Mijn leven

Ik krijg altijd de schuld

Mijn moeder zeurde over dat mijn zus en ik te weinig doen in huis. We hebben er een uur over gepraat. Maar dan zegt ze:"Maar Scarlett jij laat vooral de meeste taken zitten." En dan denk ik echt van;"Wtf flik je me nou?!" Ze zeurde alleen maar dat ik mijn taken niet goed doe.
En ze zei dat vanaf vanavond als we onze taken niet doen, dus de eerste keer dat we een taak niet doen, ze ons dierbaarste ding afpakt.
Dan ben je toch harteloos?!

Begin

Nu ben ik aan het huilen, zoals altijd.
Maar dit keer niet alleen van binnen.
Dit keer huil ik ook van buiten.
Dit keer ben ik echt gebroken.
Ik kan dit niet meer aan.
Ik ben er helemaal klaar mee.
Dan gaat ze zegt dat het mijn vaders schuld is, en dat als ik dit verkloot hij wint...
Ze zegt alleen maar slechte dingen over hem, maar ZIJ is degene die ervoor zorgt dat ik een wrak ben.
ZIJ is degene die ervoor zorgt dat ik dood wil.
Dat doet ZIJ, niet HIJ.
Dit keer ben ik echt gebroken.

Ik ben bang.
Bang voor wat het leven me nog meer gaat aandoen.
Bang voor wat de volgende set van het lot zal zijn.
Bang voor wat er komt.
Bang voor wat ik zal doen als het zo door gaat.

Ik wil niet weten wat er hierna komt.
Wat de volgende ramp zal zijn.
Wat de volgende breuk in mijn hart zal veroorzaken.

Ze maakt mijn leven een hel.
Hij maakt mijn leven een hel.
Zij maken mijn leven een hel.
En er is niks dat ik eraan kan doen.
Niks dat ik kan zeggen, om het op te laten houden.
Niks.
Helemaal niks.
En zo zal het waarschijnlijk altijd zijn.

Rust.
Dat wil ik.
Rust van al dit gedoe.
Rust van al die ruzies.
Rust van al die beschuldigingen.
Rust van het leven, dat een hel is geworden.

Soms denk ik terug aan toen ik klein was.
Toen alles nog goed ging.

Er nooit grote problemen waren.
Ik niet de schuld kreeg van alles.

De tijd dat mijn hart nog hield van het leven,
In plaats van het te haten.

De tijd dat mijn hart nog heel was,
En niet afgebrokkeld en stuk.

De tijd dat ik uitkeek naar een nieuwe dag.
De tijd dat ik wakker werd met een lach.

Het is nu het tegenovergestelde.
Ik kijk nooit meer uit naar een nieuwe dag.
Ik word nooit meer wakker met een lach.

Dat is mijn leven nu.
Mijn leven de hel.

Einde

Dit is een gedicht dat ik net heb geschreven.
Ik hoop dat jullie het accepteren.
-Scarlett