เขายกยิ้มกว้างขึ้นแล้วยักคิ้วให้ผมเหมือนที่เขาชอบทำ ซึ่งผมก็ทำกลับ จนมันกลายเป็นกลายเป็นการทักทายระหว่างเราเวลาอยู่ในห้องเรียนไปซะแล้ว

"เฮ้ยๆ สรุปเอาไง"

เสี่ยวมู่ยกมือขึ้นโบกไปมาตรงหน้าผม ทำให้ผมกลับไปสนใจเขาอีกครั้ง

"ฉันก็อยากไปนะเว้ย แต่ฉันไม่เคยไปช่วยงานเพื่อนเลยว่ะ ไปให้พวกเขาเห็นหน้าหน่อยน่าจะดี"

ผมตัดสินใจปฏิเสธไป เสี่ยวมู่ย่นคิ้วพร้อมยกนิ้วโป้งกับนิ้วชี้ขึ้นมาถูคาง

"ไม่ยักรู้ว่านายก็แคร์คนในห้องแฮะ ปกตินายคงตอบตกลงฉันแบบไม่มีลังเลไปแล้ว"

"..."

"อืมมม ... หรือว่า นายแอบปิ๊งสาวในห้องวะ ? จะใช้เวลานี้ตีเนียนไปอยู่ใกล้ๆเธอรึไง ไหนๆ ชอบคนไหน บอกฉันมาสิ"

ผมส่ายหน้าอย่างระอาเมื่อเสี่ยวมู่เริ่มเดาอะไรมั่วๆ ผมบอกให้เขากลับไปสนใจกระดานดำหน้าห้องแทนเพราะอาจารย์เดินเข้ามาสอนแล้ว

ผมไม่ได้ถูกใจสาวๆคนไหนในห้อง เพราะถ้าเป็นอย่างนั้นผมคงบุกเข้าจีบเธอ และมีแฟนไปนานแล้ว

แต่ถ้าเรื่องที่ผมตัดสินใจอยู่ เพราะอยากอยู่ใกล้ใครบางคน ...


ผมว่าเรื่องนี้เสี่ยวมู่คงเดาไม่ผิดเท่าไหร่ ...
















"นายไม่เปลี่ยนใจแน่นะ ? พวกฉันจะไปแล้วนะเว้ย"

เสี่ยวมู่หันมาถามครั้งสุดท้าย หลังเขาเก็บของ สะพายเป้เรียบร้อย เตรียมย่องออกจากห้อง

ผมพยักหน้าพร้อมตอบเขาไปอย่างมั่นใจ

"เออ ไปเหอะ"

"แม่ง วันนี้พี่ใหญ่แปลกจริงๆว่ะ ไม่ไปเหล่สาวแต่ไปทำงานห้องเนี่ยนะ"

เพื่อนอีกคนในกลุ่มที่ยืนอยู่ข้างเสี่ยวมู่พูดขึ้นอย่างไม่อยากเชื่อ

"ใช่ พี่ใหญ่น่ะไปได้ แต่เลือกที่จะไม่ไป ฉันนี่ดิ! อยากไปจะตายแต่ไปไม่ได้ โธ่เว้ย!"

Bạn đã đọc hết các phần đã được đăng tải.

⏰ Cập nhật Lần cuối: Oct 31, 2016 ⏰

Thêm truyện này vào Thư viện của bạn để nhận thông báo chương mới!

... Again ... [Jingyu X Weizhou]Nơi câu chuyện tồn tại. Hãy khám phá bây giờ