Okyonus Mavisi

ikizim

Karşımda duran öldü zenetiğim babamdı yani annemin eski kocası yıllardır yalanın içinde büyümüşüm.onu sadece resimlerden tanıyordum yıllarca öldu zanetip kendimi kötü etmisim .Ona sarılmak istedim ama yapamadım bana dogru bir iki adım attı eliyle omzuma dokunarak "kızım" deyince yıkılmıştım direk ona sarıldım gözlerimden inen yaşları elimle silerek "baba niye gittin"deyince sadece saçlarımı okşadı ."baba niye ben" dedim sarılmaya kalktı ittim."niye"derken bile gözlerim kızarıyor fakat ağlıyordum arkamdan birisi elimi tutu arkami doneceken "özür dilerim " deyip hızlıca yurudu elimi sıkıca tutu.Beni kimsenin olmadığı bir yere götürdü özür dilerim deyip yanağımdan öptu ve "demek sen o kızsın " meraba ben senin ikizinim" deyince "nasıl yani beni niye buraya getirdin" bana sarıldı seni yıllarca annem yani şuan senin yanında olan kisi ayırdı seni aradik ve sonunda bulduk" "ama ben bir kardesim olduğunu bilimiyorum "deyince saclarimi oksadi "ama artık biliyorsun"dedi beni kucağına alip koşmaya başladı bir kulübeye geldikten sonra beni indirdi kulübenin kapısı açıldı korkulu gözlerle kimin açtığına bakarken kapının arasından berk çıktı şok olmuştum ." Tanışıyormusunuz?"deyince berk e evet diyerek tebesüm etim beni içeri aldı ."burası neresi abi"
"Berkin evi ,amelya senden birsey istesem "tabi dedikten sonra benden bir bardak su getirmemi istedi mutfağa doğru ilerlerken arkamdan berkin geldiğini farketim elime sürahiyi alacaken beni duvara yapıştırırmışçasına itti neden böyle yaptığını bilmiyorum yevaşça gözlerimi ondan kaçırarak "neden böyle yapıyorsun niye benim ikizimlesin ve onu nerden "derken. İşaret pağığla dudağıma dokunarak "sus"dedi ve ikizimin yanına gitti arkamı donerek bardağa su doldurup abime götürdüm .