Ο Παιδικός μου Έρωτας

Κεφάλαιο 15

     Είχαν περάσει κοντά δέκα ημέρες από την Πρωτοχρονιά. Οι γονείς τους είχαν επιστρέψει και όλα είχαν μπει πάλι σε μια καθημερινή ρουτίνα αφήνοντας ελάχιστο χρόνο στην Άννα και τον Βασίλη να βρεθούν. Η Άννα έτρεχε διαρκώς με το σχολείο και το φροντιστήριο και ο Βασίλης ήταν όλη μέρα στην σχολή και τις υπόλοιπες ώρες διάβαζε. Είχαν πια μόνο τα Σαββατοκύριακα που τα αφιέρωναν σε αυτούς κάνοντας μικρές εκδρομές και βόλτες.

     Οι μαμάδες, βλέποντας τα παιδιά τους δυστυχισμένα το ένα μακριά από το άλλο, αποφάσισαν να αναλάβουν δράση. Αφού έπεισαν τους μπαμπάδες για αυτό που ήθελαν να κάνουν, τους μάζεψαν όλους στο σπίτι της Άννας και καλά για μεσημεριανό. Τα παιδιά πήγαν με το ζόρι, αφού ήθελαν όλο το χρόνο να τον αφιερώσουν σε αυτούς, έκατσαν και αφού έφαγαν στα γρήγορα σηκώθηκαν να φύγουν.

Φίλιππος: Κάτσε κάτω Βασίλη, θέλουμε να σας μιλήσουμε.

Βασίλης: Έγινε κάτι, μπαμπά;

Πέτρος: Όχι, μην ανησυχείτε, απλά θέλουμε να σας μιλήσουμε.

Αννα: Θα μας σκάσετε βρε μπαμπά, πως το βλέπετε!

Φίλιππος: Λοιπόν, αποφασίσαμε με την μητέρα σου ότι χρειάζεσαι ένα χώρο να είσαι ήρεμος και να διαβάζεις χωρίς να σου αποσπάει τίποτα την προσοχή, για αυτό θα σου δώσουμε το διαμέρισμα από κάτω.

Βασίλης: Αλήθεια;

Λητώ: Ναι, καιρός είναι να μείνεις μόνος σου.

Βασίλης: Ευχαριστώ.

Άννα: Εγώ τι σχέση έχω με αυτό;

Αρετή: Κάτσε βρε αγάπη μου, να ακούσεις την συνέχεια, μην προτρέχεις.

Πέτρος: Εγώ με την μαμά σου, τέλος πάντων, η μαμά σου είπε, άμα θες και εσύ, να σε αφήσουμε να μετακομίσεις μαζί με τον Βασίλη;

Άννα: Δεν μου κάνετε πλάκα, ε;

Αρετή: Όχι, αλλά κακομοίρα μου δεν θα τα φορτώσεις όλα στο κόκκορα, θα διαβάζεις και θα πηγαίνεις σχολείο και φροντιστήριο κανονικά.

Άννα: Όχι μαμάκα μου, σου υπόσχομαι ότι δεν θα χάσω ούτε ένα μάθημα

Αρετή: Ωραία, άντε να μαζέψεις τα πράγματά σου, μετακομίζεις από σήμερα.

      Η Άννα πετάχτηκε πάνω και αφού τους αγκάλιασε όλους, έτρεξε στο δωμάτιο της, έβγαλε από την ντουλάπα την βαλίτσα της και άρχισε να αδειάζει την ντουλάπα της. Όλοι την υπόλοιπη μέρα δεν έκαναν τίποτα άλλο από το να μεταφέρουν πράγματα από το δωμάτιο της στο καινούργιο τους σπίτι. Το βραδάκι, πτώματα πια στην κούραση, παραγγείλαν μια πίτσα και έκατσαν να δούνε την αγαπημένη τους ταινία. Βέβαια η αλήθεια είναι ότι μέσα σε λίγη ώρα είχαν αποκοιμηθεί στον καναπέ αγκαλιά.

     Την Κυριακή το πρωί ξυπνήσαμε από νωρίς, ανεβήκαμε στην μηχανή του Βασίλη και πήγαμε εκδρομή μέχρι την Αράχοβα για να δούμε χιόνια.

ΑΝΝΑ

     Όλη την ημέρα γυρνούσαμε το χωριό, μέχρι και σνόουμπορντ με έβαλε ο τρελός να δοκιμάσω. Το αστείο είναι ότι ενώ εγώ που δεν είχα ξανακάνει ποτέ τα κατάφερα, ενώ ο Μπιλάκος μου δεν μπορούσε να ισορροπήσει καθόλου.

    Η πρώτη εβδομάδα στο σπίτι μας είχε λίγα απρόοπτα, αλλά δεν μας ένοιαζε γιατί ήμασταν μαζί και ας διαβάζαμε σχεδόν όλη μέρα. Οι μαμάδες μας φώναζαν λίγο, αλλά ήταν υπερβολικές όπως πάντα, επειδή κόντεψα να βάλω μια μικρή φωτίτσα μαγειρεύοντας και έκανα όλα τα ρούχα μας ροζ, έκαναν σαν τρελές. Μετα από το περιστατικό με την φωτιά η μαμά Λητώ κάθε μεσημέρι μας φέρνει φαγητό γιατί λέει ότι την θέλει την ζωή της.

Η αλήθεια είναι ότι είχα πήξει με το πολύ διάβασμα αλλά δεν παραπονιόμουν. Για δυο λόγους, πρώτον κάθε βράδυ είχα τον Μπιλάκο μου να με παίρνει αγκαλιά ώστε να κοιμηθώ και δεύτερον γιατί μου είχε υποσχεθεί ότι του Αγ. Βαλεντίνου μου είχε μια μεγάλη έκπληξη.