^Zaterdag^
Zenuwachtig wacht ik tot Gwendolyn er is. Ze had bijna mijn oren eraf gezeurd, omdat ze persé mee wou.
'Diana!' in de verte zie ik iemand fietsen.
Het is Gwendolyn, ze zwaait wild naar me.
Eens ze voor me stilstaat, springt ze van haar fiets.
Ik een snel tempo, zet ze hem weg en op slot en sleurt me dan mee.
Ik kijk haar verbaasd aan.
'Vanwaar zoveel haast?' vraag ik. Ik weet niet hoe het komt maar als Gwendolyn in de buurt is kan ik mezelf zijn, dan voel ik me sterker en veiliger. Ookal zal Gwendolyn me nooit beschermen als we plots worden overvallen, ze zou alleen maar gillend weg lopen.
Ik grinnik.
'Straks komen we nog te laat!' zegt ze terwijl ze mijn arm loslaat.
'Ze zullen heus wel op ons wachten!' stel ik haar gerust.
Alleen heegt het niet veel effect. Indeplaats van rustiger te worden pakt ze mijn arm terug vast en begint weer te lopen.
Als we in het parkje zijn aangekomen. Klopt mijn hart in mijn keel.
Nieuw stukkie!! xxx
YOU ARE READING
Diana
FanfictionAlleen, geen vrienden. Niemand om haar heen en geen liefde. Diana is een meisje van 19 jaar. Ze heeft geen vrienden en kent het woord liefde niet. Oftoch, bijna niet. Het enige wat haar liefde geeft is de muziek van One Direction. Diana schrijft ee...
