The Professional Gangster Falls

Chapter 7 (Her Answer)

"Dont you dare to say that name!!!"

(So... that means we need each other!!! You'll use me para paniwalaan ni Et-- ay ni toot na taken ka na at lulubayan ka na nya at gagamitin naman kita para bumalik sa'kin si Katy. Is that okay?)

"Pwede bang pag-isipan ko muna?"

(Makakahintay ba yan?)

"Pwede ko namang bugbugin si toot ee."

(Pero hindi mo pwedeng saktan si Katy)

"Yeah, Whatever!!! Geh, pasok na ko sa klase ko"

(Sige, sabay na tayong umuwi mamayang uwian para malaman nilang nililigawan kita)

"Whatever"

(Geh. Ingat)

"Psh"

at binaba ko na yung phone.

Pumunta na ko ng canteen para bumili ng makakain then bumalik na ko sa room.

Pagkabalik ko sa room, sinalubong agad ako ng mga kalase ko ng tingin.

"Marie, san ka galing?" sabi ni Peter

"Bumili. Why???" sabi ko sabay kagat dun sa chocolate bar

"Galit kasi si Ma'am ee." sabi ni Alden

"So? Pake ko kung nag aalboroto na sya sa galit." sabi ko

"Ee... basta. Badmood sya!!!" sabi ni Irene

"Psh. Bahala sya sa buhay nya." sabi ko sabay tapon ng balat ng chocolate bar sa basurahan.

"Marie, seryoso kami. Para syang dragon na nangangain!!!" sabi ni Dyanne

"So, pake ko? Buti kung galit sya sa'kin." sabi ko sabay kuha ng Physics book ko then nagbasa.

.

.

.

"Ngayon... may magrereklamo pa sa klase ng pagtuturo ko?" tanong ng teacher namin. Psh. I'm not afraid of her.

walang umimik.

"BAKT HINDI KAYO MAKASAGOT???!!!" sabi nung teacher

"Because they're scared of you!!!" sabi ko

"G-ganun ba. Jan ka pala Ms. Smiles. Hindi ko napansin. Sorry sa inasta ko." sabi nya sabay yuko

"You're forgiven. Just start the lesson now." sabi ko then nagturo na sya

***FAST FORWARD***

Uwian na. Pupunta akong tambayan para makapag relax.

So... nagmotor ako papunta don. (As usual naman ee.)

At saktong pagkababa ko ng motor, nagtext si Aeron

From: Aeron my Loves <3

Message: Mauna k n umuwi. My praktis p kmi s basketball

psh. kung alam mo lang.

To: Aeron my Loves <3

Message: k

sabi ko then hindi na sya nagreply.

Nung pumasok ako sa tambayan, walang tao. psh. so... umuwi na lang ako

at pagkauwing pagkauwi ko...

Sinalubong ako ng magaling kong lola. Oh wait, I was wrong. Ng PERPEKTO KONG LOLA.

"Anong ginagawa mo dito?" sabi ko

"Nanay pa din ako ng tatay mo so I still have the right para pumunta dito." sabi nya

"Whatever" sabi ko then umalis ako ng bahay.

 Naglakad ako papuntang park.

Gusto ko kasing maglaro ng basketball. Well, ibang park naman 'to. Hindi ito yung park na pinuntahan namin ni Aeron.

So... ayun nga...

nagpunta akong park para maglaro kaso bigla akong nawalan ng gana.

Umupo na lang ako sa swing at yumuko.

Then,

"Marie, ikaw ba yan???" sabi ng isang familliar voice

Tumingala ako to see the guy at tama ako

"Anong ginagawa mo dito?" sabi ko then tumayo ako

"Hinahanap kita. I miss you :)" sabi ni Ethan. Yeah. Si Ethan yang kausap ko

"LAYUAN MO KO!!!" sigaw ko then nagsimula na kong maglakad palayo.

"Bakit?" sabi nya nang maabutan ako at hinigit ang kamay ko

"Kasi palagi mo na lang akong pinapahiya!!!" sabi ko then sinimulan ko nang tumakbo

Sa totoo lang, gusto ko syang bugbugin ngayon pero nakokonsensya ako.

Tumatakbo ako pero naabutan pa rin nya ako.!!! asar!!!

Nagpasikot sikot na ko at nagpunta sa crowd pero naabutan nya pa ko.

There is one way para maiwasan ko sya.

Tumigil ako at hinarap ko sya.

"Buti naman at tumigil ka na sa kakata--" hindi ko na sya pinatapos magsalita.

"Leave me alone 'coz I alredy have a boyfriend!!!" sabi ko then hindi na sya nakapagsalita pa.

Dumiretso ako sa school and I'm so lucky na nandoon pa sya. Nagpapraktis magbasketball mag-isa.

"Asan na ang mga kateam mates mo?" sabi ko

"Anjan ka pala." sabi nya sabay bitaw ng bola at kuha ng towel sabay punas sa pawis nya.

"So... bakit mag isa ka lang? Asan ang mga team mates mo?" sabi ko sabay upo sa bench na inuupuan nya.

"Nauna na sila. Nagpaiwan ako para lalong gumaling. :)" sabi nya

"Aa. okay. Halika, sumama ka sa'kin. Dalian mo." sabi ko

"Saan naman tayo pupunta?" sabi nya

"basta." sabi ko so nagbihis na sya at dali-dali kaming umalis ng school.

Pumunta kami sa hide out at dirediretso kami sa kwarto ko.

Yup. May kwarto ako.

may 10 rooms sa hideout at walang nagmamay-ari ng 9 rooms.

may maid kami na every morning dumarating at aalis lang after nyang gawin ang gawain nya.

ang room ko ang pinaka malaki at walang sinimang hampas lupang nilalang ang makakapasok dito ng walang permission.

"A-anong gagawin natin dito?" sabi ni Aeron na nagtataka nung nilock ko yung kwarto ko.

"You said na tayong dalawa lang ang makakaalam ng deal. So... pumapayag na ko na maging tayo." sabi ko

"Thanks Marie." sabi nya

pumayag ako kasi dahil na rin kay Ethan. And I know you guys know that.