Blood Sucker (GL) [Completed, Unedited]

Blood 42 - unedited

"I can't..." Hindi niya kaya. Napakarami ng mga ito. Napakarami niyang mapapatay kapag sinunod niya ang Elisse na kaharap.

"Then watch them all be infected." Naging malamig na ang tinig at expression nito.

Napalunok siya. Napatingin si Elisse sa mapa. Dumadami na ang orange dots.

"Time is running."

But she didn't want anyone to die...

"We have to do this."

Napatingin siya rito nang hawakan nito ang kamay niya ng mahigpit. Muli ay nakaramdam siya ng takot. Takot para sa mga tao.

She didn't want them to simply vanish in this world.

Mabagal na tumango siya kay Elisse, ang isang bahagi ng kanyang pagkatao. She started to concentrate.

In any case, if there's no thing left to do, if there's no any other choice—she will carry this greatest sin.

Slowly, she felt something inside her head beating. She can't explain but it felt weird. Concentrate...

Nabawasan ng isang tuldok ang mapa. She winced when she felt pain. She did it again and winced for the second time. Mas nadagdagan ang sakit. Paulit-ulit niya itong ginawa. The pain intensified each second, making it unbearable. She closed her eyes and gritted her teeth.

It's like she's being killed for every dots that was disappearing.

"S...shit." She didn't really cuss but Elisse was hurting too much.

She tried to open her eyes and saw her other self aching in pain, too.

They continued what they're doing until they both collapsed. She's running out of oxygen. It felt really hard to breathe. She can feel her body getting numb. But still, she didn't stop.

She thought...maybe, she'll just die here.

She screamed in agony when the pain inflicts her. It was hurting like hell, she can feel herself burning inside, like her soul was melting. She gasped repeatedly.

"Th-this..."  Her other self tried to mutter. "This is...g-goodbye, I...I guess."

Elisse chuckled bitterly.

--

Adrienne watched in horror as Elisse collapsed. Her beloved started to shudder and screamed. She held her in my arms. Her hands were shivering and cold as Adrienne cupped her cheeks. Kakaibang takot ang nararamdaman niya. Hindi niya alam kung ano bang nangyayari.

Her white eyes started to fade in black, it looked dull and lifeless. Tinapik niya ang pisngi ng dalaga nang unti-unting pumikit ang mga mata nito. Parang pinipiga ang puso niya dahil sa takot at pag-aalala.

"Elisse? Open your eyes, please. Elisse."

Pinakinggan niya ang paghinga nito, masyado itong mahina. Halos hindi niya na marinig. Nagsimula nang pumatak ang luha niya. Nanginginig ang katawan niya sa posibilidad na baka...

No. Hindi pwede.

She bit her wrist and sipped her blood. She cupped Elisse's cheeks and kissed her, transferring the blood to her mouth. She forced her to drink it, shoving her tongue almost down to her throat, hoping it will work.

Nang matapos ay muli niya itong tiningnan at nanlumo dahil walang nangyari. Adrienne hugged her tight and silently prayed. She didn't know if He's existing or not but she'll try her luck.

God, if you can hear me...please. Please don't take Elisse away from me. Please...

Napapikit siya at paulit-ulit na hinalikan ang noo ng pinakamamahal. Unti-unti siyang napahikbi. Hindi. Hindi pwedeng mawala si Elisse. Hindi ito pwedeng mamatay. Kung kailangan kalabanin niya ang kapalaran ay gagawin niya. If she needed to pull her back here, she will risk her life.

"Adrienne."

Agad siyang napalingon sa tumawag sa kanya at nakita ang Dean na buhat ang walang malay na si Haru sa balikat nito. Napatingin ang lalaki kay Elisse.

"Sir, help her. Please."

Tumango ito. "Pupunta tayong main division."

___

Nang makarating sila ay kaagad siyang nagtaka. Tahimik ang buong lugar. Nagkalat ang mga bangkay ng mga newborns at ilang bampira. Hindi ito duguan ngunit parang naaagnas ang mga katawan nito. Anong nangyari?

Naglakad sila hanggang sa makarating sa mismong head quarter at sinalubong ng ilang mga tauhan at co-teachers ng campus.

"Nasaan ang mga guardians?" tanong ni Adrienne, "Pati sina Rain. Anong nangyari?"

"Nasa ibang division ang mga guardians. Sina Rain ay nasa itaas na bahagi ng gusaling 'to." sagot ng isa sa mga guro.

"Bigla na lang bumagsak ang mga kalaban sa gitna ng pakikipaglaban namin. Walang nakakaalam ng mga nangyari pero tantiya namin ay gano'n din ang kinahantungan ng iba nilang kasamahan."

Nakahinga siya ng maluwag nang may lumapit pa sa kanila para asikasuhin na si Elisse. Susunod na sana siya pero pinigilan siya ng isa sa mga teacher, nagtatakang napatingin naman siya rito.

"I think you should visit first your father. Kasama siya ni Rain."

Wala na siyang nagawa kung hindi tumango at pinanood na lang na makalayo si Elisse. Ang Dean naman ay nagpaalam na rin na ihahatid si Haru kay Orozco, ang Head Captain ng main.

Nang makarating ay naabutan niya si Rain na nasa single sofa at nakayuko lang. Napatingin siya sa amang si Rico na nasa gilid ng kama at nanlaki ang mata niya nang makita kung sino ang nakahiga ro'n. Kaagad siyang nakaramdam ng kaba.

Mom...

Para siyang natuklaw sa nakita. Naglakad siya ng mabagal at halos tumigil ang paghinga niya sa nakitang sugat sa dibdib ng ina.

"She told me to take care of you," Dad whispered, "and that she loves us."

She sat on the bed and gently touched her mother's hand. Hindi niya na alam kung anong dapat maramdaman. Nasasaktan siya ng sobra at may isang parte sa pagkatao niya na parang nawala. She can't help herself but to cry. If she can only turn back the time, hindi siguro mangyayari 'to. Hindi siguro ito mamamatay.

Rico caressed her back gently, comforting her with silence. She hugged her Mom and whispered words she haven't said to her. "Rest in peace, Mom. I love you..."

"S...Si Elisse?" Napalingon siya nang magsalita si Rain. Mukhang naka-recover na ito sa nangyari. "Where's my daughter?"

Muli ay binalot siya ng matinding lungkot. Inaya niya ito palabas ng kwarto pagkatapos halikan sa noo si Rei at magpaalam sa ama.

Mas lalo siyang nakaramdam ng panlalamig habang papalapit sila sa kinaroroonan ni Elisse. Ito na ang pang-ilang beses na nalagay ang dalaga sa panganib. She was feeling guilty because she can't protect her. She felt useless.

Pagkarating ay naabutan nila ang doktor na umaasikaso kay Elisse. Muli siyang nanlumo sa kalagayan nito ngayon. Kaagad nilapitan ni Rain ang anak at niyakap ito samantalang siya ay kinausap muna ang doktor.

Pakiramdam niya ay huminto ang mundo dahil sa narinig niyang sinabi ng doctor. No...impossible.

"Everything is fine, her vitals are okay but something is happening inside her that we can't delve. I'm afraid to tell you that she may not wake up again."

_____