Unseen(Completed)

---Unseen---7

[Zawgyi]

----------------------------
°POV of Yeol (or) Eu°
----------------------------

ကြၽန္ေတာ္ဖြင့္ေျပာလိုက္မိေသာစကားအဆံုးတြင္
ရင္ခြင္ထဲမွေကာင္ေလးက နာက်င္စြာ
သက္ျပင္းခ်လာသည္။ ရႈိက္သံအနည္းငယ္စြက္ေနေသာ သက္ျပင္းခ်သံ၏
အေနာက္တြင္…

" ဒီစကားေလးၾကားဖို႔အေရး ငါဘယ္ေလာက္
ေပးဆပ္ခဲ့ရသလဲ Yeol ah...
ငါ့မ်က္ရည္...ငါ့နာက်င္မႈ...ငါ့မုန္းတီးမႈေတြ
အားလံုးေပးဆပ္ခဲ့ရတာ...၊
အခုေတာ့ ငါေမွ်ာ္လင့္သလိုျဖစ္လာပါၿပီေလ... "

ေျပာရင္း ေပ်ာ့ေခြက်သြားေသာေကာင္ေလး
နာမည္ကို ကြၽန္ေတာ္ရူးသြပ္စြာေအာ္ေခၚရင္း
ထိုေန႔က သူ႔အေပၚထားသည့္ကြၽန္ေတာ့္
ခ်စ္ျခင္းကို ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္မ်က္ဝါးထင္ထင္
ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရသည္။

-*-*-*-*-*-*-*-*   Unseen   -*-*-*-*-*-*-*-

မင္း ေခါက္ထားတဲ့
ၾကယ္ေလးတစ္ပြင့္ကို မနာလိုမရႈစိမ့္ေနရတဲ့
ငါဟာ...
ဟိုးေကာင္းကင္ေပၚက ၾကယ္တစ္ပြင့္...။

-*-*-*-*-*-*-*-*   Unseen   -*-*-*-*-*-*-*-

" ဘယ္လိုလုပ္စိတ္ေျပာင္းၿပီး ျပန္ေရာက္လာ
တာလဲ? "

ကြၽန္ေတာ့္ရင္ခြင္ထက္တြင္ ခပ္သာသာမွီေလ်ာ့
ထိုင္ေနရင္း ကြၽန္ေတာ့္ကိုေမာ့ၾကည့္ကာ
ေမးခြန္းထုတ္လာေသာ အခ်စ္ရဆံုးသူကို
နဖူးေလးတစ္ခ်က္ငံု႔နမ္းလိုက္သည္။ မွိတ္က်သြားသည့္
မ်က္ဝန္းေလးတစ္စံုသည္ ကြ်န္ေတာ့္အနမ္း သူ႔နဖူး
ထက္မွအကြာတြင္ ျပန္ပြင့္လာခဲ့၏။

" သိခ်င္လား...
သိခ်င္ရင္ ဒါေလးတစ္ဇြန္းေသာက္ေနာ္... "

လက္ထဲက ဆန္ျပဳတ္ပန္းကန္ေလးကို
ေျမွာက္ျပရင္း ကြၽန္ေတာ္ဆိုေတာ့...
Baekhyunက ႏႈတ္ခမ္းကိုမဲ့ျပကာ ဆတ္ခနဲဆိုသလို ဟိုဘက္ကိုလွည့္သြားေလ၏။
ကြ်န္ေတာ့္အေပးအယူအတြက္ မေက်နပ္သြားေသာ
ဟန္ပန္မ်ိဳး…။

ဒီတစ္ေယာက္ကို ဆန္ျပဳတ္တိုက္ရသည္က အေတာ္
ခက္ခဲသည္ပဲ...၊ဘယ္လိုမွ မေသာက္ဘူးလုပ္ေနသည့္
အတြက္ ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ေခ်ာ့ေမာ့တိုက္ေနရသည္
မွာ တစ္နာရီၾကာေနၿပီျဖစ္သည္။ ပန္းကန္တစ္ဝက္
မေလ်ာ့ေသး...။ တစ္နာရီႏွင့္ ပန္းကန္တစ္ဝက္…
အင္း…ၾကာခ်ိန္ႏွင့္ပမာဏက သိပ္ေတာ့မမွ်တေသး။