The First Love 🖤

the end !!

Ελπιζω να σας άρεσε και να μην σας φαινεται χάλια και αν σας φαίνεται συγνώμη αλλα εχω πολύ διάβασμα και δεν ειχα και πολύ έμπνευση ...

ΜΕΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗΣ

ΤΟ πρωί, βασικά τι πρωί μεσημέρι είναι τέτοια ώρα που ξύπνησα αλλά τέλος πάντων , σηκώθηκα από το κρεβάτι μου ετοιμάστηκα και κατέβηκα στην τραπεζαρία του ξενοδοχείου εκεί ήταν τα παιδιά οπότε πήγα να κάτσω μαζί τους .

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ : Βρε καλό στη ωραία κοιμωμένη

ΝΕΦ: Καλός σε βρήκα Αλέξανδρε

ΑΛΕΞΑΝΔΡΕ-ΝΕΦ : Χααχα

ΗΛΕΚΤΡΑ: Νεφελη

ΝΕΦ: Ναι

ΗΛΕΚΤΡΑ: Ο Άρης δεν είναι αυτός;

ΝΕΦ: Ποιος ;

ΗΛΕΚΤΡΑ: Αυτός εκεί

Γύρισα το κεφάλι μου και όντος ήταν αυτός , τι δουλειά κάνει εδώ;

ΝΕΦ: Ναι αυτός είναι

ΚΩΣΤΑΣ: Τελικά τι θα κανείς ;

ΝΕΦ: Δεν ξέρω πραγματικά

Βαλια : εε να σας πω ρε τι ώρα πετάμε ;

ΑΝΔΡΕΑΣ: Στης 8

Βαλια : οκ

ΝΕΦ: θα έρθω και εγώ σε 2, 3 μέρες , βασικά αναλόγως πως θα πάνε εδώ τα πράγματα

ΆΝΤΖΕΛΑ : γκουχ γκουχ

ΝΕΦ: Τι έπαθες καλέ ;

ΑΝΤΖΕΛΑ : Κοίτα πίσω σου

Γυρνάω το κεφάλι μου και βλέπω τον Άρη να έρχεται προς το μέρος μου

ΝΕΦ: Οχ τώρα σωθικά

ΆΡΗΣ: Νεφέλη ;

ΝΕΦ: Άρη

ΑΡΗΣ: Εμ μπορούμε να μιλήσουμε

ΝΕΦ: Δεν μπορώ αυτή τι στιγμή δεν βλέπεις

ΑΡΗΣ: Νεφέλη πραγματικά πρέπει να μιλήσουμε

ΝΕΦ: Όχι τώρα όμως

ΑΡΗΣ: Καλά

Γύρισε και έφυγε

ΒΑΣΙΛΗΣ: Ρε Νεφέλη δεν βλέπει ότι προσπαθεί να τα ξαναβρείτε;

ΝΕΦ: Ας το σκεπτόταν αυτό τότε που με παράτησε

ΗΛΕΚΤΡΑ: ρε Νεφέλη

ΝΕΦ: ΤΙ;;

ΗΛΕΚΤΡΑ: Μιλήστε

ΝΕΦ: Πω μωρέ καλά αλλά όχι τώρα

ΗΛΕΚΤΡΑ: Οκ

Γιωργος: παιδιά πρέπει να πάμε να φτιάξουμε τα πράγματα μας η ώρα πήγε 3