[ Vga ] The Day I raised a Planet

- On the way -

24 ธันวาคม

หลังจากแยกย้ายกันไปตามแผน พวกเขาออกเป็นสองกลุ่ม คือยุนกิและแทฮยองคอยสังเกตการณ์ที่เมืองแล้วค่อยตามมา กับ กลุ่มของพวกเขาที่มีซอกจิน นัมจุน โฮซอกและจองกุก ซึ่งจะอาศัยทางลัดที่นัมจุนว่าไม่มีพวกทหารหรือใครเฝ้าทั้งนั้น เดินรวมกลุ่มไปยังบริเวณสุสานของที่นี่ ข้างหลังสุสานเป็นป่าสนหนาทึบ มีหิมะหนารวมถึงไอเย็นแผ่ซ่านออกมา แน่นอนว่าพวกเขาลังเลอยู่พักใหญ่ ทางข้างหน้าดูน่ากลัว แถมยังหนาวอีก

เมื่อเห็นว่าไม่มีพี่ๆคนไหนเดินนำ ทำให้น้องเล็กอย่างจองกุกตัดสินใจก้าวอย่างมั่นคง แต่ก็ยังแอบสั่น เดินนำไปเข้าป่า ใจจริงจองกุกกลัวมากเลยต่างหาก ตั้งแต่ต้องออกจากลาแปงทาวน์มาแล้ว เขายอมรับเลยว่าไม่เคยมาไกลบ้านขนาดนี้มาก่อน
พี่ๆทั้งสามที่เห็นน้องเดินนำรีบวิ่งตามทันที โดยเฉพาะซอกจิน ก็นะ เขาทั้งรักและเอ็นดูจองกุกอย่างกับลูกในไส้ ในขณะที่โฮซอกกับนัมจุนเดินห่างกันคนละโยชน์ ไม่ใช่ว่าเขาทั้งสองอยากร่วมทางกันมากหรอกนะ แต่ก็เอาเถอะ ดันลงเรือลำเดียวกันมาแล้วจะให้ถอยตอนนี้ก็สายไป
เบื้องหน้าเป็นป่าสนหนาทึบ ลมหนาวพัดผ่านมาดื้อๆ ทำให้โฮซอกสะดุดกึก เขากลัว คิดในใจว่าจองกุกกับจินบ้าไปแล้วแหงๆ เดินดุ่มๆเข้าไปง่ายซะงั้น ไม่มีลังเลสักนิด

นัมจุนที่เดินตามหลังโฮซอกก็หยุดตาม เมื่อตัวเขาชนกับคนผมส้มข้างหน้าอย่างจัง! อะไรของมันวะ? จะหยุดหาอะไรเนี่ย? ใช้มือหนาดันให้มันเดินเข้าไป ทว่าไอ้โฮปแม่งขัดขืน ยืนนิ่งตัวแข็งเฉย หันขวับมาจะด่าเขาแหง

"ผ..ผลักทำช..เชี่ยไร"

"มึงอ่ะแหละ! หยุดทำห่าไร จินกับน้องไปไหนแล้วเนี่ย เร็วๆหน่อยดิวะ ไม่ได้มาปิคนิคนะเว้ย!"

"ไอ้จู๊น..."

ไม่ว่าเปล่า มันทำหน้าออดอ้อน แถมยังเรียกชื่อสมัยเด็กอีกต่างหาก จู๊น จินนี่ โฮบี้ แกงค์เด็กน้อยๆน่ารักทั้งสามคนในอดีตก็ผุดขึ้นมาในหัวของเขาดื้อๆ