Only Heart Can Tell~

Chapter 1 ~Walang pamagat~

here's my first update :) 

di pa pala lalabas si Ziel dito :P

"HINDI KITA mAHAL"

Agad akong napabalikwas, sa di malamang dahilan ,nakaramdam ako ng lungkot at kirot sa puso ko. 

Napapadalas na ata ang masamang bangungot na ito, kailan ba to titigil??

Palagi nalang akong nagigising sa malaking bangungot na humahabol sa akin.

Nagtataka talaga si Khelly ,kung sino ba ang lalaking ito sa panaginip niya. 

Halos gabi-gabi nalang,di na nga niya tanda kung kelan ito nagsimula.

Hindi na lamang ito pinansin ni Khelly at natulog muli.

KINAUMAGAHAN

Khelly's POV

"Younglady,gumising na po kayo at siguradong pagagalitan na naman kayo ng inyong ama kapag nag------blah--blah--blah--"

Psh!! Ang ingay!! Yan na naman ang bunganga ng katulong na to di na talaga nadala -_-

"-_-, CAN PLEASE SHUT THE FUCK UP????!!! "-inis na sabi ko

"Eh ? Kasi po, pag---"katulong

"Psh... kaw ba amo???!!! Umagang-umaga sinisira mo araw ko!! GET-OUT! I SAID GET-OUT!!! are you deaf?? or what??"-Ako

"Eh kasi po---"katulong

"Aalis ka ba?? o kakaladkarin kita??"-ako gamit ang malalamig kung mata at malamig kong boses

"O-opo ... patawad ,Younglady "-siya sabay yuko

"-_-"- tiningnan ko lang siya na parang pinaaalis ko na siya

Pagkatapos umalis ng katulong nayun, agad na akong pumanhik sa banyo para makapag-ayos at syempre ano pa nga bang ginagawa sa banyo? magdarasal? KALOKOHAN . syempre ang maligo.. wag kang tanga -_-

Alam ko na .anong tumatakbo sa isip niyo habang binabasa niyo to.. walang galang?? Well ,yeah that's me!  

Syempre ako ang amo eh.

Mayaman?? di ba halata?? Oo mayaman kami,anak ako ng isa sa pinakamayaman at pinakakilalang tao sa BUONG mundo.. take note.. BUONG MUNDO .di ka naman siguro tanga noh?? kung di mo pa gets yun..

Mayaman nga kami.. But.. HELL!!! I don't care of the popularity and Influence of my parents. I only need their time,care and love, but i guess it will never ever gonna happen anyway ..

Psh.. I HATE DRAMAS -_-

Tok.. tok.. tok...

napatingin ako sa pintuan ko..hmm ..siguro.. pinapatawag na naman ako -_-

"Come in"- -_- ako

"Your parents want to see you in your dad's office, Younglady "-Butler Jong *sabay yuko*

"-_- *tingin sa kanya sabay tango* "-ako

Psh.. Ano na naman ang kailangan ng PERPEKTO KONG MGA MAGULANG??  

If it's about schooling?? HELL!! NO WAY!!! Halata naman siguro na ayaw kong pumasok sa School noh?? HOMESCHOOL lang ako.. paki mo ba?

I don't like going to school because you know what?? i find it boring -_- and for sure wala akong kaibigan dun ..

Nakarating na kami sa pintuan ng office ni dad

Tok... Tok.. Tok..

"Younglady is already here,Don"-butler Jong

"Let her Come in"-dad using his voice with full of authority

Well,hindi pa pala ako nagpapakilala.. ako si Khelly Waxon. Di muna ako magsasalita about sa sarili ko, malalaman niyo din kung sino ako *smirk*

Ang kaharap ko ngayon ay walang iba kundi ang magaling kong ama na si Carlo Waxon at katabi niya naman ang aking pinakamagandang ina na si Daisy Waxon. 

Sila ang tipo na mga magulang na kayang ibigay lahat ng bagay na anuman ang gustuhin mo. 

Ang aking AMA ay ma awtoridad sa lahat ng bagay ,lahat ng sa tingin niya na ginagawa niya ay tama. Ang sinumang susuway dito ay may kaakibat na kaparusahan,kaya naman walang nagtatangka na kontrahin ang desisyon ng aking ama maliban sa akin -_-.

Ang aking ina na tinitingala ko sa lahat,para sa akin siya ang pinakamagandang babae na likha ng maykapal. Maraming nagsasabi na kamukha ko raw ang aking ina at nakuha ko raw ang ugali ko sa aking ama. Wala akong paki-alam sa komento nila,wla akong pakialam sa mga bagay na walang katibayan na totoo. Ang tanging alam ko lamang ay MAHAL ko ang aking mga magulang kahit di nila ramdam...

Hindi ako naghahangad ng karangyaan o popularidad.. ang gusto ko lamang ay maramdaman na hindi ako nag-iisa .. maramdaman ang haplos at pagmamahal ng mga magulang ko.

Namulat ako sa mundong ito na palagi akong nag-iisa .Hindi ko alam pero parang may kulang... may nawalang malaking bahagi ng pagkatao ko.. sa tuwing naiisip ko yan nagkikibitbalikat nalang ako. Siguro ay kulang lang ako sa pagmamahal at aruga ng mga magulang ko..

psh!!! TAMA NA!! nakakabored-makipag usap sa inyo -_-.

Ang mabuti pa tunghayan niyo nalang ang drama ng buhay ko -_-.

--End of chapter 1--

Author's note: Waaah!!!! im soorry :(

~MyAngelHeartBeat~