Baktığım Yerden

Beklenmedik Olay

Yüzüme tatlı bir gülümseme yerleştirerek kapıyı açtım.

-Hoşgeldin Alison . Hadi içeri geç !

Karşılık vererek içeri geçti.Siyah saçlarını düzleştirmiş,pempe,kısa, şeker bir elbise giymişti.

Süslenmeyi seven giyinişine önem veren bir kızdı Alison. Bu yüzden ne giyse şaşırmazdım.

  Şöyle etrafa bir göz attı.Dikkatini çeken bir şey olmuştu sanırım.Yüzünde düşünceli bir hal vardı.

Ne oldu diye soracaktım ki buna izin vermeden o bana sordu. 

-Ebeveynlerin neredeler ?

Bu soruyu küçümseyerk sormuştu.Bu garibime gitmişti.Ama soruyu cevapladım.

-Akrabamızın düğünü için 1 haftalığına yurt dışına çıktılar.

-Wow bu çok güzel bir haber ! Desene bu akşam okuldan önceki son partiye gidebiliyoruz .

Hiç beklemediğim bir heyecanla karşılaşmıştım. Sanki planlanmış bir şeydi. Alison bunu daha önceden biliyordu galiba. Kesin bir cevap verdim.

-Kesinlikle olmaz. Bugün çok işim var.

Neden böyle bir şey söylemiştim acaba? Gerçek olan şey ondan daha çok istiyordum partiye gitmeyi. Peki neden ve nasıl böyle bir cevap verme gereği duymuştum acaba ? Üstelik bu akşam hiçbir işim yoku.

Hemen atıldı Alison.

-Yapma ama . Ben seni bilmez miyim ? Bayılırsın partilere.. Korkma kimse seni yemez.

Kendimi çok ezik hissetmiştim. Korkak muamelesi görüyordum.Birden içimde böyle olmadığımı kanıtlama gereği duydum. Ve her nasıl olduysa teklifi kabul ettim. 

-Tamam ama çok kalmayacağız. Öncelikle bugün parka gitmek istiyorum. Kafamızı dinleriz.

Alison buna çok sevinmişti.

-Pekala hanımefendi. Bugün çok eğleneceğiz. Emin ol.

Alison ne kadar emin konuşsa da ben bun buna pek inanamıyordum. 

Kapıyı kilitledim. Ve arabaya yöneldik.Hava uzun zamandır hiç olmadığı kadar sıcaktı.Parlak gökyüzü ve sıcak güneş arabanın içini ısıtmıştı. Gideceğimiz yere doğru sürdüm. Yol boyunca tek laf etmedik.Alison düşünceli görünüyordu. Muhtemelen partiyi düşünüyordu.

Acaba doğru mu yapıyordum ? İçimden bir ses bu kararın doğru olmadığını söylüyordu.Fakat aklım buna engel oluyordu.

Kendi kendime Sadece bir parti ? Ne kadar kötü olabilir ki ? Ama bugün başka bir şey vardı bende. Sebebini anlayamadığım bir şey.

-Hava bugün ne kadar da hoş değil mi Karen ?

-...

-Karen sen iyi misin ?

Alison'u duymamıştım beni dürtükleyene kadar. Fakat sonra:

-Ben iyiyim demekle yetindim. sadece.

-Çok durgun görünüyorsun. dedi

Bu kadar belli etmemeliydim. Fakat istemeden olmuştu demek. 

-Yoo . Sana öyle gelmiştir.Çook iyiyim.

İnandırıcı değildim. Ve Alison bunu fark etmişti.. Parkın önünde durduk. Her zamanki gibi çok kalabalıktı. Pazar günleri böyle olurdu. Okullar olmayınca anneler küçük çocuklarını alır parka getirirdi. Ve çocuk seslerinden geçilmezdi.Özellikle ben çocuk seslerinden hiç hoşlanmazdım. Kafamı şişirirlerdi.