KIZIL SLYTHERİN - SCORİLY

Noel

  Ben Lily Luna Potter. Okuldaki altıncı yılımdayım. Bu epeyce garip gelecek biliyorum ama ben ve abim Albus birer Slytheriniz. Bir Slytherinin aksine muggle eşyaları ve partilere bayılırım. Ve ışte bu yüzden bu yılın noel balosunu ben ve abim Albus düzenledik. Ahh kesinlikle harika olacak. Neden mi? Çünkü biz işimizin en iyisini yapan Potter'larız. Üstüne üstlük alışılanın aksine biz Slytherin Potterlarıyız.

—-

31 aralık akşamı büyük salonda etrafı koordine ederek dolaşıyordum. Bu yıl parti muggle tarzı ve çok iddalı olmalıydı. Muggle karşıtlığını en aza indirgemek için aileleride çağırmıştık. Özellikle Slytherin aileleri için annem aracılığıyla gelecek postasında özel davet yayınlatmıştık .

Bilirsiniz gururlarının okşanmasını severler.

Üzerimde tek omuzumdan askılı göğsümden sonrası ince siyah deri kemerle ayrılan dökümlü bordo bir mini elbise vardı. Elbisenin altına siyah renk stilettolar giyip ince birde bileklik takmıştım. Uzun kızıl saçlarım bukleler şeklinde omzuma dökülmüştü. Olabildiğince sade olup aynı zamanda ışıl ışıl parlamalıydım. Konuklar yavaş yavaş gelmeye başladığında muggle işi müzik aletleri dJ denilen adam tarafından çalınmaya başlanmıştı. Bu yıl erkeklere cüppe yerine smokin giymeleri konusunda diretmiştim. Ortalıkta smokinlerle gelecek postası magazin sayfasında görebileceğiniz mankenlere benzeyen pek çok erkek vardı ama ne yazık ki James ve babam da bu baloya katılacak. Elveda yakışıklı büyücüler!

Babam o gün sabahtan gelmiş ve Dursley'ler sayesinde mugglelardan öğrendiği şeyleri evcinlerine anlatarak muggle aperatifleri konusunda bilgi vermişti. Ha bu arada Dudley amcanın oğluda Nicholas'ta bizimle birlikte Hogwartsta okuyor. Bu baloda Hufflepufflı kuzenimizin abim ve bana oldukça yardımı dokundu.

Koordine ettiğimiz bu parti aslında Slytherinlerin bizden utanç duymasına sebep oluyordu. Her ne kadar savaşın üstünden çok geçmiş olsa da bazıları hala bilindiği gibiydi. Bazı şeyler asla değişmez.

Akşam olmasına daha çok vardı ve ayağımdaki ayakkabılar iyiden iyiye ayağımı acıtmaya başlamıştı. Benim gibi zıpır birinin böyle şık bir konseptle ne işi olurdu ki?

Albus'a dönüp seslendim. "Albie ben zindanlara iniyorum. Rahat bir ayakkabıya ihtiyacım var.  Ayağımı resmen cincüceler ısırıyor!..."

Babam büyük salonun diğer ucundan abime seslenişimi duymuş kahkahayı koyvermişti. Hadi ama o kadar da erkeksi biri değilim!

Babamın kahkahasına abimde katılınca göz devirdim. Beni yalnızca annem anlar. Siz erkekler neyi bilirsiniz ki?

Zindanlara inen koridora döndüğümde sert bir buz kütlesine çarptım. Zaten yürümeme yardımcı olmayan stilettolar ayağımı burkmama neden oldular. Yere kapaklanmak üzereyken beni belimden yakalayan buz kütlesine doğrulmaya çalışarak sızlandım. "İyi misin Potter?"

Scorpius Malfoy. Her gördüğümde dengemi bozan platonik aşkım. Aynı zamanda binamızdaki baş düşmanım Katherine Brook'un sevgilisi.

Omuzlarından ittirip kendimi toparladım. Kısaca bir "İyiyim" mırıldanıp arkama bakmadan koridora saptım.

Arkamdan seslendiğini duydum. "Teşekkür etmene gerek yoktu Potter!"

Onu umursamadan yoluma devam ettim. Beni en gelişigüzel halimle görmüştü. Oysaki bugün en güzel ben olmalıydım. Bana hayran kalmalıydı. Bense yine en saçma şekilde kendimi ona rezil etmiştim.

Slytherin kız yatakhanesine girip ortalığa göz gezdirdim. Soylu ailelerin zengin kızları ipekten elbiselerini giymiş ayna karşında süzülüyorlardı. Ne kadar düşman gibi davranmasalarda içten içe düzeni bozan Potterları sevmediklerini iyi biliyordum. Ben girdiğimde abartıyla üstüme göz gezdirdiler.