... Again ... [Jingyu X Weizhou]

Chapter 3

ความเงียบที่ก่อตัวขึ้นระหว่างเราหลังจากที่ผมเรียกชื่อเขาออกไปทำให้บรรยากาศดูอึดอัด เราต่างจ้องหน้ากันอย่างอึ้งๆ

ไม่มีใครเป็นฝ่ายพูดอะไรออกมาก่อน เราได้แต่ยืนจ้องตากันเงียบๆ

การเผชิญหน้ากันในที่ที่มีแต่เราเพียงลำพัง ไม่ได้อยู่ในหัวของผมมาก่อน และผมไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้น

ผมเองก็ไม่รู้ว่าต้องทำยังไง ทำไมเวลาแบบนี้ถึงไม่มีใครสักคนเดินผ่านมาเลยนะ

ผมเลื่อนสายตาลงมองบุหรี่ที่เพิ่งถูกจุดในมือของเขา

"อย่าสูบเยอะนักละ"

ผมพูดแค่นั้นแล้วตั้งใจจะเดินผ่านเขาเพื่อกลับเข้าไปในร้าน

แต่ยังไม่ทันที่มือของผมจะได้ผลักประตูกระจกเข้าไป เสียงจากด้านหลังก็ตรึงขาผมไว้กับที่ ..

"เอ่อ .. นาย ...สบายดีนะ?"

ตัวผมรู้สึกชาวาบ ตรงข้ามกับหัวใจที่เต้นเร็วขึ้นเล็กน้อย ผมค่อยๆหันหน้าไปหาเขา

"ก็สบายดี"

ผมหันหลังกลับมาเผชิญหน้ากับเขาอีกครั้ง

"แล้วนายล่ะ?"

ผมยิงคำถามเดียวกันกลับไป ผมไม่มั่นใจว่าที่เขาเรียกผมไว้ เพราะอยากจะคุยต่อรึเปล่า แต่ในเมื่อเขาไม่ได้มีทีท่าว่าจะหลีกเลี่ยงอะไรผม ผมก็จะขอคิดเข้าข้างตัวเองว่าอย่างงั้นก็แล้วกัน

"ก็โอเค .. "

เขาตอบแบบไม่เต็มเสียงนัก ยิ่งเมื่อผมยืนจ้องหน้าเขาอยู่แบบนี้ ดวงตากลมโตก็เลี่ยงที่จะมองมาที่ผมตรงๆ

"เอ้อ! นายยังเล่นยิวยิตสูอยู่นี่ งั้นฉัน .."

"ไม่เป็นไรหรอก แค่นิดหน่อย ฉันสบายมาก"

ผมรีบเอ่ยห้ามเขาไว้ก่อนที่เขาจะดับบุหรี่ที่เพิ่งจุดในมือทิ้ง แต่นอกเหนือจากความตกใจแล้ว เสี้ยววินาทีผมรู้สึกเหมือนหัวใจตัวเองจะพองโตขึ้นมา