Baktığım Yerden

Kimdi O

Eve gelmiştik. Ve ben çok yorgundum. Alison'u da öyle görmek isterdim fakat hiçbir zaman yorgun olmamıştı ve bundan sonra olacağını da beklemiyordum.

-Hadi hazırlanalım geç kalacağız.

Offf ! Bir de parti meselesi vardı di mi ? Hiç de gitmek istemiyordum. Paul'un yine bizi ezeceğinden emindim. Alison da bunu biliyordu. Ama bir umut yaşıyordu. Bİr insan neden kendine bu kadar zarar vermek isteyeblirki? Bunları hızlı bir şekilde düşündüm. Ve giyinmeye gittik. Ben acele bir şekilde giyinmiş kendimi hazırlamıştım. Her zaman olduğu gibi yine Alison'u bekliyordum. Kendisine çok önem veriyordu. Paul'a karşı çok güzel görünmek istiyordu. Emindim. Ve buna çok üzülüyordum. 

-Ben hazırım hadi gidelim. Çok güzel görünüyorsun . Ya ben ?

Onun giyinişini hiç beğenmesem de Harikasın diyebildim sadece. Ama bir gün bunu ona itiraf etmeliydim.

Hızlıca arabaya doğru yöneldik. Üzerime montumu aldım. Dışarısı ılıktı. Ama soğutucuydu. Saate baktım 8.30 du. 15 dakika sonra orda olurduk.  Alison yol boyunca nefes alıp verdi hızlıca. Bu kadar telaş çok kötü bir şey. Artık unut şu çocuğu !

 Sonunda gelmiştik. Otoparka doğru yöneldik. Jeep,Range Rover,Porsche gibi mükemmel arabalar yer alıyordu. Ama hiçbir araba benim bebeğimi geçemezdi.

      Kapının önünde iki tane koruma vardı. Biri şişman diğeri ise tığ gibiydi. Çok zıttılar ve hiç uymuyorlardı. İleriye doğru uzun bir koridor ve sonunda mükemmel bir havuz vardı. İlk sağdan girdik bir yere. Tüm toplum buradaydı. Göze ilk çarpan şey ise Paul ve yanındaki kızlardı. Yine üşüşmüştü kelebekleri. Ne buluyorlardı bu salakta anlamıyordum.Yüzümü Alison'a döndüm. Kırılmış gibiydi. Sadece Paul'a bakıyordu. Anıları canlanmış olsa gerek. Kafasını dağıtmak için:

-Hadi şu boş masaya geçelim. dedim. Bir kaç saniye sonra oraya doğru yöneldik. Etrafta kim var kim yok demey kalmadan Eric geldi yanımıza.

-Selam kızlar geldiniz demek. Nasılsınız?.

 Okulumuzun espritüel,tatlı bir çocuğuydu Eric. Çok şık giyinirdi. Uzun boylu,kahverengi gözlü,gözlüklüydü. Tek bir kusuru vardı bir türlü dik durmayı bilmezdi. Ve en komik olan şey ise Aliso n dan hoşlanıyordu. Geçen sene çıkma teklifi etmiş ama Alion tabiki bunu kabul etmemişti.Ama hala onun peşini bırakmamıştı. 

-İyi Eric sen nasılsın görüşmeyeli?

-İyi işte. dedi.Ve kafasını Alison'a çevirdi.

Alison'un yüzündeki gıcıklığı görebiliyordum. Bu kadar nefret etmesine gerek yoktu bence.Kafasını yine Paul'a çevirdi. Ama Paul onu takmıyordu bile. Çaresiz arkadaşım benim. Umuyorum ki unutucak onu . Karşısına hiç ummadığı bir anda bir aşk çıkacak. Hep öyle olmaz mı zaten hiç ummadığınız bir anda aşk kapıyı çalar. Ben buna inanmam sadece duyduklarım...:)

Kapıdan Jasper girdi. Kendimi en yakın hissettiğim erkek arkadaşım. Sadece onunla iyi anlaşıyordum. Orta boylu,yeşil gözlü,kahverengi saçlı çok tatlı bir çocuktu. Bizim oraya doğru yaklaştığını gördüm.  Tatlı bir gülümsemeyle:

-Alison,Karen... Sizi görmek ne güzel. ! haftadır görüşemiyoruz kızlar. Çok şık olmuşsunuz yine.

Çok severdim bu çocuğu. Her kavgamda yanımda olurdu. Ne zaman bir şey istesem yanımda biterdi. Sanki beni her yerden duyuyor ve görüyordu. Birden lavaboya gitme steği duydum. Midem bulanıcak gibi olmuştu. Şükürler olsun evi biliyordum. Yanımdakilere söyleyerek oraya yöneldim. 

Tam kapıya ulaşmıştım ki kafam dönmeye başladı. Her şey dönüyordu. Düşüceğimi hissettim. Ayağımın kaydığını hissettim ki bir şey belimden tuttu. Ve biraz sonra kendime geldim. Kafamı kaldırdım.Tanımadığım bir yüzdü bu.

-İyi miziniz küçük hanımefendi ?Böyle kalmak ister misiniz?

Kimdi bu kibarcık ? Onu daha önce hiç görmemiştim. Ama bana yardım etmesi garipti. Sadece şınu söyleyebildim:

-İyiyim.Teşekkür ederim.

Allah kahretsin. Niye böyle odun gibiydim ? Ama sonra başka ne diyebilirim ki diye düşündüm. Ona tekrar bakınca gülümsediğini fark ettim. Bu canımı sıkmıştı. Hemen oradan uzaklaştım. Çok utanmıştım. Alison' gitmek istediğimi söyledim.Bana gelmeyeceğini söyledi. Ben de onu orda bırakarak arabama doğru yol aldım.

 Yine onu görmüştüm. Sadece bakıyordu. Amacı neydi şimdi bunun? Ne yapmaya çalışıyordu? Nereden çıkmıştı? Kimdi ? 

 Niye bu kadar abartmıştım bu olayı ? Sadece bana yardım etmişti. Ama kalbim küt küt atıyordu ?.Ne oluyorduki böyle? İçimde bir nefret kabarcığı oluşuyordu sanki. karen sakin ol. Daha önce böyle bir olay yaşamamıştım.

          O akşam uyuyamadım. Aklımdan çıkaramıyordum daha önce hiç görmemiş olduğum bir çocuğu. Beni neden bu kadra etkilemişti. Sadece tavana baktım tüm akşam. 

         Yarın okulların ilk günüydü. Yine başlıyordu kabus....