Sed fugit interea, fugit irreparabile tempus

37 8 0
                                    

Leżę tulony wspomnieniami.

Tylko wierzby słyszą moje myśli.

Miłość wisi w powietrzu

Przesyconym zgnilizną umarłych serc.

Groby.

To w nich pochowamy nasze smutki.

I już na zawsze będziemy szczęśliwi.

I nigdy mnie nie opuścisz.

Na wieki wieków.


Wtulony w jej objęcia z ustami wypełnionymi uśmiechem.



*Sed fugit interea, fugit irreparabile tempus - lecz tymczasem mija czas, mija bezpowrotnie <łac.>

Wiersze dla MarilynOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz