Chapter 1

161 3 0
                                    


Napatingin ako sa eclipse, matapos ng eclipse, biglang naging kulay bughaw ang araw at dahan-dahan itong naging pula.

Natigil ang lahat sa ginagawa nila, tumigil ang lahat ng sasakyan, lahat ng tao ay nakatingin lamang sa araw.

Bigla na lamang nagdilim ang kalangitan dahil sa namumuong ulap, then a lightning struck one of the cars.

Makalipas ng ilang minuto, nagsimula nang lumindol. Sa lakas nito ay nahati ang lupa. Gumuho ang mga gusali at ang halos lahat ng bahay.

Lava came out from the ground in some places.

Nagkaroon ng tsunami sa ibang lugar, at tumaas ang tubig sa iba. Nagyakapan kami ng mga kaibigan ko habang kasamang bumabagsak sa lupa ang bahay namin.

Sa lugar na ito, tubig ang lumalabas galing sa nahahating lupa.

Nasa kabilang bahay lamang ang mga magulang ko at mga kapatid ko. Sana sa mga oras na ito ay kasama ko sila. Who would have thought that the last time we're together, I wasn't in good terms with my parents?

Dahan-dahan nang tumataas ang tubig. And they are still hugging me tightly. It was as if they were accepting their fate already.

Why? Why can't they fight to live?

We couldn't escape anymore. I tried to break free, I wanna go where my family is. I finally broke free and I swam as hard as I can until I found an exit.

I couldn't hold my breath much longer. The surface is too far away. And I found the house where my family is and it's going down as well, deep deep down. It was so dark down there that I couldn't see them even for the last time.

The End of TimeWhere stories live. Discover now