เขายกยิ้มกว้างขึ้นแล้วยักคิ้วให้ผมเหมือนที่เขาชอบทำ ซึ่งผมก็ทำกลับ จนมันกลายเป็นกลายเป็นการทักทายระหว่างเราเวลาอยู่ในห้องเรียนไปซะแล้ว
"เฮ้ยๆ สรุปเอาไง"
เสี่ยวมู่ยกมือขึ้นโบกไปมาตรงหน้าผม ทำให้ผมกลับไปสนใจเขาอีกครั้ง
"ฉันก็อยากไปนะเว้ย แต่ฉันไม่เคยไปช่วยงานเพื่อนเลยว่ะ ไปให้พวกเขาเห็นหน้าหน่อยน่าจะดี"
ผมตัดสินใจปฏิเสธไป เสี่ยวมู่ย่นคิ้วพร้อมยกนิ้วโป้งกับนิ้วชี้ขึ้นมาถูคาง
"ไม่ยักรู้ว่านายก็แคร์คนในห้องแฮะ ปกตินายคงตอบตกลงฉันแบบไม่มีลังเลไปแล้ว"
"..."
"อืมมม ... หรือว่า นายแอบปิ๊งสาวในห้องวะ ? จะใช้เวลานี้ตีเนียนไปอยู่ใกล้ๆเธอรึไง ไหนๆ ชอบคนไหน บอกฉันมาสิ"
ผมส่ายหน้าอย่างระอาเมื่อเสี่ยวมู่เริ่มเดาอะไรมั่วๆ ผมบอกให้เขากลับไปสนใจกระดานดำหน้าห้องแทนเพราะอาจารย์เดินเข้ามาสอนแล้ว
ผมไม่ได้ถูกใจสาวๆคนไหนในห้อง เพราะถ้าเป็นอย่างนั้นผมคงบุกเข้าจีบเธอ และมีแฟนไปนานแล้ว
แต่ถ้าเรื่องที่ผมตัดสินใจอยู่ เพราะอยากอยู่ใกล้ใครบางคน ...
ผมว่าเรื่องนี้เสี่ยวมู่คงเดาไม่ผิดเท่าไหร่ ...
"นายไม่เปลี่ยนใจแน่นะ ? พวกฉันจะไปแล้วนะเว้ย"
เสี่ยวมู่หันมาถามครั้งสุดท้าย หลังเขาเก็บของ สะพายเป้เรียบร้อย เตรียมย่องออกจากห้อง
ผมพยักหน้าพร้อมตอบเขาไปอย่างมั่นใจ
"เออ ไปเหอะ"
"แม่ง วันนี้พี่ใหญ่แปลกจริงๆว่ะ ไม่ไปเหล่สาวแต่ไปทำงานห้องเนี่ยนะ"
เพื่อนอีกคนในกลุ่มที่ยืนอยู่ข้างเสี่ยวมู่พูดขึ้นอย่างไม่อยากเชื่อ
"ใช่ พี่ใหญ่น่ะไปได้ แต่เลือกที่จะไม่ไป ฉันนี่ดิ! อยากไปจะตายแต่ไปไม่ได้ โธ่เว้ย!"
BẠN ĐANG ĐỌC
... Again ... [Jingyu X Weizhou]
Fanfictionอยากจะรู้เธอเป็นอย่างไร ตั้งแต่วันนั้นที่เลิกกันไป โลกใบเก่าๆ ...ที่ฉันยังอยู่และวนอยู่ที่เดิม เธอเป็นอย่างไร ? เรื่องที่เคยคุยกับเพลงที่เคยฟัง ยังจำได้ฉันไม่ลืม.
Chapter 6
Bắt đầu từ đầu