Chapter 1: Camaraderie

309 20 11
                                    

Life must go on ikanga kaya naman kahit sira na ang umaga ko minabuti ko paring mag move on upang di tuluyang masira ang buong araw ko. Pagkatapos kong maglunch ay binagtas ko na ang daan patungong SH building. Alas-dose y medya pa lang kung kaya't konti palang ang estudyante.

Sa daan palang patungong SH building makikita mo na ang ibang estudyanteng nakasampak sa school benches at kiosks na tila ba'y mga pusang katatapos lang kumain. Mayroon ding nakahiga sa mga hallways at corridors ng SH building. If you're not part of the Imperial family masasabi mo na mga weirdo kami but for us Imperian, normal lang ito. Hindi kasi allowed ang mga estudyante sa loob ng room kapag hindi pa nag-ring ang bell maliban nalang sa morning period kung saan seven o'clock palang ay bukas na ang mga silid.

"Hey Cas!" From a far someone called my name. I scan the hallways just to find my former classmates waving their hands.

"Come join us!" Sabi ni Niccolo with a grin on his face. I just wave my hands at umiling.

"No thanks." Sambit ko at umalis na. Being together in thesame class since grade school ay alam ko na ang pagkatao niya. 100%. He's intelligent but at the same time dumb. Minsan inosente but all the time pervert kaya naman I wanted to distance myself sa mga katulad niya.

Hinanap ko naman ang puno ng narra kung saan ako namamapalagi. Nang mahanap ko ito agad naman akong umupo. "It's so relaxing!" Sabi ko habang umiinat. Sinara ko na ang mata ko habang hawak-hawak ang aking bag sa harapan upang gawing unan.

Walang masisisi ang mga guro kung parating ginagawang pook pahingahan ng mga estudyante ang unrestricted area ng school kapag noontime dahil ang hangin na mismo ang pilit na nag-iimbita sa lahat upang matulog. The soothing ambiance of the wind will surely leave you relaxation.

Sa bawat paghinga ko ay gayon ding pagbugso ng hanging di mo mawari kung ito ba'y malamig o maiinit. Siya ring dumagdag sa relaksyon ang bawat hibla ng aking buhok na tinatangay ng hanging kumikiliti saaking pisngi.

"Ms. Winter mind if I join you?" Tanong ng isang pamilyang na boses. Agad ko namang minulat ang aking mata. And there he was standing tall wearing a maroon vest which resembles mine while a cocky smirk was plastered on his face.

"What do you need?" I asked. Irritation was already evident on my face.

Gumilid naman siya reveling the whole ground.

"They said you are intelligent kaya sa ganitong paraan siguro you would already get my point. Yes?" Tumingin naman ako sa ground reveling the students of Imperial high. Wait--anong oras na? 12: 45 na pala? There where students every where, you could see students occupying the benches and kiosks and the trees were already full of students. Kung hotel pa to all areas are now fully booked kaya naman lumapit siya dito since I was all alone.

"Geez, fine." Wala akong choice at hindi naman ako selfish para ipagdamot itong puno.

After niyang pumuwesto ay nilamon na kami ng katahimikan. No one dared to talk siguro dahil gusto rin naming lasapin ang pagbugso ng hangin.

"Hey how did you know my name?" Tinanong ko na siya since I was really curios kung paano niya ito nalaman. Lumingon ako sa kanyang gawi upang madatnan lamang ang binata na nakapikit pa.

"No one from Imperial high wouldn't know your name. Ms Aerith Casidy Winter." Sambit niya nang nakapikit.

Binalik ko naman ang tingin ko sa mga estudyanteng nasimula na sa pagpanhik. "Ikaw? Who are you? And please give me your real name not aliases." Sabi ko dahil it would be unfair if kilala niya ako tapos hindi ko naman siya kilala.

"Okay I'll tell you in one condition." Ngayon siya naman ang lumingon. I just gaze at his face. "At ano naman?" Tanong ko still facing him. Siguro from a far students might think that we're kissing dahil sa lapit ng mukha namin.

"Be mine." He said confidently. Ngumiti naman ako sabay hampas ng bag ko sa pagmumukha niya.

"Thanks but no thanks." Tumayo na ako at nagsimula na rin umalis ngunit bago pa man akong tuluyang makaalis I heard him utter some words that I didn't expect to hear from him.

"It's Dion. Dion Frost."

---

Binabagabag pa rin akong ng family name niya since I have this gut feeling that our surnames are related. Well, it's not blood related, Obviously but logically speaking it is. Ganoon din sa larangan ng agham at siyensya, winter and frost are indeed related.

"Oh look who's here?" Nakita ko siyang ngumiti ng nakakaloka. Of all the people bakit siya pa? I saw a tall figure who was wearing the same uniform as mine she hair was fixed into a high ponytail. She even have two side kicks on her back with have hair styles resembled Dora.

Masado na yatang nagugustuhan ako ng TADHANA.

"Laurice" Bulong ko habang unti-unting tumatalikod.

"Oh, Ae nag-iisa ka? Where's your friends?" She was smirking devilishly. Her dark eye liners even made her more like a villain. "Ay, oo pala. Wala ka na palang kaibigan." Sambit niya bago humalakhak ng nakakaloka alongside her new found friends.

Seeing me irritated was joy to her. "Aerith siya nga pala mga KAIBIGAN ko." She even emphasis the word friend.

"Xia, Rina meet Aerith the friendless" binati naman ako ng mga alipores niya.

"Ae, hindi mo ba sila ipapakila--ay sorry again. Friendless ka pala. " humalakhak na naman siya kasabay ang kaniyang mga galamay. Para silang mga timang.

I was really pissed. Pero hindi ko ito pinakita.
"So?" Panimula ko. "Akala mo ba'y masisindak mo ako? Oh, how pathetic. " I was picking myself together. Now, it's time for my comback.

"Friends? Really?" Natawa ako habang tinuturo ang dalawa. "Talaga? I thought Dora already have friends?" I saw both of them rolled their eyes.

"Dati naalala ko sinabihan mo akong matapang dahil andyan ang barkada ko. So, meaning you made yourself look brave dahil nasa harap mo ang barkada mo. Diba?Teka? You just ate what you said diba? " Ngayon siya naman ang nagalit.

"So since nag-iisa ako you think that I would be helpless. Right?" Mas nilapit ko pa ang mukha ko sakanila habang umiiling.

"Your bad. Really really bad." They flee directly after kong magsalita. I don't get them. They where the one who started tapos sila pa ang unang nag withdraw.

Tsk coward. Dumeretso na ako saaking klase habang hinihiling na sana'y hanggang dito nalang ang kamalasan ko.

FATE please I'm already tired. Just give me some time so I can escape from this dramatic life of mine.♣️

##
ImfamousGeek

The Playboy's QueenTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon