The Five Bad Boys And The Bad Girl

Chapter 55.2: I'll take care of you

Chapter 55.2: I'll take care of you

Tanya's Point of View

Ugh! Buti nalang at Sabado na! I can spend the whole day with MY Nathan

Pagkababa ko ay nakita ko si Papa na nanonood ng t.v

"Rose, pupuntahan mo ba si Nathan? 7:30 palang ng umaga" sabi ni Papa "Tulog pa nga ang mama at Kuya mo eh"

"It's okay pa" sabi ko

"Ako na ang maghahatid sayo" aniya

"No need Papa" sabi ko

"No Rose" matigas na sabi ni Papa at kinuha ang susi ng kotse niya. Okay! Wala naman akong magagawa di ba?!

****
Bumabyahe na kami ni Papa papuntang ospital

"Papa, how's your talk with Zephyr's Family?" Tanong ko

"They said that they will try their best to accept Zephyr in their family" sagot ni Papa

"Katherine is a nice person. Though medyo ilap siya sa ibang tao. Pero masasanay rin naman siya dahil nasa iisang bahay nalang sila" sabi ko

Tumango si Papa. "We're here. Sumabay ka nalang sa Kuya mo pauwi" sabi ni Papa

"Yes Pa. Thanks! Bye!" Sabi ko at humalik sa pisngi niya. Bumaba na ako ng kotse at dumiretso na sa kwarto ni Nathan

Pag pasok ko ay si Tita Annie palang ang gising. Nathan is still sleeping.

"Tanya, you're early" aniya

Ngumiti lang ako

Naupo ako malapit kay Nathan

"Nate is still sleeping. He can't go to the dinnee with our business partners" sabi ni Tita

"Will Yannie come?" Tanong ko

"Yeah, she will" sagot ni Tita "Mamaya rin pala dadating sila Ellaine. After lunch daw. Baka di ko sila maabutan"

"Where will you go Tita?" Tanong ko

"Yannie and I need to prepare for the dinner later. One of our maids will come here to take care of Nathan. But Nathan insisted. He said that he'll rather stay alone than be with those maids" sabi ni Tita. Natawa ako. Na comatose na bad boy parin

"Ako nalang po bahala kay Nathan" sabi ko

"Thank you Tanya. You helped us so much"

"It's nothing Tita"

"I'll just take a shower, Hija" aniya. Tumango ako at pumasok na siya sa c.r

"Baby Wifey?" Inaantok na sabi ni Nathan

"Good Morning Baby Hubby!" Bati ko

"What time is it?" Tanong niya

"It's almost 8, why?" Tanong ko

Tinaasan niya ako ng kilay "It's still early. Did you already ate?"

"Yeah, why?" Tanong ko

Umiling siya "Nothing. Its just that you lost too much weight." Aniya "And it's bothering me"

"Don't mind me" ani ko "Isipin mo muna ang sarili mo" sabi ko

"I can't do that. Dahil laging ikaw lang ang nasa isip ko" napangiti ako sa sinabi niya

"Nathan, hindi ako ang may sakit" sabi ko

"Paano pag nag kasakit ka?! Ano nang gagawin ko sa buhay ko?!"

"Nathan! Wag kang OA!" Sigaw ko "Pumayat lang, may sakit na agad?!" Sigaw ko

He sighed "I'm just worried about you, Baby Wifey"

"You don't need to, okay?" Sabi ko

"Fine" aniya "You don't need to be here ng ganto kaaga"

"Bakit? Ayaw mo ba na nakikita ako?!" Sigaw ko

He sighed "You know that I always want to be with you. I'm just concerned and worried."

"I told you that you don't need to Nathan. Mas napapanatag ako kapag nasa tabi kita" he looked at me. He smiled

"You love me that much?"

"Obviously!" Sigaw ko. Natawa naman siya

"Walang nakakatawa Nathan!" Sigaw ko

"Hahaha! I'm sorry Baby Wifey. I just missed you"

"Tss! Ewan ko sayo" sigaw ko

Napatingin ako sa kanya. Tawa na siya ng tawa ngayon, masaya, buhay na buhay. Muntik ko nang hindi ulit siyang makitang ganyan. And I'm very thankful he woke up.

"Thank you Baby Hubby..."

Napatigil siya sa pagtawa pero nakangiti pa rin siya sa akin "For what?" Tanong niya

"For waking up" sagot ko. Hinawakan niya ng mahigpit ang kamay ko

"I'm sorry Baby Wifey. I'm sorry for making you cry, I'm sorry for making you worried. I'm so sorry" aniya

"You don't need to" sabi ko "Waking up and smiling like that is enough for me. Just please..." sabi ko "Don't do it again" sabi ko

"I won't. I will never" aniya

"Thank you" sabi ko. Nakatingin siya mg mabuti sa akin "I really want to f*cking kiss you right now" nanlaki ang mata ko sa sinabi niya

"Nathan! Nandyan si Tita sa banyo!" Sigaw ko

"She's still taking a shower..."

"Nate!" Sigaw ko. Nag pout siya

"Psh fine! Just wait! Kapag gumaling na ako, wala ka nang kawala sa akin"

"Che!" Sigaw ko

"I'm hungry baby wifey" aniya

"What do you want to eat?" Tanong ko

"Ano bang meron dyan?" Tanong niya

"May bread at coco jam" sabi ko. Biglang sumama ang mukha niya

"What the f*ck?!" Sigaw niya "Coco jam?! F*ck that!" Sigaw niya

"Ano bang problema mo?" Tanong ko

"I hate that f*cking coco jam! Lasang tae!" Sigaw niya

"Eh anong gusto mo?!" Grabe maka tae to! "May dala akong burger and fries. Nag drive thru kami ni Papa kanina sa mcdo" sabi ko

Tumango siya. Kinuha ko ito. Iaabot ko sana sa kanya, mg maalala kong fractured pala yung kamay niya

"Susubuan nalang kita" sabi ko

"You sure?"

"Oo, paano ka kakain kung di kita susubuan di ba?" Sabi ko

Tinanggal ko na ang burger sa plastic at sinubo sa kanya. Kinain naman niya ito

"Hindi ka naman napipilitan noh?" Aniya

"Huh? Hindi. Bakit?" Tanong ko

"Wala lang. Di lang ako sanay na ikaw yung nag aalaga. Mas sanay kasi ako na ako yung nag aalaga sayo eh"

Sinubuan ko ulit siya "I'm sorry"

"For what Baby wifey?" Tanong niya

"You always take care for me. Samantalang ako, gamutin manlang ang mga sugat mo di ko magawa" sabi ko

"Hey..." mahina niyang sabi "Come here" lumapit ako sa knya. Hinawakan niya ang kamay ko "It's okay Baby. Mas gusto kong alagaan ka. Mas gusto kong ako yung nagpupunas ng luha mo, mag proprotekta sayo. Because you're my Baby Wifey, right?" Nakangiti niyang sabi

"I'm sorry Baby Hubby. I promise, babawi ako" sabi ko

"You sure?" Tanong niya

"Yep! You're my Baby Hubby, right?" Sabi ko. He laughed

"I think I am" aniya

"I promise, I'll take care of you..."