Η Δεύτερη Σύζυγος

Κεφάλαιο 32

Αν θες να πετύχεις κάτι, πρέπει να κάνεις την αρχή.

Το εγχείρημα του Αλέξη εκείνη την ημέρα του Οκτώβρη, βγήκε σε καλό.

Απέδειξε στη Δανάη ότι η σχέση τους δεν ήταν ένα απόλυτο λάθος και ίσως απέδειξε στον Στέργιο ότι έχει αρκετό τσαγανό για να διεκδικήσει αυτό που θέλει.

Οι απειλές του παππού μου δεν έπιασαν τόπο. Ο πατέρας μου ερχόταν κάθε μέρα σχεδόν, μετά τη δουλειά του. Η δικαιολογία του ήταν ότι ήθελε, τουλάχιστον, να με καληνυχτίζει.

Όταν η μητέρα μου με έφερε στο σπίτι του, οι παππούδες μου ξετρελάθηκαν. Έπεσαν πάνω μου, αγκαλιές, φιλιά, κανακέματα.

Παρά τα χρώματα που είχε πάρει ο Αλέξης από τον Αλέξανδρο, ο ίδιος μοιάζει πολύ στον Οδυσσέα. Και εγώ μοιάζω πολύ στον Αλέξη. Θα έλεγα ότι είμαι η θηλυκή εκδοχή τους, με τα δίχρωμα μάτια σαν λεπτομέρεια προερχόμενη από την Ευτυχία.

Έτσι μεγάλωσα μέχρι τα έξι μου χρόνια. Η θεία μου η Μάρθα γύρισε πίσω στην κωμόπολη με τον Στέργιο, έλεγε ότι δεν άντεχε την πόλη. Οπότε, ο Αλέξης επισκεπτόταν συχνά την μητέρα μου και εμένα, ενώ πολλές φορές περνούσε το βράδυ στο σπίτι μας. Δεν θυμάμαι πότε ακριβώς σταμάτησε να κοιμάται στον καναπέ του σαλονιού και πότε άρχισε να ξαναμοιράζεται το κρεβάτι με την Δανάη, αλλά ήμουν πολύ μικρή για να καταλάβω τη διαφορά.

Σωστά καταλάβατε. Η έχθρα των γονιών μου έληξε δίνοντας τη θέση της σε μια φιλία που είχε ως συνδετικό κρίκο εμένα, και αργότερα, ο δεσμός τους ξαναγεννήθηκε από τις στάχτες του. Κρυφά από τον Στέργιο βέβαια, που παρά το γεγονός ότι είχε υποχωρήσει φοβούμενος ότι ο Αλέξης θα τον έσερνε σε δίκες για χάρη μου, δεν είχε σταματήσει να τον αντιπαθεί.

Ο Στέργιος περιφρονούσε τον Αλέξη, η αλήθεια είναι. Δεν ήξερε ότι η Ευτυχία ήταν κάποτε Αρχόντισσα, όπως οι κόρες του, αλλά αυτό λίγο θα άλλαζε τα πράγματα. Η Δανάη έκανε παιδί με έναν Κοινό, που μάλιστα παραγκώνισε όποια ευθύνη του, με απώτερο σκοπό να την βγάλει καθαρή. Δεν είχε σημασία η ωριμότητα που μπορούν να δώσουν ο χρόνος και οι καταστάσεις. Ένας Κοινός προσπάθησε, έστω μια φορά, να υψώσει το ανάστημα του εναντίον του, και αυτό δεν επρόκειτο να το δεχτεί.

Να όμως που το δέχτηκε. Πως;

Όταν ήμουν έξι χρονών, σύμφωνα με την μητέρα μου, η ίδια διατηρούσε με τον πατέρα μου σχέση τα τελευταία τρία χρόνια και αυτό οδήγησε σε μια ακόμα εγκυμοσύνη. Δεν ξέρω αν ήταν η τύχη ή απλά το ότι κάποιοι άνθρωποι δεν μαθαίνουν ποτέ, αλλά αυτή τη φορά, αποφάσισαν να χειριστούν το ζήτημα πιο ομαλά. Έτσι, αποφάσισαν να παντρευτούν στο δημαρχείο.