of something?" he asked me out of nowhere.

"Ah....wala...wala. Naninibago lang kasi ako sayo, you seem so quiet since you started driving." nabigla ako sa tanong niya kaya nasabi ko tuloy kung bakit ako mukhang tuliro. It's not a big deal  for me if he found out that I'm staring out of nowhere. It's my daily expression and I won't change it for him. If he doesn't like it, then he must stay away from me if he don't wanna see some of my worse traits.

Finally! Nasa school na kami! We're in the parking lot and he is currently searching for a vacant space to park in.  Tinulungan ko na sya sa paghahanap para mas mapadali ang ginagawa nya.Myghad! Ayaw ko talagang nakakakita ng mga gwapong nahihirapan. Pero syempre char lang yon para fair naman dun sa mga taong hindi gwapo pero hindi rin pangit. Sorry na agad.

"You ready?" he asked me with a smirk plastered on his face and just for him to know, it kinda send some chills to me and I don't know why. So I just nod at him. He went out of the car and went at my door and opened it for me. I'm amazed by how he treated me since he fetched me in my house. He is so gentleman. I hope every guy in the world is like him; gentleman, caring, kind, thoughtful, and handsome.